ZON-dag

Correctie: Het zicht op de havendam is niet vanaf de Paseo Marítimo maar vanaf
"Paseo del Litoral" in Tazacorte Pueblo. Dit schijn niet zo belangrijk maar voor
bezoekers van  het eiland die de weg zoeken wel.
 

Zicht op de havenwerken vanaf de Paseo Marítimo de Tazacorte.
 







De uitbreidingswerken voor een nieuwe haven van Tazacorte liggen niet stil maar gaan gestaag
verder. Dat is anders met de ring rond het dorpje Tazacorte en de toegang tot de haven, deze
werken liggen volledig stil en het bruine litteken door de bananenplantages wordt stilletjes terug
groen door het onkruid dat er woekerd. 


















Het Manneke van de "oude" havendam staat te kijken naar de nieuwe havendijk.
Ik vraag me af wat er omgaat in zijn hoofd.

Roken kan ik laten maar Afrikaanse talismannen en fetisjen maken niet.


 

Wolken komen kijken om de hoek
 
***

Wandelen tijdens vochtige periodes in de bergen van La Palma heeft gevolgen voor je uitrusting.
Het ene moment wandel je in de volle zon en even verder achter de hoek kom je in een mistige
wolk terecht. Een regen en winddicht Jack is dan onmisbaar. Zo'n Jack kan bovendien dienst doen
als extra isolatie tegen de koude wind die gepaard gaat met de voorbijtrekkende mistige wolk.

Vanaf zeven á achthonderd meter tot een hoogte van +/- 2000 m is het eiland La Palma bijna
volledig bedekt met pijnbomen. Het is ook een van de redenen waarom La Palma het groene
eiland wordt genoemd. Tijdens de winterse regens worden dennenappels via de barranco's
naar zee gespoeld en komen dan door de hoge deining terecht op oa het strand van Tazacorte.
Daar worden ze verzameld door liefhebbers om gebruikt te worden als brandstof.

Agua potable - Drinkbaar water

***

Er zijn twee drinkwater systemen op het eiland. Kraanwater dat door de gemeenten wordt
verdeeld en betaald wordt per gebruikte hoeveelheid. Dit systeem wordt meer en meer gebruikt
in dorpen en steden. De kwaliteit hangt af van de toegevoegde hoeveelheid chloor.

En privé water ...
Met dit systeem is men eigenaar van één of meerdere acties water (bv één actie is +/- 1 liter
water per minuut) en een "pase" (doorlooprecht). Een 'pase' is de toelating om uit hoger gelegen
gebieden natuurlijk bronwater te laten lopen door een ingewikkeld netwerk van goten, tanks,
pijpen, verdeelkastjes en buizen tot bij je huis. Daar wordt het water opgeslagen in tanks op het
dak. Zonder motor heb je dan door de zwaartekracht stromend water uit de kraan. Dit bronwater
is van uitstekende kwaliteit zolang er geen algen groeien in je tank op het dak. Om te drinken
kun je het dan nog altijd eerst koken. Daar het verdeelsysteem gezamelijk eigendom is van heel
veel mensen laat de onderhoud soms te wensen over.  












































Vroeger waren de tanks op het dak meestal gemaakt van eternit met asbest, die worden
tegenwoordig vervangen door plastic tanks in verschillende modellen.

Steenmanneke op het strand van Tazacorte



















Keep Walking Johnnie Walker

ZON-dag

*** 

Als men La palma rondrijdt komt men overal barretjes tegen tot in de verste uithoeken,
en overal kan men een 'cortadootje' drinken = klein kopje sterke koffie met gesuikerde
gecondenseerde melk.

Palmbomen project (2)

***

Palmbomen als landmark

Voor de meeste "La Palma vacantiegangers" begon hun verblijf op het eiland op de moment dat
zij in de openlucht uit het vliegtuig stapten en de aangename temperatuur voelden met links de
bergen, de stad Santa Cruz in de verte en rechts de oceaan met zicht op de Teide en daarnaast
het eiland La Gomera. Dan te voet over de tarmac naar het oude luchthavengebouw met het
grootste Canarische dak van de eilanden. 








Achteraf bezien was de sfeer en zeker in vergelijking met het nieuwe luchthavengebouw een
beetje oubollig en daterend uit grootmoeders tijd maar wel gezellig, en bovenal, het trok volk
en er waren steeds consumenten.








Het nieuwe restaurant-cafetaria is bij gebrek aan klanten gesloten. Reden hiervoor was de ligging
in de uitgestrektheid van het gebouw (102.000 m2), ver weg van het gebeuren en helemaal aan het
einde van een leegstaande winkelgalerij met afgeplakte ramen.





















































Tijdens de wandeling door dit 'niemandsland' kwam ik een maquette tegen van de nieuwe
terminal met vijf vliegtuigen. Een staaltje van grootheidswaan en omgedraaide wereld. Een
terminal om 3 miljoen pasagiers per jaar te verwerken voor een vliegveld zonder internationale
lijnvluchten, zonder taxiways, zonder instrument landing system, alleen een tiental inter-island
commuter vluchten per dag en een achttal Europese chartervluchten per week.
Again wishful thinking

De wandelaar komt deze hond overal tegen op het eiland. In de oudheid was de Podenco de hond
van de Farao's. Vóór de Spaanse verovering van de eilanden waren deze honden waarschijnlijk
naar hier gebracht door de Feniciërs, de Grieken, de Carthagenen of de Egyptenaren. De Podenco
behoort tot een van de oudste hondenrassen ter wereld (+/- 7.000 jaar oud). Zijn ongelooflijke
snelheid, fijne reukzin en scherp gehoor, geven hem de perfecte attributen om een geboren jager
te zijn. Hij is zeer actief en loopt van ochtendgloren tot zonsondergang. De podenco is loyaal en
vertoont geen agressiviteit. Hij is eigenzinnig en zeer intelligent, vaak onafhankelijk en energiek.
Hij staat bekend als een alleman's vriend maar eenmaal hij in het veld aan het jagen is veranderd
hij volledig in een spoorzoeker jager.

Vandaag de dag wordt de Podenco gebruikt om op konijnen te jagen op toegestane dagen,
meestal samen met afgerichte fretten. Vergunningen voor deze konijnenjacht zijn strikt
gereglementeerd.







































De auto van een konijnenjager die dient om zijn podenco's te vervoeren van terrein naar terrein.
onder: De kooi voor de fret.

De telefoongids, een groot stukje papiervervuiling in Europa. Hier op het eiland hebben wij al
jaren geen papieren telefoongids meer gezien. Toevallig kwam ik er eentje tegen ergens tussen
de kliffen aan de kust



In het digitale tijdperk van nu, is het overgrote deel van de papieren telefoongidsen niet meer
van toepassing, en terecht. Na enkele dagen staan nieuwe nummers reeds op het internet, terwijl
in de papieren variant, jarenlang oude nummers blijven staan.

De baai van de hoofdstad werd sinds de verovering door de Spanjaarden als haven benut. Van uit
Santa Cruz de La Palma zijn er diverse bootverbindingen naar de buureilanden en het vasteland.

De westelijke haven Puerto de Tazacorte deed dienst als vissershaven, tot men besloot er een
zeehaven voor zeeschepen van te maken, inbegrepen container terminal. De plannen voor dit
megalomaan project stamden nog uit de goede oude tijd van voor de crisis.
 
In juni 2005 kwam er een bootverbinding tot stand naar het eiland Tenerife met tussenstop in de
haven van Santa Cruz de La Palma. Deze ferry vaarde echter alleen in de zomermaanden  en dan
nog zeer onregelmatig bij gebrek aan reizigers. Tot men 'wederom'  besloot de haven voor een
tweede maal uit te breiden met een havendam van meer dan een kilometer in zee. Ditmaal om
zogenaamd cruise schepen te ontvangen. De crisis heeft voorlopig een stokje gestoken voor de
dromen van de betonlobby. Trouwens dit kleine eilandje heeft reeds een haven voor het ont-
vangen van deze hotelschepen. Santa Cruz de La Palma is een havenstadje met geschiedenis dat
de nodige  infrastructuur heeft voor het ontvangen van dit soort toerisme. Tazacorte heeft deze
toeristen niets meer te bieden dan een banaan. Een mooi voorbeeld van 'wishful thinking'.          



Zo zag de haven van Tazacorte er uit toen wij hier aankwamen. Parapentes waren er al, alsook
"Rogallo Wings" (zie:  http://en.wikipedia.org/wiki/Francis_Rogallo ) die ergens vertrokken
hoog op de Caldera wand.



De haven van Tazacorte nu. De eerste sectie voor pleziervaartuigen is reeds in gebruik genomen.
De laatse tijd liggen de werken bijna stil, er wordt nog wel gewerkt maar op een zeer laag pitje.








Een caisson (cajon) die ligt te wachten om verscheept te worden naar zijn plaats. Er moeten er
nog tig... bijkomen. Deze 'cajons' (betonnen dozen) worden gegoten in Tenerife en worden van
daar met een sleepboot tot hier gebracht.









Een mooi staaltje architectuur zowel van op zee als van uit de lucht.






 

*** 

De graja (pyrrhocorax pyrrhocorax barbarus) is een endemische vogel die alleen op het eiland
La Palma voorkomt. De graja wordt beschouwd (onder een wet van de Canarische Eilanden) als
natuurlijke symbool van het eiland La Palma samen met de Canarische den. Hij schijnt het te
weten dat hij beschermd is. Het is een brutale vogel die gewoon je fruit komt pikken in de tuin ;-)

Bijlagen:
http://es.wikipedia.org/wiki/Pyrrhocorax_pyrrhocorax_barbarus   

Spiegels op de weg.

***

Erosieve krachten in de Caldera de Taburiente - La Palma.

***

Aan de noordzijde van de vulkanengroep 'Cumbre Vieja' bevindt zich de Caldera de Taburiente,
een erosieketel met een doorsnede van negen km waarin schitterende wandelingen gemaakt
kunnen worden. Het woord caldera is oorspronkelijk hiernaar vernoemd; men ging er toen van
uit dat het komvormige gebied was ontstaan door een explosie waarbij een grote vulkaan
zichzelf opblies. Al in de 19e eeuw werd aan deze theorie getwijfeld, en onderzoek heeft
inmiddels uitgewezen dat het gebied door erosie is ontstaan.














Door verwering en erosie kan gesteente afgebroken worden en zo komen de wortels van de
Canarische pijnboom blootte liggen.

Duiven eten bijna alles maar dat wil niet zeggen dat het ook goed voor ze is. In principe zijn
duiven graaneters. Ze pikken graag wat rijst, erwten of maïs. Ik zag de duiven op het strand rond
het piepschuim. Ze pikten er niet alleen naar, ze aten het ook op. "Was dat schadelijk?" vroeg
ik me af. Na wat zoeken op het net, kwam ik er achter.....



Piepschuim of polystyreen. Wat is dit voor een rommel, hoe lang gaat het mee in de natuur of
raken we het nooit kwijt door afbraak?













Om te beginnen, is het giftig? Nee totaal niet, in deze vorm althans. Het grond product
wel, dat heeft dan ook een maximale MAC waarde. Dit betekend dat je niet meer
deeltjes per zoveel uur van het spul mag inademen. Maar er staat "polystyreen" poly
staat voor veel verbindingen. En dat is wat er gebeurd is met de oorspronkelijke stof.
Door een chemische reactie ontstaat er polystyreen, laat dit flink schuimen met lucht en
we hebben tempex. Na dit proces is het totaal ongevaarlijk. Je zou het bijna kunnen
eten, niet erg smakelijk (smaakt naar niks) maar stel dat je de behoefte hebt.

Laten we even terug gaan naar het basis product "styreen", want daar begint het al met
de vervuiling. Waar komt het in voor? Om te beginnen in aardolie, zo'n 7% maar het
komt ook voor in aardbeien, amandelen, en in verschillende harsen. Ja dat hadden we
niet gedacht toch? In die heerlijke zomer koninkjes

Het is een zeer vluchtige stof die zeer reactief is met de lucht. Het verbind zich met
zuurstof, stikstof en ozon. De halveringswaarde is 3 a 7 uur. Wil zeggen dat het met de
helft is afgenomen in deze tijd. Als het in het water terecht komt, zal het snel verdampen
aan het oppervlak, wat in het water achter blijft reageert met water met een halvering tijd
van max 17 uur. Voor het waterleven zijn grote concentraties nodig voor een giftig effect.
Het komt alleen in het water terecht met ongelukken, of moedwillig. Als je dus wilt meten
moet je dicht bij de bron meten, want na een paar uur heeft het zich verbonden met de
lucht.



Je ziet, mits goed behandeld behoeven er geen te grote risico's te zijn. Raken we dat spul nog
kwijt? Ja, bodem organismen zijn in staat om dit goedje op te eten en verteren. Het wordt dan
omgezet in kooldioxide en water, naar mate er meer zuurstof aanwezig is gaat dit sneller. Nou
water kennen we allemaal, en kooldioxide wordt door planten en bomen gebruikt voor de
productie van zuurstof. Je zult nu tot de conclusie komen dat het echt een ideaal product is,
en dat is het ook!

Waar het allemaal voor gebruikt wordt is misschien overbodig te noemen, maar toch...  Om te
beginnen natuurlijk isolatie materiaal, in platen gebruikt voor allerlei doeleinden. Vormgeving,
reclame materiaal, verpakking, bestek, en speelgoed. Het wordt ook gebruikt met aanleg van
wegen waar geen heipalen mogelijk zijn. De krachten worden dan verdeeld over een groot
oppervlak, zodat de wegen intact blijven.

Het is zelfs zo dat het milieu minder belast wordt mits weggegooid in de vuilnisbak van bestek
en bekers dan deze af te wassen.

Dan hebben we nog de piepschuimkever, ja het moet toch niet gekker worden hoor ik u al roepen.
Maar inderdaad, hij bestaat! Kijk van origine was dit een vrij onbekende kever die zich bezig
hield met het eten van schimmels en mest. Maar vreet zich graag een weg door het piepschuim,
en legt daar zijn eitjes in. Of hij ook daadwerkelijk het piepschuim verteerd is mij niet bekend.
Maar hij houd van warme vieze omgevingen.

Zo zie je maar dat niet alle kunststoffen als troep kunnen worden beschouwd. Met de juiste
productie methoden en gebruik is het meeste spul positief te beoordelen. Er bestaan natuurlijk
legio producten die niet zo best zijn voor het milieu. Maar door de technische en
wetenschappelijke onderzoeken van vooral de laatste jaren worden veel dingen al weer
teruggedraaid ten goede van de mens. Asbest zagen we eerst ook als wonder product, het is zelfs
een delfstof die zo in de natuur voorkomt. Maar achteraf was dit toch niet zo goed voor ons.
http://www.natuurwetenschappen.nl/