| Voor de meeste "La Palma vacantiegangers" begon hun verblijf op het eiland op de moment dat
 zij in de openlucht uit het vliegtuig stapten en de aangename temperatuur voelden met links de
 bergen, de stad Santa Cruz in de verte en rechts de oceaan met zicht op de Teide en daarnaast
 het eiland La Gomera. Dan te voet over de tarmac naar het oude luchthavengebouw met het
 grootste Canarische dak van de eilanden.
 
 
  
 
 
 
 
  
 Achteraf bezien was de sfeer en zeker in vergelijking met het nieuwe luchthavengebouw een
 beetje oubollig en daterend uit grootmoeders tijd maar wel gezellig, en bovenal, het trok volk
 en er waren steeds consumenten.
 
 
  
 
 
 
 
  
 Het nieuwe restaurant-cafetaria is bij gebrek aan klanten gesloten. Reden hiervoor was de ligging
 in de uitgestrektheid van het gebouw (102.000 m2), ver weg van het gebeuren en helemaal aan het
 einde van een leegstaande winkelgalerij met afgeplakte ramen.
 
 
  
 
 
 
 
  
 
 
 
 
  
 
 
 
 
  
 
 
 
 
  
 
 
 
 
  
 
 
 
 
  
 
 
 
 
  
 
 
 
 
  
 
 
 
 
  
 
 
 
 
  
 Tijdens de wandeling door dit 'niemandsland' kwam ik een maquette tegen van de nieuwe
 terminal met vijf vliegtuigen. Een staaltje van grootheidswaan en omgedraaide wereld. Een
 terminal om 3 miljoen pasagiers per jaar te verwerken voor een vliegveld zonder internationale
 lijnvluchten, zonder taxiways, zonder instrument landing system, alleen een tiental inter-island
 commuter vluchten per dag en een achttal Europese chartervluchten per week.
 Again wishful thinking
       
 
 
 
 |