Er zijn verschillende uitzichtpunten om het geologische wonder 'De Caldera de Taburiente' te bewonderen. Na De Cumbrecita, los Brecitos en Cancelita, vind ik de meest magische mirador Torre del Time met een adembenemend zicht in de erosiekrater. Je staat daar met de tippen van je schoenen op de rand van de afgrond en staart eindeloos in de diepte van de Barranco de Las Angustias. Als je een arend was, zou dit een mooi startpunt zijn voor een adembenemende glijvlucht in de Caldera op zoek naar een konijn.
Deze brandtoren staat op een uitzonderlijke plaats maar is niet toegankelijk voor het publiek.
Het beschermde landschap Barranco de Las Angustias van boven af gezien. 1.695 hectaren. Deze reusachtige kloof van Las Angustias is de grootste van het eiland en de natuurlijke afwateringsloop van de Caldera de Taburiente. De rivierbedding is het grootste stroomgebied van de Canarische Eilanden. 's Winters stromen er immense hoeveelheden water met enorm veel natuurlijk materiaal naar de oceaan en dan is het jutten geblazen naar mooi drijfhout.
In het hart van de Caldera staat de monoliet Idafé. Heel herkenbaar als vruchtbaarheissymbool maar ook als menselijke figuur. Deze rots werd door de pre-spaanse bewoners aanbeden. Zij dachten dat de monoliet de hemel ondersteunde.
In de ravijn is ook duidelijk te merken dat de eilandbewoners intensief gebruik maken van de mogelijkheid tot landbouw. Elk vlak stukje grond word in cultuur gebracht.
Op de flank van het pre-park, net niet in het Parque Nacional ligt het dorpje Hacienda del Cura. Bouwen is sinds 1954 verboden en restaureren is aan strikte regels gebonden.
|