|
***
Verleden zaterdag zijn we nog eens gaan vissen. Dat was een tijdje geleden. Mijn bootsmaat is een fervent
visser en als hij even de tijd heeft gaan we samen vissen. La Palma is dan wel een paradijselijk vakantie-
eiland, de mensen die er wonen moeten werken en hebben vaak een gezin met opgroeiende kinderen en dat
neemt veel tijd in beslag, net zoals in de koude landen van Europa. Ikzelf ben geen visser maar ik ben graag
op zee. Ik zit er dus niet voor spek en bonen bij. Ik vaar, probeer de boeg in de golven te houden, fotografeer
en bovenal neem ik de gevangen vis mee naar huis. Dat gaat zo, de booteigenaar krijgt de vis. Ik hoef de vis
zelfs niet te delen want mijn bootsmaat en zijn gezin eten geen vis.
Ze mag er wezen de jachthaven van Tazacorte. Het is een grote verbetering tegenover vroeger. Toen lagen
we gewoon in een baai voor anker. Er liggen nu zoveel bootjes dat men in het bos de bomen niet meer ziet.
Ik haal mijn bootje er natuurlijk zó uit 
***
"Ik zie ze vliegen" ttz de meeuwen vliegen op en aan. Eentje blijft ons volgen tot we uit de haven zijn.
***
***
Vissers zijn inventief of proberen toch graag iets nieuws uit. We gaan slepen met een sardien, omwikkeld
met visdraad en diepgeroren. Zo blijft de sardien langer 'vers' in het water 
***
***
***
We zijn in goed gezelschap, we hebben politie aan boord ;-)
***
Een van de zeven wereldwonderen de Caldera de Taburiente. Altijd het zelfde maar toch telkens anders
***
Mar de fondo (deining) +/- 2 meter.
***
***
Elektrisch aangedreven molen met een bobijn van wel 1000 meter roestvrij staaldraad. Sama en Alfonsiño
leven op 2 a 300 meter diep. Staaldraad is bestand tegen haaientanden.
***
Oeps! Raar maar waar. Een inktvis komt naar boven uit de diepte. Ik tel acht armen, een octopus! Wat een
mooi dier. Volgens mijn bootsmaat onverwacht en een zeldzaamheid. En nog eens oeps, hij valt van de haak
terug in het water en verdwijnt in het diepe. Stiekem was ik blij
***
***
***
|
