Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
Hoewel reeds langer bekend was dat vitamine K2 een gunstig effect op botten heeft, is nu ook het achterliggende mechanisme ontdekt. In een onderzoek onder 350 vrouwen na de overgang werd bevonden dat bij inname van een vitamine K2 supplement, de botten, juist op kritieke plaatsen zoals de heup, dikker worden, en dus minder snel breken, terwijl in de placebogroep de botsterkte juist afnam met ongeveer 1,5 % per jaar !!
Ook op verkalkte bloedvaten werd een opzienbarend effect gevonden. Nadat de onderzoekers eerder in een diermodel hadden aangetoond dat vitamine K2 de verkalking van de bloedvaten remt, is nu ook gevonden dat reeds gevormde kalkmassas uit de aderen verdwijnen bij inname van een hoge dosis vitamine K2
Spijtig genoeg vinden we in het westen zeer weinig voedingsstoffen waarin deze vitamine aanwezig is (in kaas wel maar in zeer lage dosis)
In het Japanse natto-gerecht is deze vitamine wel overvloedig aanwezig.
In Nederland is er reeds een voedingssupplement aanwezig bij de apotheker of drogist. Ook in andere Europese landen zal het product op de markt komen.
(uitWielrijder en biker, het tijdschrift van de Vlaamse Wielrijdersbond)
Hier nog enkele foto's van ons laatste tochtje met de geleende tandem, dit was op zaterdag 20 september en ging langs de knooppunten 90(baan van Turnhout naar Kasterlee ter hoogte van Zevendonk), 89,28,64, 62, 63, 32, 4 ,1. Op ons tochtje kwamen we langs Corsendonck, en langs een boerderij waar je een lekker ijsje kan eten buiten, natuurlijk met melk van eigen koeien... Het was maar 35 km maar toch plezant.
En nu maar hopen dat onze eigen tandem vlug in de winkel zal zijn, hij is in ieder geval besteld...het wordt een VIPER !!!
Vandaag konden we weer genieten van ons typisch Belgisch weertje m.a.w. regen, regen, regen.
Gisteren zowat 27 graden, vandaag tien graden minder.
Toch een paar fotos vandaag van de knooppunten die we dinsdag deden.
We beginnen aan het Bels lijntje, rijden zo naar Baarle, vervolgens Ulicoten, Wortel, Merksplas, Beerse, Lilse Bergen, Vosselaar, en dan terug naar Turnhout, goed voor een 55 km. Voor diegenen die ook graag fietsen in onze omgeving: onze knooppunten waren: 1,2,3,5,87,82,79,24,23,22,12,10,34,30,72,60,59,69,68 en terug 1 (=Bels lijntje)
In Wortel zijn we gestopt om enkele boterhammetjes te eten, aan Bootjesven staan enkele banken vlakbij het water en je kan er de eenden en de ganzen voeren (maar neem genoeg mee want het zijn er heel veel !)
(dit zijn de Canadese ganzen die naart schijnt hier komen overwinteren)
Dit is GEEN Canadese gans..maar een hongerige GUIDO.
Goei weertje vandaag, daar moest van geprofiteerd worden natuurlijk, zo lang we een tandem ter beschikking hebben !
We doen er elke keer wat kilometertjes bij om de conditie weer terug op te bouwen na het fietsongeluk dat ik had op 8 mei dit jaar. Naar de Blauwe kei in Lommel is 30 km van hier, dus dat waren vandaag 60 km (plus deze voormiddag naar de hydrotherapie in Merksplas en deze avond naar de huisdokter, dus eigenlijk 69 km totaal ).
(dit is "De Blauwe Kei)
We hadden zelf deze keer eens een picknick mee genomen, boterhammetjes met dikke creppen spek, dat smaakte heerlijk in het bos vlakbij de Blauwe kei.En als dessertje een goei zelfgebakken wafel.
Maar een terraske hebben we nadien natuurlijk ook nog gedaan, heerlijk .(die kinderwagen is NIET van ons hoor!)
(een kunstwerkje tegen de muur, mooi stukje vind ik)
Dit was weer een mooie dag die niemand ons nog kan afnemen!
Van een vriend van Guido mochten we voor enkele weken een tandem lenen (we zijn zelf ook van plan om er één te kopen en kunnen het zodoende al eens proberen).Maandag is mijn dochter naar Brecht gereden en Guido en ik zijndirect met de tandem van Brecht naar Turnhout gereden. Het was zeer plezant om de wind nog eens op mij te voelen, al was ik nog wel een beetje bang, omdat ik achteraan op dat grote ding niks kan ondernemen. Guido neemt alle beslissingen : wanneer er geremd moet worden,wanneer er getrapt moet worden
Vooral aan de bochten is het wennen om zelf niks te kunnen doen.
Dinsdag zijn we er ook mee naar mijn zus gereden in Merksplas, zij heeft er leuke fotos van gemaakt.
En woensdag ging ons ritje al wat verder, naar Geel, naar de fietswinkel waar we onze tandem waarschijnlijk gaan kopen (hij was pas einde oktober op de markt , viel wat tegen maar ja, een beetje geduld oefenen kan geen kwaad, dat heb ik de laatste vier maanden goed kunnen oefenen!!!)
En vandaag, donderdag,zijn we naar Rijkevorsel gereden, naar de spiegeltent SANSEVERIA "aan den basseng zoals wij dat vroeger altijd zegden, een kriekske gaan drinken (ik toch) en een hoegaerden (voor Guido) in de late namiddag.
Ik doe dan mijn braze aan , zodat ik mij geen pijn doe.
Hopelijk krijgen we nog enkele dagen goei weer, zodat we ten volle van de tandem kunnen genieten, want we hebben hem maar drie weken, dan verwacht Herman zijn dubbele fiets terug thuis.
Er werd zonnig weer voorspeld voor vandaag,dus maakten we gisteren al wat plannen ingeval het vandaag goed zou gaan met mijn hand. Deze morgen had ik weinig pijn, dus zijn we dan ook met de bus naar Kasterlee gereden om aldaar een kleine, uitgestippelde wandeling te gaan maken, los door de bossen.
De kinesiste had gezegd dat ik voortaan toch een band moest mee nemen als het warm weer was en ik een wandeling wilde maken, omdat mijn hand heel vlug opzwelt en dat is zeker geen prettig gevoel, dus ik heb haar raad dan ook opgevolgd.
Het deed echt deugd om weer eens weg te zijn van huis, ik ben verzot op wandelingen in het bos ! Kasterlee heeft ook echt bossen die de moeite waard zijn (er staat ook altijd een ijsroomverkoper waar ik natuurlijk niet kan aan weerstaan)
Guido amuseerde zich ook hartelijk, al moest hij nogal eens zand uit zijn schoenen kappen, of steentjes. Echt fit ben ik zeker niet meer, ik moet helemaal opnieuw beginnen mezelf wat te oefenen..daarom ook maar een wandeling van een zestal km, dat was genoeg om terug te beginnen.
Nadien een terrasje en ook nog even de molen bewonderen van aan de bushalte.
Met de urine van zwangere vrouwen wordt in Nederland de komende 9 maanden bij wijze van proef kunstmest gemaakt.
Als het experiment slaagt, komt er mogelijk een inzameling van urine van meer Nederlanders voor kunstmest !
Via de vzw Moeders voor moedersleveren jaarlijks 36.000 zwangere vrouwen hun urine aan het farmaceutisch bedrijf Schering-Plough (voorheen Organon).
Dit bedrijf maakt hiermee medicijnen die de vruchtbaarheid bevorderen. Wat over blijft, gaat normaal de riool in, maar wordt dus nugebruikt voor de productie van kunstmest. In urine zitten onder meer stikstof en fosfaten.
Steve Stevaert vindt op een Hasseltse rommelmarkt een uiteraard gratis boekje over spiritisme. Hij neemt het mee, maar als hij het begint te lezen merkt hij al snel dat het niet over Bertje Anciaux gaat, maar wel over geesten oproepen. Hij besluit dan maar zijn overleden grootmoeder op te roepen. Net als de geur van de wierook hem iets te veel gaat worden, hoort hij zijn grootmoeder praten : - Wie stoort er mij ? - Ik ben het, uw kleinzoon, grootmoe ! - Aah Roberreke, dat is lang geleden ! - Ja, grootmoe, maar ik heet nu wel Steve, dat klinkt wat moderner. - En Steve, verdiende gij goed uwe kost ? - Jaja, ik mag niet klagen, ik verdien dik in de miljoenen. - Ah, goed zo ! En hebde gij een schoon huis ? - Ja grootmoe, een heel schoon en groot huis. - Dat doet mij plezier, Steveke ! En nen hele schonen auto dan ook zeker ? - Ja grootmoe, nen hele dikke BMW uit de 7-serie, mèt chauffeur. Goed hè grootmoe ? - Da's heel goed jongske ; ziet dan maar dat de socialisten niet aan de macht komen, want die gaan u dat allemaal afpakken !!!
Met moederdag op vrijdaghad mijn ventje een trip met de trein gepland. We zouden naar Plankendael gaan (hij wist dat ik dat al lang graag wilde doen).Ik rijd graag met de trein, dus voor mij was dit geplande uitje wel ok. Eerst een eindje te voet van thuis tot het station, en dan de trein naar Mechelen (overstappen ook nog in Berchem).
In Mechelen moesten we eerst nog een tochtje van een half uur met de boot doen, die ons tot aan de ingang van Plankendael zou brengen.
Het weer zat goed mee, het was volle zon toen we op de boot waren, en dat is mooi meegenomen want op het water kan het anders koud zijn.
Ik genoot met volle teugen, temeer omdat het op de boot niet zo druk was als ik had verwacht.
In Plankendael viel de drukte ook wel mee. Soms denk ik wel eens dat die mooiegrote leeuwen en giraffen niet thuis horen in een dierentuin, maar als ik ze dan zie rollen (de giraffen niet natuurlijk) in de zon, geven ze toch de indruk dat ze het wel goed hebben daar.
Maar het blijven wilde dieren..
De meningen zullen wel verdeeld zijn daarover
Dit is zo een karretje waar ze in Azië de mensen mee rond rijden, ik heb er ook in gezeten, maar er kwam niemand om het voort te duwen !!
En lekker uit eten kan je er ook, na het vermoeiende slenteren langs al de mooie dieren, en in de tropische plantentuin, waar er ook enkele aapjes te zien zijn( die ook buiten kunnen, goed geregeld allemaal).
Na de lekkere Miehoen met een heleboel groenten en vlees, waren we tevreden over het verloop van de dag, en konden we weer naar de boot, richting Mechelen, en daarna met de trein terug richting home.
Een Antwaarps blondje gaat naar de dokter en zegt : 'k'hem boikpijn'. 'Boikpijn?' vraagt de dokter, 'is't accut?' Antwoordt het blondje : 'neeje, t'is ietsken hoeger'
Gisterenmorgen had ik een impulsieve neiging om er eens op uit te trekken, want het zonnetje scheen zo mooi. We zouden met de trein een toerke gaan maken, eindbestemming LIER. Zo gezegd zo gedaan. Om elf uur waren we onderweg, eerst te voet naar het station en dan treinen maar (niet trainen !).
Toen we in de trein zaten , vielen de eerste druppels al, die overgingen in een fikse bui! Maar deze bui zou wel over zijn als we ginder aan kwamen, dachten we zo.
Toen we echter ter bestemming waren gekomen, regende het ook daar, en nog harder dan onderweg.
Guido stelde voor om naar zijn broer te bellen, en te vragen of we bij hen op bezoek mochten komen (zij wonen in Lint, dus niet zo ver van Lier) Dat vond ik echter wat te opdringerig, zo maar zeggen we zijn al in Lier, dus kom ons maar halen aan het station Neen, dat deed ik liever niet, zo onverwachts mensen voor het blok zetten .
Maar we waren nu toch daar, dus stelde ik voor om daar eens lekker uit eten te gaan. Guido was akkoord, en we gingen op zoek naar een eetgelegenheid die ons aanstond.
Terwijl we aan het genieten waren van ons eten, zegde Guido opeens kijk nu eens wie achter jouw rug zit
Raar maar waar, het was zijn broer Ronny en schoonzus An , diegenen die Guido wilde opbellen
We vroeger of ze al plannen hadden, en ze hadden juist dezelfde plannen als wij, gaan wandelen in Lier, langs de NETE en het pallieterpad !
Zodoende hebben we nog een leuke namiddag gehad.Erg nat zijn we niet geworden want de wandeling was grotendeels onder de bomen.
Mijn vriend vindt een goede relatie met zijn ex belangrijk, omwille van de kinderen. Daarom wil hij een gezellig etentje organiseren voor ons drieën. Weet jij een goed restaurant in de buurt van Haacht???
ANTWOORD VAN ANGELIQUE:
Je kan beter zelf koken, dat is veel gezelliger. Denk vooraf wel goed na over de ingrediënten ! Thallium is bijvoorbeeld veel moeilijker op te sporen dan arsenicum !!!
Oma is honderd jaar geworden. Voor die gelegenheid komt de burgemeester bij haar op bezoek. "U leeft nu honderd jaar" zegt de burgemeester. "Wat is in die 100 jaar nu de grootste verandering in uw leven geweest ?" Zonder een seconde na te denken zegt oma: "De dokter". "De dokter?" vraagt de burgemeester verbaasd. "Ja" zegt oma: "Toen ik twintig was, zei de dokter :" Helemaal uitkleden en ga maar liggen." Toen ik veertig was, zei de dokter :" Bloesje uit en ga maar zitten". En toen ik tachtig was, zei de dokter : "Steek je tong uit en blijf maar staan " !!!
Wat is het weer hier zwoel de laatste dagen. Zoals de dokter mij aangeraden heeft ,ga ik nogal eens zwemmen nu in het zwembad van het stadspark hier in Turnhout (ook buiten).
Gisterenavond kwam Tina, de dochter van Guido op bezoek met Kazan, haar Labrador (die toch al 13 jaar is en al een attakske heeft gehad). Desondanks gaat hij nog wel graag mee naar een vijver om een beetje te zwemmen, niet ver meer van de kant, want in de Mellevijver is het verboden voor mensen om te zwemmen en we zijn dan wel een beetje bang dat Kazan zonder adem zou komen te zitten door de inspanning met zulk warm weer, dus gooien we de stok niet te ver weg in het water. Hij geniet daar echt nog van, het is heerlijk om te zien dat het gepuf en gehijg van eerst (door de warmte) dan verandert in een "normale ademhaling"
En terwijl de anderen zich bezig houden met Kazan, geniet ik er van om gewoon wat te ontspannen.
De Britse documentaire "The great olympic drug scandal" belicht het systematische, door de overheid georganiseerde dopinggebruik in de vroegere DDR. Het leverde het communistische land in volle Koude Oorlog ongeziene sportieve successen op, ten koste van de gezondheid van duizenden atleten. Eén van de bekendste slachtoffers is kogelstoter Andreas Krieger, geboren als Heidi Krieger. "Hormonen Heidi" zoals ze/hij toen door de internationele media smalend werd genoemd,had zoveel steroïden te slikken gekregen dat ze niet meer wist of ze een man of een vrouw was. Na een lange strijd met zichtzelf liet ze zich in 1997 tot man ombouwen...
Hier ben ik nog eens met wat nieuws, nadat ik een week geen pc meer heb geopend. Dat had wel een reden, nl. de uitslagen van mijn radiologieën van verleden dinsdag. Na al die maanden toch het bewijs gehad nu dat er wel degelijk Südeck op mijn hand zit na die drie polsbreuken die ik met de koersfiets heb opgelopen na een zware val.... Daarom heb ik een beetje in een dipje gezeten want hoewel de dokter zegde dat ik de moed niet mocht opgeven, ben ik wel enkele dagen depri geweest. Nu heb ik terug de moed gevonden om mijn oefeningen goed te doen elke dag (wisselbaden lauw water-ijswater) en ook tweemaal per week te gaan zwemmen want in het water van het zwembad voel ik geen pijn, wat een verademing is bij Südeck... Guido en ik zijn nu wel op zoek naar een mountainbike-tandem (ingeval ik dan nooit meer zou kunnen fietsen omdat ik niet kan remmen met die hand, kan ik dan toch nog eens weg, Guido gaat dan vooraan op de tandem....) En nu nog enkele mooie foto's van Tina, de dochter van Guido die ons een bezoek bracht met Kira, een husky die bij haar drie weken "op vakantie "was.. Ze moest hem die avond terug gaan brengen en was daar heel droevig om, ze had er zich natuurlijk al aan gehecht, omdat het een heel lief beest is .
En ook ik was direct aan hem verknocht, je zou voor minder...
En Guido werd ook onmiddellijk gekust door de mooie KIRA.
En hier wil ze "rollen rijden" op mijn mountainbike (voor in de wintermaanden om de conditie er wat in te houden als het slecht weer is)
Verleden jaar werd mijn favoriete Reggae-zanger Lucky Dube neergeschoten in Zuid-Afrika.
Vooral nu in de zomer denk ik nog vaak aan hem want ik ging naar de meeste van zijn concerten die hij in België en Zuid-Nederland gaf. Maar zijn BAND heeft het niet opgegeven, ze zijn momenteel aan het toeren in Europa. Thuthukani Cele, de keyboardspeler van weleer, heeft de zang nu voor zijn rekening genomen. Hier zie je hem ,het vredesteken makend, tesamen met mij, jaja.
Hij zal zeker zijn best doen om de nagedachtenis van Lucky Dube in ere te houden.. Volgende week treedt de groep op in Tienen. Hun site is: www.onepeople.ch.tf
Een man besluit op een dag dat het tijd wordt om een huisdier aan te schaffen. Hij gaat naar de dierenwinkel, kijkt rond en ziet een prachtige papegaai, rustig zittend op een stok in zijn kooi. Toch heeft het beest geen voeten en pootjes. 'Wat is er met jou aan de hand denkt de man hardop. Tja, zo ben ik geboren. Ik ben eigenlijk een defecte papegaai. Zegt de vogel. 'Haha, lacht de man, het lijkt wel of die papegaai begrijpt wat ik zeg en zelfs antwoord geeft! 'Ik versta en begrijp alles wat je zegt. Ik ben bovenmatig intelligent en zeer goed opgeleid zegt de vogel. Nou, als je dan zo slim bent, vertel me dan eens hoe je zonder pootjes en voetjes zo recht op je stok kan blijven zitten. Nou zegt de papegaai 't is een beetje genant maar ok, ik wikkel mijn kleine papegaaienpiemel om de stok, als een soort haakje, zeg maar. Maar dat verberg ik met mijn dikke veren. Wow, je begrijpt echt alles wat ik zeg he? Jazeker, antwoordt de vogel, en bovendien spreek ik vloeiend Spaans en Engels, ik kan op niveau meepraten over bijna alles, politiek, religie, sport en filosofie en ik heb me gespecialiseerd in vogelkunde. Je zou me moeten kopen, ik ben ook een hele goede vriend voor je. De man bekijkt het prijskaartje. 380 euro staat erop. 'Sorry, dat kan ik niet betalen. 'Psst,'fluistert de papegaai terwijl ?hij de man met zijn vleugel dichterbij wenkt. Niemand wil me omdat ik geen pootjes heb. Bied maar 38 euro en je mag me zo meenemen. De man biedt 38 euro en wandelt 5 minuten later met de papegaai de winkel uit. Er gaan een paar weken voorbij. De papegaai is sensationeel. Hij is leuk en interessant, geeft goede adviezen, is sympathiek naar iedereen, kortom: de perfecte huisgenoot en vriend. Op een dag komt de man thuis van zijn werk en de papegaai zegt: 'Pssssssssssst' terwijl hij weer met zijn vleugel wenkt. De man komt dichtbij de kooi staan. Ik weet niet of ik je dit wel moet vertellen,zegt de papegaai maar het gaat om je vrouw en de postbode. Wat! zegt de man. Nou, de postbode kwam aan de deur en je vrouw begroette hem in een niets verhullend nachtgewaad en kuste hem plat op de bek. En toen, sist de man. Wat gebeurde er toen? 'Nou, de postbode kwam binnen, greep onder haar nachthemd en begon haar overal te strelen. 'Mijn God,' zegt de inmiddels woedende man. 'En verder, Wat deden ze nog meer? 'Toen deed hij haar nachthemd uit, ging door zijn knieen en begon haar overal te likken, beginnend bij haar borsten en steeds verder en verder naar beneden.' 'En toen, wat gebeurde er, wat deden ze verder ! gilt de man buiten zinnen. 'Geen idee,' zegt de papegaai, 'ik kreeg een stijve en ben op mijn bakkes gevallen'
Ik ben YESSIE
