Mensen fotograferen is nu niet direct mijn ding, maar af en toe probeer ik het wel eens

***

De mens (wetenschappelijke naam: Homo sapiens) is een tweevoetige primatensoort uit de familie Hominidae

***

***

Straatfotografie: Toeristen.

***

***

De oceaan op ... de oceaan af

***

***

***

***

***

***

***

***

***

W-kend visser  

Gisteren wezen varen met de vrienden.

Als we uit de haven varen en ik heb geen vooropgezet plan , vraag ik vaak,: " Naar waar, naar het noorden of

naar het zuiden?". "Rechtdoor!" hoorde ik achter me zeggen. Ok, rechtdoor naar Cuba! Cuba ligt namelijk ten

opzichte van La Palma een beetje schuin aan de overkant van de Atlantische Oceaan. Het weer was niet echt

ideaal om mooie foto's te maken. Het was bewolkt en een beetje mistig. Verder de oceaan op hebben we

misschien kans om dolfijnen te spotten. Maar ook die waren er gisteren niet. Dan maar een grote driehoek

varen richting El Remo en zo langs de kust terug naar de haven. Dit stuk kust is niet van de mooiste! Overal

waar het een beetje plat is, hebben de bananenboeren plastic tenten gebouwd. Ze zijn niet mooi en

landschap ontsierend, maar het is dankzij de landbouw dat we hier op het eiland geen massatoerisme

kennen. En dat vinden de mensen die hier wonen fantastastisch, anders zouden ze wel in Tenerife of Gran

Canaria gaan wonen, daar tiert het massatoerisme welig.

***

***

***

El Remo

***

El Remo

***

El Remo

***

De grotten bij El Remo. Men mag niet voorbij de boei en dichterbij varen. Alleen met kano of speciale toelating.

***

Stormen hebben hier huisgehouden. Huisje en de trap naar beneden is weggeslagen door de winterse stormen.

***

Charco Verde.

***

Charco Verde.

***

Huisjes die verhuurd worden aan toeristen.

***

In de verte, Bombilla en de faro.

***

Moncloa, naaktstrand maar men kan er niet meer bij, ook hier is een stuk van de trap weggeslagen.

***

Puerto Naos. Hotel Sol is nog steeds gesloten!

Stukje geschiedenis

Frater Friar Juan Abreu de Galindo verteld ons in zijn History of the Conquest of the seven islands of Gran

Canaria, edition 1632, page 103, dat onder de inwoners van de Canarische eilanden en La Palma vaak ‘s

nachts een demon verscheen "zoals een grote en fleecy hond”, welke zij de "Tibisenas" (in Canaria), en

"Irnene" (in La Palma) noemden. Het is onnodig te zeggen dat de herkomst van deze zogenoemde demon

een raadsel is. Wel bekend zijn de verhalen, de geloven, de demonen en de goden als een cultureel erfgoed.

En duidelijk is ook dat deze grote en fleecy hond goed kon leven op de Canarische eilanden en La Palma.

Vandaag de dag, in La Palma bestaan er een handvol fans welke de langharige honden fokken en Garafianos

noemen. Deze honden hebben uiteraard niets met deze demonenverhalen te maken maar zijn een recent

product van Collies en iets wat lijkt op een Duitse herdershond.

***

De Herder Garafiano wordt soms ook wel Spaanse Collie genoemd, maar het is onduidelijk of het wegens zijn

fysieke verschijning of zijn erfenis is. Sommige liefhebbers van dit mooie ras beweren dat er slechts een

beperkt aantal zuivere Garafiano honden vandaag de dag te vinden zijn, dankzij talrijke kruisingen met

andere rassen in de loop van de 20ste eeuw, zoals met de Duitse Herdershond en Schotse Collie. Er is ook

een theorie dat alle Garafiano’s met rechte oren kruisingen zijn, maar deze uitspraak is niet erg populair,

wegens het feit dat er eigenlijk meer Garafiano’s met staande oren zijn dan Garafiano’s met tiporen. Er is ook

een verscheidenheid aan kortharigen, maar het langharige type is het meest voorkomend en gewaardeerd.

Het ras werd vooral gebruikt ter verdediging en bewaking van de kudde (Geiten, Cabra Palmera). Moest grote

afstanden kunnen afleggen, vandaar dat zijn gang licht en gemakkelijk is om zomin mogelijk energie te

verliezen. Ze hebben een groot aanpassingsvermogen en zijn zelfverzekerd en intelligent. Dit ras is een zeer

snelle waarnemer en vergt heel wat beweging. Hij is volgzaam en gelijk gestemd. De altijd waakzame

Garafiano is gemakkelijk te trainen en maakt naast een goede waakhond, een fijne familiale metgezel. Ze

kunnen goed overweg met kinderen en andere honden. De Garafiano is een gehoorzame en vriendelijke hond.

Bijlagen:
http://www.garafiano.nl/index.php/home-spanish/9-uncategorised   

Enkele dagen geleden bracht ik een bezoekje aan mijn goede vriend Roger 'up' in Valencia. Wat woont hij

daar toch mooi! Hij heeft een van de fraaiste uitzichten van het eiland. De vulkaan Birigoyo die de

  hoogvlakte van Las Cuevas domineert. Telkens ik daar ben moet ik enkele foto's maken, het werkt als een

magneet voor mij ;-)

***

Plotseling kwamen onze zotte kraaien al krijsend aangevlogen. De "Grajas" het symbool van La Palma. De

ene zwerm na de andere, het waren er wel honderden. Ze stunten en zijn zo vlug dat ze moeilijk te 'schieten' zijn.

***

***

***

Dit is geen smiley ;-)

***

***

***

Foto: Wanenonlie.

Toen ik terug thuis kwam zaten de Grajas ook in onze tuin. Ze waren werkelijk een dagje uit in de vallei van

Aridane. Normaal zitten ze hoog in de bergen. Wonder boven wonder waren ze minder schuchter en kon ik er

enkele een beetje benaderen.

***

Onze tuinvalk boven op de top van de den.

***

***

***

Foto: Wanenonlie.

***

'Vrank en vrij'

***

***

Hij ging zich nog ff verschalken ;-)

ZONdag

***

***

***

***

Vergis je niet tussen deze vuurtorens, het zijn er twee verschillende. Met al die bananen zou men zich nog

vergissen. Veronderstel dat het eiland een boot in de oceaan is dan ligt de zwarte vuurtoren aan de loefzijde,

daar waar er meer bewolking, regen en wind voorkomt en de witte toren aan de lijzijde van het schip

'La Palma', waar het bijna altijd zomer is. Daarom hebben de termen loefzijde en lijzijde te maken met de

wind. Zodra twee zeilschepen elkaar naderen wordt er namelijk niet gekeken wie er van links of rechts komt,

  maar naar de stand van het grootzeil. Zodra het ene zeilschip het grootzeil over bakboord heeft en het

andere zeilschip het grootzeil over stuurboord, gaat  het zeilschip met het zeil over bakboord voor.

Hebben beide zeilschepen het  grootzeil over dezelfde boeg, moet het loefwaartse schip wijken.

De vuurtoren van "Punta Cumplida" (loefzijde) is in gebruik genomen in 1867. In augustus van 2011 werd hij

de eerste vuurtoren in Europa die gebruik maakte van LED lampen met hoog vermogen. Waar een klein

eilandje groot in kan zijn

**

De vuurtoren van "Punta Lava" is in gebruik genomenin 1993. Zijn drie witte lichten (geen LED) knipperen

om de 20 seconden en hebben een reikwijdte van 20 nautische mijlen.

***

***

Leven op een boot ;-)

Het eiland heeft vier operationele vuurtorens. Een op het achtersteven van de loefzijde, nog een aan de

loefzijde, een op de boeg en een aan de lijzijde van het schip "La Palma".

Gisteren heb ik de eerste dag van de tweede cyclus chemo gehad. Twee zakken, het was een lange dag, van

8 uur 's morgens tor 16 uur 's achtermiddags. De volgende week heb ik een lichtere dag, slechts één zak

blauwe chemo. Daarna volgt er 14 dagen recuperatie. Zo krijg ik 6 cyclussen, dan volgt er een evaluatie.

***

Ik wordt bijgestaan door een team van 6 hoogwaardige competente verpleegsters en verplegers en niet te

vergeten een bekwame oncologe die je met haar glimlach een zeer goed gevoel geeft. Ik had het niet beter

kunnen treffen. 

***

foto: Wanenonlie (smarthphone)

***

***

Hier probeer ik een selfie te fotograferen die niet zo evident is. Ik lijk een beetje moe maar met mijn

"Wanenonlie" als chauffeur voel ik me prima. Het wordt aangeraden om na de zware dag chemo niet zelf met

de auto naar huis te rijden. Ik kan rekenen op de rijkunst van mijn Wanenonlie die mij terug over de berg

naar huis brengt.

***

Het fenomeen van de Cumbre, de ruggengraat bergketen van het eiland.

Aan de oostkant is het veelal bewolkt en hoger in de bergen rijdt men door de flarden wolken, maar eenmaal

door de tunnel is het aan de westkant blauwe hemel met zon. Het is steeds leuk dit te ervaren, te weten dat

wij de zonnige kant hebben gekozen om te wonen.

***

***

***

Interessant: http://nl.wikipedia.org/wiki/Spinnenweb

***

***

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Spinnenweb   

Visboerderijen - Elke vis een spuitje.

Gisteren tijdens de ochtendwandeling zag ik dat de nieuwe aanlegplaats voor cruiseschepen volledig in beslag

genomen werd door de viskwekerijen. De vooruitzichten voor cruiseschepen en of RO/RO schepen tussen de

eilanden is vrijwel nihil. Dan maar visboerderijen zo dient het miljoenenproject toch voor iets.

De vrachtwagen uiterst links is vislarven aan het overhevelen in een net naast de kade. Eerst dacht ik dat de

larven uit Tenerife kwamen maar niets is minder waar. De camion komt uit Languedoc Roussillon, een regio

uit het zuiden van Frankrijk. De vrachtauto moet eerst diagonaal door Spanje rijden tot Cadiz en daar de boot

naar La Palma. Dat is niet bij de deur ;-)

***

Een en al bedrijvigheid. Ik ga eens proberen dichterbij te kijken.

***

***

***

Een net met kleine jonge vissen wordt leeg geschept en in samuro's (zwarte plastic manden) overgedragen

naar een soort lijkschouwers tafel waar 6 dierenartsen elk visje een spuitje geven, waarna de vissen worden

afgevoerd langsheen buizen naar een groter net.

***

***

***

***

***

***

Elk visje krijgt een shot met een product uit flesjes. Wat er in de flesjes zit weet ik niet. Ik wou het ook niet

vragen want medicijnen en voeding liggen nogal gevoelig bij de consument. Ik vond het al uitzonderlijk dat ik

zomaar mocht fotograferen, weliswaar van op afstand, maar toch... men gebruikt hier nogal gauw het

woordje "prohibido" (=verboden). Het is ook een miljoenen business. Als men er vanuit gaat dat er een half

miljoen vissen in een net zitten en er liggen bv 20 netten in de oceaan, aan een "straatwaarde" van 5 euro

per vis. Reken maar uit!

***

***

Ik kuier maar rustig verder door...

Eergisteren tijdens ons vaartochtje zagen we de Bussad II liggen in een baai. Ik vermoedde dat hij daar voor

anker lag en duikers aan boord had. Om geen ongelukken met duikers te veroorzaken dacht ik,:"Beter niet te

dicht bij komen". Maar toen de kapitein mij spotte draaide hij zijn schip. Ik denk dat hij fier was, want de

krabbenkotter stond verleden week op het droge voor een grondige onderhoudsbeurt. De silhouette van deze

antieke kotter op het water is uniek!

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Handig zo'n boegschroefje

***

Bijlagen:
http://www.oceanexplorer.es/es   

Eerst en vooral wil ik iedereen bedanken voor de verjaardagswensen, zowel op facebook als op mijn blog.

***

Gisteren op 'de langste dag' zijn wij nog eens samen wezen varen. De oceaan was plat zonder branding zodat

we makkelijk in en uit de Cueva Bonita (Mooie Grot) konden varen. Onze tocht ging dus langs deze grot die

alleen met een bootje kan bezocht worden. Daarna een beetje verder noordwaarts komt men voorbij de

Piratenkloof. Dit zijn steil tegen de bergwand gebouwde huisjes die samen een bezienswaardigheid vormen

aan de ruwe westkust van het eiland. De eenvoudige huisjes zijn de meeste dagen van het jaar verlaten. In

de zomer wordt er af en toe volop gefeest. Deze kloof kan men ook te voet bereiken en is een fantastische

ervaring. Een beetje verder heb je "Playa de la Veta" waar het in de zomermaanden ook fijn vertoeven is.

Dan terug met een grote bocht diep in de oceaan naar de haven van Tazacorte. 

Twintig liter octaan 98 in de naftbak (=Vlaams voor benzinetank, tussen haakjes, Vlaams is toch wel een kleurige taal)

***

Met de zelfontspanner

***

***

La Cueva Bonita is een vulkanische grot aan de kust van de gemeente Tijarafe , niet ver van de Piratenkloof

of Poris de Candelaria . Het is een grot gelegen aan een zeer steile kust en gebeeldhouwd door de erosieve

krachten van de oceaan.

***

Foto's door mijn Wanenonlie.

***

***

***

***

zelfontspanner

ZONdag

Vanaf 's morgens vroeg serveert het eiland La Palma je allerlei mooie dingen.

Rondkijken vanaf ons dakterras

***

***

***

***

***

Eens Indiaan altijd een beetje Indiaan

***

( ..... I could be happy

Deze 'selfie' die ik gemaakt heb in de tuin, deed me denken aan ....

***

..... deze kopie van een werk van Karl Bodmer met als titel, : "Medicine Man of the Mandan Tribe in the

costume of the Dog Dance" (Great Plains, Noord-Amerika). De kopie is gemaakt door mijn "Wanenonlie" en

hangt nog steeds in onze living. Heel lang geleden (zo'n kleine 30 jaar) had mijn Wanenonlie het lumineuze

idee om deze kopie te schilderen voor mijn verjaardag. In die tijd was ik namelijk Indiaan  .  (tussen

haakjes), ik verjaar morgen en word 75 jaar. Als ik nu zou sterven dan zou ik zogenaamd vroegtijdig naar de

Eeuwige Jachtvelden vertrekken. Vanaf maandag zou ik sterven op hoge leeftijd. Volgens de kankerspecialiste

zal de chemotherapie de kwaliteit van het leven verbeteren alsook de duur met 5,6 a 7 jaar verlengen, zij is

een optimiste tot in de kist ;-). In ieder geval ben ik dan een stuk in de tachtig. Mooie tijd om naar de

 Eeuwige Jachtvelden te gaan.

"Advice For The Young At Heart"

Bijlagen:
https://youtu.be/Ju2cWGvmLJI   

Een school vissen (dorades of zeekarpers) rond mijn bootje.

Vrienden vragen me vaak,: "Telkens weer de oceaan op, is dat niet eentonig? Je vaart de haven uit en wat zie

je? Water, water en nog eens water!". Niets is minder waar. Het eiland op zich is al heel mooi om naar te

kijken, maar verder de oceaan op is er vanalles te beleven. Je moet er oog voor hebben. Zeeliefhebbers turen

de horizon af op zoek naar beweging of een kleine ondulatie in het water. Soms gebeurt het plotseling rond je

boot. Onaangekondigd bleef een school vissen rondjes draaien. Mijn bootsmaat, een toegewijd visser had per

direct verschillende lijnen uitgegooid met divers aas, maar de vissen hapten niet toe! Dan maar meer aas in't

water gegooid, nada! Ze hadden geen honger en bleven rond de boot zwemmen. Tot ze het beu

werden en in de diepte verdwenen.

Dorade

of zeekarper komt voor aan de Oostelijke kusten van de Atlantische Oceaan. Ze leven gewoonlijk (vaak in

scholen) bij met wier begroeide rotskusten. Ze fourageren op algen en het macroleven dat daarin verblijft. Als

ze de oceaan opzwemmen vertoeven ze gewoonlijk onder iets dat drijft op het water, zoals een houten plank

met zeewier. Vandaar verbleven ze misschien rondzwemmen in de schaduw van de boot in de hoop algen te

vinden. Deze vissen staan hier ook wel bekend als lijkenpikkers, want als een lichaam in zee drijft, verblijven

ze daar ook onder. Om die reden worden deze "magische" in het wild gevangen lijkenpikkers niet gegeten

door de Palmeros.

***

***

***

***

Magisch!

Pico Birigoyo is een vulkaan op de Cumbre Vieja-keten in het centrum van het Canarische eiland La Palma.

De sintelkegel is 1807 m hoog. De top is perfect kegelvormig en heeft geen krater. De vulkaan heeft in

historische tijden (sinds 1470) nooit erupties gekend. Het is de meest noordelijk gelegen vulkaan van de

keten Cumbre Vieja, op de grens met de Cumbre Nueva.

Beklimming.

De vulkaan ligt aan het noordelijke uiteinde van de Ruta de los Volcanes en is het makkelijkst te bereiken van

de Refugio del Pilar (1455 m). Van op de top zijn naar het zuiden de vulkanen van de Cumbre Vieja te zien,

en naar het noorden de Caldera de Taburiente.

***

***

***

***

***

***

Bijlagen:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pico_Birigoyo   

Nee! Dit is geen Botero maar een echte "Wanenonlie".

We hadden mekaar de opdracht gegeven een dikke oermoeder te maken. Je weet wel, zoals de Venus van

Willendorf (Mijn beeld stond gisteren op de blog bij de schoonmoederszetel). "Wanenonlie" had haar Venus

gemaakt uit een groot stuk zeepsteen. We hadden een krat speksteen uit Brazilië laten overkomen en algauw

bleek dat deze materie het uitgelezen materiaal was waaruit zij vele schulpturen heeft gemaakt. Zij heeft ook

enkele succesvolle tentoonstellingen gehad hier op het eiland. De Venus van "Wanenonlie staat al meer dan

twintig jaar in de tuin en ziet er nog prima uit

***

***

***

**

***

Normaal ga ik 's morgens een wandeling maken beneden aan zee. Maar de dag na de chemo ben ik op jacht

en avontuur de tuin ingedoken, samen met mijn schietgerij (Nikon). In de tuin staan meerdere bolcactussen

die bekend staan onder de naam Schoonmoederszetel. Leuk onderwerp om te fotograferen

Schoonmoedresstoelen die meer dan twintig jaar oud zijn

***

***

***

***

Schoonmoederskussen ;-)

***

***

***

Zoek het beest ;-)

***

Sprinkhaantje nog maar juist uit het ei ;-)

***

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Echinocactus_grusonii