Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
We hebben weer twee zonnige, leuke wandeldagen achter de rug ( ik kan mijn armen niet allebei gebruiken, maar mijn benen daarom wel). Gisteren zijn Guido en ik naar het park hier in Turnhout geweest : wat gaan wandelen, terrasje gaan doen onderweg, kortweg "genieten". Het lekker zomerweer is gedaan zonder dat je er erg in hebt, dus proberen we maar mee te pakken wat we kunnen. In het park waren veel mensen aan het wandelen, dat deed me denken aan de tijd toen mijn dochter nog heel klein was, we reden dan eerst naar het bos in de herfst, daar gingen we dan een hele grote doos vol kastanjes en eikels rapen, om er daarna mee naar de bambi's , de geiten, de eenden,enz... te gaan in het park. Zij genoot ervan de dieren te voederen, en ik niet minder...
En dat doe ik nog steeds, maar ik geef ze nu in de zomer lekkere plukjes vers gras, dat hebben ze liever dan al dat brood dat mensen er bij gooien.
En vandaag zijn we met mijn zus Rit en schoonbroer Jef gaan wandelen in het natuurgebied " De Liereman" in Oud-Turnhout, een wandeling van 11 km, het was genoeg om terug te beginnen een beetje conditie op te bouwen.
Een werkloze universitair probeerde van zijn werkloosheidsvergoeding een aantal kosten af te trekken via de rubriek "beroepskosten". "Ik heb studiedagen gevolgd , gespecialiseerde boeken gekocht, mijn lidgeld van een wetenschappelijke vereniging betaald en verder moet ik mijn studiekamer verwarmen, verlichten en onderhouden, zo kan ik mij handhaven op de arbeidsmarkt" aldus de man. De fiscus aanvaardde dit niet, maar de rechtbank floot de belastingen terug. De man mocht deze "beroepskosten" wel aftrekken van zijn werkloosheidsvergoeding. Hij moet dus minder belastingen betalen. Ook kosten die een werkloze maakt om te solliciteren, zoals de kosten voor het transport naar een sollicitatiegesprek, zijn aftrekbaar.
Een beroepsofficier uit Malle werkte op zes jaar tijd op zes verschillende plaatsen en dikwijls op verre afstand van thuis. Niet op al die plaatsen kon hij op hotel. Hij kocht daarom een mobilhome om tijdens de week in te verblijven en bracht de kosten in bij de belastingen. De fiscus aanvaardde dat niet. Maar de rechter oordeelde dat hij die kosten voor zijn "tweede verblijf" wel mocht aftrekken.
Een notaris had klanten van hem aangezet om in een nieuwe kunstgallerij te investeren. De galerij ging jammerlijk failliet. De notaris betaalde vrijwillig een schadevergoeding aan deze klanten om zo het vertrouwen van zijn klanten te behouden. Hij mocht deze vergoeding aftrekken van de belastingen.
Een vrouw bracht elke ochtend haar man met de auto naar het station, zij had de auto 's middags nodig om naar haar werk te rijden, ze werkte halftijds. Toen ze de kilometers die ze van en naar het station reed, wou inbrengen als kosten, mocht ze dat niet van de fiscus. De rechter gaf haar wel gelijk omdat ze de auto nodig had voor het werk.
Vanaf zaterdag ben ik begonnen met oefeningen in warm water en afwisselend in ijswater, om de spieren in mijn pols wat terug op gang te krijgen. Dat valt verdorie wel tegen, ik die dacht dat het onmiddellijk vollen bak zou gaan, amaai mijn botten (letterlijk en figuurlijk). Ik mag dus oefenen(2 maal per dag een 20 minuten), maar ik mag nog geen draaibewegingen doen want de derde breuk is nog niet aaneen gegroeid, dus ik moet heel geconcentreerd oefenen ; want als ik een draaibeweging maak, zit ik nog langer in de puree. De kantelbeweging naar voor gaat wel maar naar achter verroert die pols geen mm ! En die naad op mijn pols maakt het mij niet makkelijk om te oefenen, ik durf er amper naar kijken,dan word ik "dizzy", wat ben ik toch een bang schepsel, maar ja, ik heb nog nooit iets gebroken, ik ben dus nog niet gehard in die dingen. En ik die ooit met de gedachte heb gespeeld om verpleegster te worden, het had me wat geweest, als er wat bloed bij te pas kwam of een naad van een operatie, lag dat verpleegsterke tegen de grond haha. Ik zal maar elke dag blijven oefenen, dat is toch ook 40 minuten per dag dat ik uit mijn kurken goot mag, natuurlijk onder controle van onze Guido !(hij blijft maar geduld met mij hebben, de schat). En nu zet ik mijn pc even uit want hier breekt momenteel een kletterend onweer uit, licht moet ik niet gebruiken, de bliksem doet dit wel...kan gevaarljk zijn zegt mijn Guyke Hopelijk gaat het jullie bloggers allemaal goed..tot schrijvens
Weer enkele dagen niet aan mijn blog gewerkt maar met een goede reden. Vrijdag kon ik de pijn niet meer harden die nog steeds teweeggebracht werd door mijn gebroken pols.
Dan maar naar de dokter bellen die de operatie gedaan heeft. Die zegde dat ik onmiddellijk naar het ziekenhuis moest komen,te oordelen naar de symptonen (ik had een voos gevoel in twee vingers van de hand, een beetje zoals je van de tandarts komt, maar dan met veel pijn)
Er zijn terug rx genomen van de pols en hand, alles zat op de goede plaats, behalve de pin die door het plaatje zit die ze in mijn pols hebben gemonteerd Die blokkeerde heel waarschijnlijk een zenuw en heeft deze beschadigd. Het uiteinde van deze pin zat buiten mijn arm,dus die kon de dokter er zo uit trekken. Nu maar hopen dat het wat beter wordt. Het genezingsproces zal nu wel veel langer duren, het kon twee maanden worden zegde de dokter!!!
En Guido heeft er nog maar eens een taak bij gekregen, hij moet mij nu elke avond een inspuiting geven om die gekwetste zenuw terug leven in te blazen.
Ondertussen is Guido 50 jaar geworden, we zijn wel gaan uit eten maar zijn cadeautje zal ik later nog moeten bezorgen
Enkele foto's van die avond, dit was aan de jachthaven, daar konden we te voet naartoe.
En poesie probeert zoveel mogelijk mijn strandstoel in te palmen, die heb ik binnen gezet om toch wat van de natuur te kunnen zien als het slecht weer is. Zo kan ik de vogeltjes in de tuin zien als ze komen eten.
Vandaag heb ik voor het eerst na mijn operatie geprobeerd een beetje te wandelen, met gunstig resultaat overigens. Je kan je niet voorstellen wat een deugd dat wandelingetje deed na een volledige week geen frisse buitenlucht te hebben ingeademd ! We gingen eigenlijk alleen naar de glascontainer, 1 straat verder, maar omdat het goed ging, besloten we een eindje langs de vaart te wandelen. Ik heb mijn longen nogal open gezet hoor. Toen we aan het kanaal voorbij de plaats wandelden waar eerst de welgekende "ANCO" zich bevond (waar de spaghetti werd gemaakt!), hebben we enkele foto's gemaakt. Ze zijn namelijk dit gebouw volledig aan het slopen om er, alweer,appartementen op te zetten, of lofts (want die zijn tegenwoordig "in", de naam toont wat meer zeker...de gas-en electriciteitsrekening waarschijnlijk ook haha). De kraan heeft een soort "mond" waardoor het lijkt of zij het gebouw "op eet" (zie foto 3).
En nadien nog een terrasje aan de jachthaven van Turnhout met een lekker glaasje cola light, want dat mag er ook niet aan ontbreken. De foto's zijn wat donker omdat de zon vooraan was, maar dit was waarschijnlijk de laatste dag voordat het gebouw helemaal tegen de grond gaat. Voor onze familie was dit gebouw toch wel belangrijk, mijn grootvader heeft er lang gewerkt en mijn schoonbroer Jef ook.
Ik voelde me echt super na deze wandeling, wat buitenlucht toch kan doen met je...ondanks de handicap die ik nu heb...
Spijtig dat ik nog steeds niet goed of lang kan typen, het gips dat ik nu draag aan mijn arm is loodzwaar en reikt tot aan mijn schouder(rechts!!), het valt niet mee om na de operatie plezier te hebben int leven. Ik troost me met de gedachte dat heel veel mensen er erger aan toe zijn dan ikzelf maar het is zo verdomd ambetant, die constante pijn , niet alleen in mijn arm, maar vooral ook in mijn nek en hoofd (misschien door het gewicht van de gips, of is dit ook een blijvend letsel van de zware val die ik maakte.....) Mensen, profiteer ervan want voor je het weet zit je thuis, te wachten tot er een maand "voorbij KRUIPT". Binnen een maand mag ik uit het gips en dan stilaan proberen weer vanalles te doen. Ondertussen heeft mijn vriend Guido ook zijn handen vol want nu komt het hele huishouden op zijn nek terecht.Ik ben hem natuurlijk heeeeeeeeeeel dankbaar.Wat hij al voor mij heeft gedaan, getuigt van een grote liefde en verbondenheid. Dit berichtje op mijn blog zetten is zowat het meeste wat ik kan doen, met 1 vinger van mijn linker hand dan.Na dit berichtje is het weer terug gaan liggen want anders zijn de pijnen niet te harden. Tot bloggens allemaal enne..... wees voorzichtig in het verkeer!!! YESSIE
Nog even een paar fotootjes die vandaag werden genomen in mijn klein tuintje. Morgen ben ik in het ziekenhuis om mij te laten opereren aan mijn gebroken pols; dan kan ik natuurlijk niks op mijn blog zetten, want ik moet 1 nacht in het ziekenhuis overnachten, volpension op hotel zullen we maar zeggen. Vandaag heb ik nog een kleine gips, morgen zal ik in het gips liggen tot aan mijn schouder, dus het wordt nog ietske moeilijker om wat te doen dan. Volledige rust aangewezen. Hier zie je ook eens mijn koersfietske, mooi hé? Ons Minou is het vanddag gelukt om terug op de omheining te klauteren in de tuin, we dachten dat ze daar te dik voor geworden was en te lui, maar ze was toch zoooo nieuwsgierig wat er zich achter die omheining afspeelde, dat ze toch nog eens moeite wilde doen. goed zo Minou Blogmaatjes, tot na de operatie, nu ga ik mijn valiesje maken voor morgen.
Vandaag ben ik naar het ziekenhuis geweest voor een ct scan van mijn gebroken pols. Het resultaat was vlug bekend na deze ct. Ik moet wel degelijk geopereerd worden, want die tweede breuk heeft wat te veel verplaatsing om zo te genezen...dus moet ik woensdagmorgen binnen komen om te laten opereren (om kwart na zeven al, ik zal de eerste zijn die dag). Ze gaan een titanium plaatje in mijn pols steken dat alles op zijn plaats moet houden. Na deze operatie heb ik 14 dagen een gips die reikt tot aan mijn schouder, daarna 14 dagen een andere die nog tot aan mijn elleboog zal komen, dezelfde als die ik nu draag.Hoe ik met die eerste zal moeten slapen weet ik niet, dat gaat een dik probleem worden, want ik kan niet op mijn buik slapen, niet op mijn rug, en op de rechterzijde zal niet gaan want die ligt dan in de gips tot aan mijn schouder. Het zal slapen op een zetel worden waar je mee in de tuin gaat liggen, die kan ik omhoog zetten aan het hoofdeinde, zodat ik niet plat op de rug moet gaan liggen.En ik slaap zo al maar een paar uurtjes per nacht, nu zal dat nog minder worden waarschijnlijk. Maar we moeten er door en we hopen maar dat de vier weken vlug om zullen zijn en dat het weer wat blijft zoals het nu is, dan kan ik toch wat in de tuin gaan zitten, de weekbladen eens doorlezen waar ik anders geen tijd voor heb .. . Dat was het voor vandaag, het went niet vlug, alles zo met de wijsvinger van je linker hand moeten intypen. Misschien staan er nu wel meer fouten in, maar dat vergeven jullie mij wel hoop ik. GROETJES. YESSIE
Ja ik ben even op vakantie geweest in het mooie Limburg. Op vrijdag 2 mei hebben we de fietsen op het rekje gemonteerd en zijn vertrokken neer Neerpelt (eigenlijk Sint Huybrechts Lille, een klein gehucht van Neerpelt). De eerste dag zijn we alleen gaan wandelen met de border collie TEX en de jack rusell CHICA. Wat waren ze in hun nopjes dat we hen nog eens een bezoekje brachten want hun baasje was met de fiets naar Compostella in Spanje (onze vriend Medard) en dan stellen de hondjes ons gezelschap zeer op prijs (ze weten dan ook dat ze elke dag een flinke wandeling mogen doen in het bos). Ook de paarden en de ezel zijn steeds tevreden met ons bezoek. De tweede dag stond, om te beginnen ,een kleine fietstocht van een 70 km op de agenda, langs knooppunten naar Heeze, in Holland. Het weer was heeeerlijk en we voelden ons fantastisch , dus reden we dit keer heel traag, een 20 km per uur, om ten volle te genieten van het mooie landschap ... Toen we op het verste punt waren is er echter iets gebeurd dat niet zo interessant was. Guido is tegen de grond "gekwakt" en hij heeft mij in zijn val mee gesleurd...het deed zoveel pijn dat ik pas na en half uur wat bij positieven kwam. Guido zijn fiets was wat kapot en we zijn dus aan het eerstvolgende huis gaan aanbellen om te vragen of we misschien wat gereedschap mochten gebruiken. Guido bloedde hard uit zijn knie, het bloed liep over zijn benen en ik zegde dat mijn pols waarschijnlijk gebroken was. Toch boden deze mensen geen water aan ofzo om de wonden wat uit te wassen, of om een ambulance te bellen, heel raar, want Nederlanders zijn doorgaans heeeel behulpzaam. Goed, dan maar gewoon de pijn verbijten, we zijn nog niet dood !!!!!! We moesten dus vanaf dan maar op de tanden bijten en zo zijn we nog 35 km terug naar Neerpelt gereden, ik met een pols die op twee plaatsen gebroken was, zo zou later blijken... Goed, om half zes waren we terug "thuis" en heb ik onmiddellijk de ambulance 105 gebeld, het Rode Kruis dus. Het duurde VIJF uren voordat deze ter plaatse was ,je leest het goed hoor,5 uren (en had ik geen tweede keer gebeld om half tien 's avonds dan zaten we nu nog te wachten ....)Om half elf dus naar het ziekenhuis in Overpelt...ik had al 5 uren een helse pijn en was bijna ten einde van mijn krachten. De dokter van dienst in het ziekenhuis deelde mij direct mee dat hij daar zelfs geen RX van moest nemen, dat hij zo al zag dat mijn pols gebroken was. Maar natuurlijk nemen ze die foto's wel, ja dus, gebroken, op twee plaatsen. Ze hebben mij dan ook onmiddellijk in het gips gedaan, een halve gips wel te verstaan want mijn pols was zo gezwollen dat er wat ruimte moest blijven als hij nog harder ging zwellen...over het ziekenhuis niets dan goeds: vriendelijke dokters en personeel, en heel bekwaam. We hebben 's nachts maar een taxi gebeld om terug naar onze vakantiebestemming te rijden, we hadden geen vertrouwen meer in de 105 natuurlijk,deze taxi was er na 7 !!!!! minuten, en de prijs viel ook nog eens mee, 19 euro voor in het weekend 's nachts !! We zijn nog tot gisteren daar gebleven maar het fietsen was natuurlijk gedaan.Wel hebben we genoten van het goede weer, wat gewandeld, wat gelezen, thuis konden we ook niet veel doen, dus ... Mijn zus en schoonbroer zijn ons komen ophalen ginder (alweer, verleden keer ook al, toen was de auto stuk, Limburg brengt ons tegenwoordig niet zoveel goeds meer maar we zijn aan die streek zo verpand dat we zeker nog terug gaan) Dank je wel zusje en schoonbroer!!!!! Vandaag, donderdag, ben ik naar de huisdokter hier gegaan voor verdere behandeling want deze pleister is maar tijdelijk. Morgen moet er een ct scan genomen worden, om te zien of er een operatie dient te gebeuren om er een plaatje in te steken, of dat een nieuwe gips kan volstaan om de breuk te laten genezen. We wachten dus maar af. Dat was mijn verhaal, helemaal links getypt op deze blog (probeer het ook eens, heel moeilijk, duurt lang hoor). En we proberen maar te genieten ondertussen van het goede weer: wat wandelen (niet te lange wandelingen want het gewicht van de gips hangt nu aan mijn nek,en daar krijg je dan weer nekpijn en rugpijn van haha), af en toe een terrasje erbij.... En hopen dat we vlug terug kunnen gaan fietsen want we genoten er wel heel erg van, tot dit ongeval roet in het eten gooide. Guido heeft ook nog steeds pijn in zijn knie maar hij heeft gelukkig niks gebroken; hij zorgt heel goed voor mij, ik prijs me gelukkig dat ik enkele goede mensen heb die me helpen in nood, dat is niet zo evident tegenwoordig! HEEL VEEL DANK AAN DEZE MENSEN Voor de mensen die in de buurt wonen van Neerpelt, dit waren onze knooppunten: 201,220,221,222,219,33,32,2,55,53,52,50,51,61,60,54,56,36,217,218, 224,220,201 MOOIE TOCHT MAAR NIET VALLEN HOOR !!!
Manipulators zijn mensen die jouw gevoelens bespelen, zij manipuleren je in een bepaalde positie zodat je niet meer durft te weigeren.
Zij houden geen rekening met jouw behoeften en verplichtingen en jij voelt je door hen in de val geloktMisschien heb je wel eens zin om met rust gelaten te worden..., daar moeten anderen rekening mee houden !
Manipulators zijn over het algemeen mensen die altijd op hun wenken willen bediend worden maar zichzelf nooit inspannen om anderen ook eens wat te helpen.
Als je hen iets weigert, beweren ze dat jij een egoïst bent, terwijl ze dat eigenlijk ZELF zijn. Ze willen jou het gevoel geven dat jij geen goed mens bent, en daardoor geeft je dan alweer toe, want wie wil een slecht mens zijn !!!
Wie op een dergelijke manier gemanipuleerd wordt, merkt dat meestal niet meteen!
Het signaal dat bij jou een belletje moet doen rinkelen, is het gevoel van ombehagen. Je bent er zelf niet gelukkig mee dat je hetverzoek alweer hebt ingewilligd. Je beseft dus goed dat je gemanipuleerd wordt.
Uiteindelijk wil de manipulator bereiken dat jij je ECHT een egoïst voelt.
Door dit tijdig in te zien, moet je dit vermijden, anders kom je in het web van deze manipulator terecht en daar raak je maar moeilijk terug uit
Volgens dokter Jean François Elberg (chirurg orthopedist), moet je bij rugpijn de voorkeur geven aan dynamische behandelingen waarbij de immobilisatie tot een minimum beperkt wordt.
Meestal worden hiervoor antalgica (pijnstillers) en ontstekingsremmers gebruikt. Pijnstillers hebben hinderlijke neveneffecten (bv. verminderde waakzaamheid ) en behandelenalleen de symptonen en niet de oorzaak van de pijn.
Ontstekingsremmers helpen om fenomenen te bestrijden zoals zwellingen en oedeem die de oorzaak zijn van de pijn.
Er zijn twee soorten ontstekingsremmers:
·NSAI(niet steroïdale ontstekingsremmers)
·Hormonale derivaten van cortison.
Ze kunnen op drie manieren toegediend worden:
1.oraal
2.rectaal
3.via inspuitingen of infiltraten (injectie in de te behandelen haard)
Voor de rug wordt vaak rust voorgeschreven en ook immobilisatie tot en met het dragen van een korset GEDURENDE EEN ZO KORT MOGELIJKE PERIDODE !!!
Een spier die niet actief is, verzwakt en dat is niet goed voor de ruggewervel.
Vandaag hebben we eens lekker uitgerust in ons eigen kleine tuintje, een paar machines was gedraaid en in een ligzetel wat gelezen en genoten van het zonnetje. Het was heel plezant, ook ons Minou genoot met volle teugen van de zon .Zij had zich neer gevleid op een keukenhanddoek die van de waslijn was gevallen ...de hele tuin vol gazon, maar juist op die handdoek wilde ze liggen genieten van het lekkere weertje . Zotte poes toch
Deze week hebben we zoveel mogelijk geprofiteerd van het redelijk goede weer want wie weet is het één van de dagen alweer terug slechter weer
Gisteren hadden we wel een portie pech. We waren naar Geel gereden voor fiets-onderdelen maar door het goede weer besloten we er een toerke aan te breien zoals dat in fietsmiddens gezegd wordt. Dan maar in Geel Ten Aart langs het kanaal Herentals-Bocholttot aan de pannekoekenboot, dan de brug over en vervolgens rechtstreeks naar Lommel (blauwe kei) om er een gezellig terrasje te gaan doen en een paar Lindemans Kriekjes te gaan drinken.
Er was daar een Nederlands koppel dat platte band gereden had, en hem maar niet gerepareerd kreeg, telkens ging de lucht er terug uit. Guido is een fantastische hulp bij fietspech en hij besloot deze mensen eerst uit de nood te helpen. Nadien vertrokken we onmiddellijk terug huiswaarts want er kwam een harde wind opzetten en donkere wolken dreigden met regen voor we er erg in hadden, barstte de regenbui los, en we waren nog maar 10 km ver , dus we moesten er nog 20 rijden
Zo moesten we de laatste 20 km volledig door de regen ploeteren. Doorkou en zeiknat kwamen we in TURNHOUT aan. Na een lekkere douche eindelijk terug warm!!! Toch 83 km op de teller , ach ja, daar word je hard van !!!
Vandaag hadden we meer geluk, we zijn naar Neerpelt gereden, een bezoekje gaan brengen aan onze vriend Medard. Heen en terug was dat alweer 103 km. Met redelijk weer vertrokken en ditmaal zonder regen ook terug thuis geraakt.
Vandaag weer vroeg uit bed want we rijden met zus en schoonbroer naar ALDEN BIESEN om daar een landschapswandeling te gaan doen van 16 km.
We beginnen aan de parking van het mooie kasteel en volgen dan de zeshoekige borden met gele rechthoek.
Deze landschapswandeling , op de oostelijke helling van de boven-Demervallei, voert ons langs hoogstamboomgaarden, uitgestrekte akkers en drassige beekdalen.
Als we in de helft van de wandeling zijn , wandelen we voorbij het prachtige wijnkasteel van GENOELSELDEREN. De Molenbeek, die behoort tot het brongebied van de Demer, kronkelt in de buurt van het dorpje MEMBRUGGEN sierlijk door het beschermde natuurgebied Molenbeemd.
Tot midden 20 ste eeuw, benutte de lokale landbouwbevolking de drassige valleigronden optimaal als hooi-en graasland.
Omdat ik pas mijn teentje had bezeerd, heb ik gewone sportschoenen moeten dragen in plaats van echte wandelbottinen, eigenlijk geen aanrader om deze wandeling te doen, op sommige plaatsen zak je echt diep in de drassige grond.
Toch is deze wandeling in het mooie HASPENGOUWde moeite waard, zeker doen .
Vanaf het ogenblik dat het zonnetje een beetje door de wolkenpriemt, zijn de natuurliefhebbers weer op post om te wandelen in de bossen, om een beetje te ontstressen en de schoonheid en de rust van de natuur op te zoeken.
Maar soms kan een heel klein beestje voor grote problemen zorgen en dan denken we aan de teek ! Een beet van een besmette teek kan encefalitis of hersenontsteking teweeg brengen. Er is na de besmetting een incubatieperiode van plusminus anderhalve week , daarna voelt met zich grieperig (koorts, spierpijn, hoofdpijn..). In 20 % tot 30 % van de gevallen volgt een aantasting van het centrale zenuwstelsel,soms zelfs met de dood tot gevolg.
Men kan zich laten vaccineren tegen deze ziekte. Het vaccin bestaat uit 3 injecties met daarna een herhaling om de 3 jaar. De eerste injectie gebeurt best tijdens de winter, de tweede 1 tot 3 maanden later, en de derde 5 tot 12 maanden later.
Voor wie zich niet laat vaccineren, is het best bleke en beschermende kledij te dagen (dichte schoenen, broek in kousen gestoken).
Als je toch een teek vindt na de wandeling, verwijder deze dan en zorg ervoor dat de kop niet achter blijft in de huid. (voor honden : behandel deze met ADVANTIX 1maal per maand, te halen bij de dierenarts of apotheker)
Het is ook belangrijk dat je de wonde ontsmet en de datum opschrijft wanneer je de beet hebt opgelopen. Als zich enkele dagen later symptonen voordoen zoals bv.koorts of spierpijn, raadpleeg dan onmiddellijk je huisarts
Buiten hersenontsteking kan je van een beslette teek ook DE ZIEKTE VAN LYME oplopen (ziekte van bacteriële aard).
De weerman had ons beloofd dat het een zonnige dag ging worden vandaag. In de voormiddag belde mijn dochter om te vragen of ik mee reed naar de Galderse Meren in Nederland. Ja, waarom ook niet, anders zat ik toch maar alleen want Guido was vandaag mee gereden met de fietsclub.
In GALDER lopen alle hondjes los (wat een verschil met België waar ze netjes aangelijnd moeten lopen), en ik heb nog nooit mee gemaakt dat er incidenten gebeuren, er wordt wel eens geblaft maar nooit gebeten !!
Er werd duchtig gezwommen (door de honden wel te verstaan).
De honden en hun baasjes genoten zichtbaar van het eerste zonnetje (zou de lente nu eindelijk in het land zijn?)De twee honden van mijn dochter (Lucky en Laika) renden, zwommen en rolden in het gras dat het een lieve lust was
En ook wij genoten met volle teugen van het zonnetje, van de honden allemaal en van onze picknick
Je komt in GALDER dikwijls dezelfde mensen tegen en er wordt dan ook wat bij gepraat over het reilen en zeilen van het leven. De ene heeft weer een hond bij gekocht en wil de laatste gebeurtenissen vertellen van zijn nieuwe troeteldier, de ander heeft problemen en ook die worden wel eens uitgewisseld.
Spijtig toch dat het bijna mei is, dan zijn de Galderse Meren verboden voor honden, want dan begint het zogezegde seizoen en krijgen de mensen voorrang!!!!
En ja, voor ons moeilijk te verstaan, maar er zijn toch mensen die niet willen gestoord worden door honden .JAMMER
Zoals je hier ziet, ben ik vandaag een wandelingetje door het bos gaan maken,tesamen met Guido, mijn schoonbroer en Brammeke( de hond van mijn zus en schoonbroer). BRAMMEKE heeft een beetje "overgewicht" en moet dringend wat beweging hebben. Hij haat wandelen, zit liever in zijn kar en zich "laten voortrijden met de kar "is zijn hobby.... Maar nu heeft de dierenarts gezegd dat hij 50 % overgewicht heeft, en dat kan echt niet meer door de beugel. Mijn zus en schoonbroer gaan er nu elke dag twee keer mee "oefenen" en vandaag was het een lust om BRAM bezig te zien. In het begin volgde hij ons tamelijk traag, maar toen er een bende mountain bikers voorbij kwam koerste hij de mountain bikers achterna, alsof hij nooit gehoord had van "in de kar zitten"...We hebben ons "een kriek gelachen". Zonder dat hij er erg in had, was hij "vergeten" dat hij niet goed kon lopen. Hopelijk verliest hij nu snel wat gewicht, dan zal hij waarschijnlijk ook veel liever gaan wandelen zonder kar.... BRAM is een lieve dashond, binnenkort mag hij op de "CATWALK" maar eerst nog wat afvallen haha...
Om katten en honden fit en slank te houden, moet er geregeld aan fitness gedaan worden. Geen tussendoortjes meer die zo lekker zijn voor hen, maar toch zo ongezond (voor mensen geldt dat trouwens ook OEI ). Een kat die alleen is en veel binnen zit , moet meer beweging hebben en dat kan je tot stand brengen door er zelf mee bezig te zijn, er mee te spelen (papieren bolletjes weg schieten, lange schoenveter zachtjes vooruit trekken zodat het een muis wordt die ze moet vangen, enz..)Hier genieten katten van en ze hebben dat echt nodig. Een nieuwe klimpaal kan ook wandelen doen (poes is nieuwsgierig en gaat alles uitproberen), of een gewoon balletje dat je door de huiskamer laat rollen Een poes heeft dagelijks minstens een half uur beweging nodig; daardoor kan zij gemakkelijk een paar pondjes kwijt spelen.
Ook honden die te dik zijn moeten veel bewegen en zich aan een dieet houden (advies dierenarts). Hij zal in het begin protesteren wanneer je hem alleen droogvoer geeft, maar als baasje is het best om vol te houden: geen tussendoortjes meer en veel beweging. Zijn ogen zullen smeken om een extraatje tussendoor, maar daar mag je niet aan toegeven !!!
Na het eten mag wel een speciaal hondenkoekje gegeven worden of een stukje MAGER vlees.
Voor honden zijn er ook nog de hondenverenigingen waar ze allerlei spelletjes kunnen doen: door tunnels lopen, over planken en bruggetjes springen, door hoepels springen.
En dit is ook goed voor de baasjes want die moeten mee lopen natuurlijk !!!
Ik ben YESSIE
