Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
Een limburger wil de bomen op zijn bouwgrond zelf afzagen. Hij stapt een tuincenter binnen en vraagt : Zeeeg het die gen zaaaaaaag voor mig ? De winkelbediende leidt hem naar verschillende zagen en zegt : Deze kost misschien wat meer dan de rest, maar snijdt door bomen als een mes door boter, op een dag doeje minstens 100 bomen om. De limburger koopt de zaag en zet zich aan het werk. Na een hele dag hard labeur heeft hij 3 bomen omvergekregen. Hij laat zich niet ontmoedigen en de volgende dag staat hij op om 5 uur. Tegen de avond heeft hij 5 bomen tegen de grond Razend stapt hij naar de verkoper bij Aveve : Zeeeg, wa ies daaa veur een zaaaag ? Ich hep op twee daaagen werken maar aaach booome omgekregen ! De verkoper bekijkt de zaag, neemt ze in de handen en trekt ze in gang. De Limburger verschiet zich een ongeluk : Heeeee, wa is da veur e lawaai....
Een klein eendje zwemt bedroefd en wenend op het meer. Komt een krokodil af, bezorgd kijkend naar al dat leed. - Maar beestje toch, waarom ween je? - Snik snik, 'k weet niet meer wie ik ben. Kweet niemeer wie ik ben - Maar jij bent een mooi jong eendje, zegt de krokodil. Kijk, ik zie een oranje bek, veren in alle kleuren en zwempootjes. Dat betekent dat jij een eendje bent. - Nu je het zegt: 'k ben inderdaad een eendje, antwoordt het eendje blij. En jij, wie ben jij?. - Raad eens, zegt de krokodil. Het eendje steekt zijn kop onder water en zegt: Geen kloten, onrustige staart, korte armpjes, grote mond, vest in leder Dan moet jij wel een Marokkaan zijn!.
Ne gast komt bij de Fortis binnen en gaat naar het eerste loket. Ik wil 'n kutrekening openen ba dees kutbaank...' Pardon? ' zegt de dame... Zeddegij doewf of wa, ik wil een kutrekening openen bij aa kutbaank..' Maar allez, Meneer, beleefd blijven alstublieft...' Miljaaaar trut, wilde gawa toekken op aa bakkes?' Luister mijnheer, ik ga nú de directeur erbij halen..' Awel ja doe da, lilijk foorwijf, roept da kutdirecteurke erbaai...' Even later komt de directeur van het kantoor erbij: Is er een probleem mijnheer?' Kweitnie, ik wul gewoen 'n kutrekening openen bajaa kutbaank, want kem just 'n kutarfenis ontvangen van fokking tien miljaard.' Waarop de directeur verbaasd antwoordt: 'En dees teef doe moeilijk, of wa?'
Een vrouw van 87 sterft en komt bij St.Pieter. 'St.Pieter, ik ben nu 87, ik ben al 5 x getrouwd geweest en nog altijd maagd. Dat is toch wel een speciaal plaatsje waard ?'. Vijfmaal getrouwd en nog altijd maagd', antwoordt St.Pieter 'leg dat maar eens uit'. Mijn eerste man was een *CD&V*-er, die durfde niet. Hij draaide altijd rondde pot... Mijn tweede man was een *socialist* ---altijd staken. Mijn derde man was ene van de *VLD* ---veel beloven maar niets doen. Mijn vierde man was ene van *GROEN* !Die mannen plukken geen bloemekes. En de vijfde: ja, die was van lijst DeDecker: Een grote bek, dat wel... helaas, zijn 'partij' was te klein
Ik heb enkele dagen getwijfeld om dit om mijn blog te zetten, maar uiteindelijk vond ik dat dit toch moet geweten zijn.
Het gaat om het volgende.
Enkele dagen geleden zijn wij gaan wandelen met mijn zus en schoonbroer.
De jonge maïsplantjes staan momenteel overal op de velden.
Natuurlijk pikken de kraaien er wel eens wat van mee.
De boeren hebben hier nu iets op gevonden (denken ze).
Ze binden een dode kraai(die ze dan eerst doden met het geweer??) ondersteboven aan een paaltje, zodat de andere vogels dit zienals ze weer eens wat willen stelen.
Dit zou dus dienst moeten doen als afschrikmiddel zoals ze vroeger vogelverschrikkers op het veld zetten (welke overigens ook maar TIJDELIJK de vogels weg hielden).
Ik heb tevens van iemand gehoord dat ze die kraaien er soms LEVEND aan hangen met hun hoofd naar beneden , zodat ze op die wijze een trage dood tegemoet gaan.
Nu heb ik nikstegen vogelverschrikkers maar dit gaat toch mijn petje te boven.
Waarom moeten vogels die gewoon hun instinct volgen en wat eten komen halen, zo gestraft worden
Het is pure dierenmishandeling.
Ik werd er onwel van toen ik dit zag.
Weet iemand hier meer van of deze werkwijze algemeen aanvaard wordt???
Jef en zijn vrouw zijn met vakantie in de Ardennen. Op een dag bezoeken ze Bouillon en komen in de buurt van Bouillon een wensput tegen. Beiden staan een tijd in stilte te staren naar de wensput als plots de vrouw in de put valt.
Jef: Verrek, die dingen werken echt.
Een rijke Belg wil zijn vrouw kwijt en zoekt een oplossing. Zijn vrouw is niet zo een goede chauffeur en dus koopt hij haar een Porsche. Twee dagen later gebeurt het al: de Porsche is Total loss maar zijn vrouw heeft geen schrammetje.
Zijn vriend geeft hem een goede raad. Deze keer moet je een jaguar kopen.
Onze rijke Belg koopt een Jaguar voor zijn vrouw. Enkele dagen later komt hij zijn vriend tegen en die vraagt naar het resultaat.
Van de eerste beet was ze dood zegt de rijke Belg.
Jeanine is op vakantie geweest en komt vandaag terug. Jef staat haar op te wachten op het perron. Als de trein aankomt en Jeanine uitstapt, geeft hij haar een kus.
Dat is maar een flauw beestje zegt Jeanine.Kijk eens naar die vrouw daar, hoe passioneel die gekust wordt!
Ja maar dit ligt wel anders. Jij komt aan en zij gaat weg!
Jef komt om vier uur s nachts thuis, hoewel hij beloofd heeft om voor elf uur thuis te zijn. Hij sluipt de trap op als plots de koekoeksklok vier keer koekoek roept.
Hoewel hij enkele pintjes op heeft, werkt zijn verstand nog redelijk en hij krijgt een goede inval.
Hij roept nog zeven keer koekoek
s Morgens zegt zijn vrouw: We moeten dringend die koekoeksklok van ons eens laten nakijken want die doet heel vreemd.
Hoezo vraagt Jef ik heb nog niks gemerkt.
Jawel, deze nacht deed onze koekoeksklok heel raar, eerst koekoekte ze vier keer, toen boerde ze heel luid, riep vervolgens verdomme en daarna koekoekte ze nog tien keer.
Een Vlaamse landbouwer wordt bezocht door de Economische Inspectie. Hij wordt gecontroleerd omdat hij zijn werknemers niet correct zou betalen.
" Ik zou graag de lijst zien van jouw werknemers en hun lonen", zegt de controleur.
"Wel", zegt de landbouwer, "er is mijn meesterknecht die nu drie jaar hier werkt. Ik betaal hem 400.00 per week plus vrije kost en inwoon. Dan is er de kokkin. Zij werkt hier 18 maanden en verdient 300.00 per week plus vrije kost en inwoon."
"Dan is er nog ene die wat simpel is. Die werkt ongeveer 18 uur per dag en doet 90 % van het werk op de boerderij. Hij verdient 10.00 per week, betaalt zijn eigen kost en inwoon en ik koop hem iedere zaterdagavond een fles whiskey. Af en toe slaapt hij bij mijn vrouw."
"Dat is de kerel waar ik mee wil praten, diene simpele" zegt de controleur.
Hij staat hier voor je", zegt de landbouwer, "want dat ben ik".
Dinsdag zijn we met de trein naar HASSELT gereden, we hadden gehoord van de Japanse tuinen aldaar.
Omdat we er nogal veel van verwachtten, viel dit avontuur ons toch wel tegen. Er waren heel weinig bloemen te zien, en die er wel stonden, waren uitgebloeid en toch wel alledaags zoals de vele rododendrons.
Wat wel de moeite waard was, waren de koi vissen, ze kwamen zomaar naar de kant zwemmen en uit je hand eten (al zuigend).
Ook het watervalletje was wel mooi.
Maar in het algemeen was het de inkom van 10 euro niet waard vonden wij.
Enkele fotos:
De KOI vissen komen uit je handen eten
Op een steen voor de waterval Als Guido naar het bruggetje ging, kwamen de vissen achterna om nog eten te krijgen
Algemeen zicht
We zijn dus maar even in deze tuinen gebleven, nadien zijn we richting Bokrijk gereden. We wilden daar een mooie wandeling gaan maken maar voor we het wisten, hadden we de inkom al betaald om de oude huisjes aldaar te gaan bezichtigen, wat niet de bedoeling was. Maar we zijn daar dan het middagmaal maar gaan gebruiken, twee keigrote bloedworsten met appelmoes en brood dat ze daar zelf hadden gebakken, heeeeeeeeeel lekker.
Na dit stevige maal, konden we aan de wandeling beginnen, startplaats buiten aan het domein van Bokrijk, aangeduid met gele pijlen.
Dit was pas het hoogtepunt van de dag: mooie bossen, mooie lanen, mooie vijvers en last but not least het arboretum, mijn fotoapparaat heeft er niet stil gestaan .Allen daarheen als je van de natuur en mooie tuinen houdt!!!
Is daar toch één assertieve hostess, echt niet op haar mondje gevallen aan t werk,
bezig met het herboeken van een lange wachtende rij passagiers.
Plotseling duwt en wringt een boze passagier zich zijn weg naar haar desk.
Boos kletst hij zijn ticket op de desk en zegt:
ik MOET op deze vlucht zitten en het MOET eerste klasse zijn!!!
De hostess antwoordt:
Sorry mijnheer, ik zal u met veel plezier helpen, maar eerst moet ik de mensen die voor u waren verder helpen, dus , als u achteraan wil aanschuiven dan zal ik u straks met veel plezier helpen.
De passagier was niet onder de indruk.
Hij vroeg zéér luid, zodat de anderen in de rij achter hem, hem konden horen:
HEBT U ER ENIG IDEE VAN WIE IK BEN!!!
Zonder aarzelen nam de hostess glimlachend haar intercom microfoon :
Mag ik even uw aandacht alstublieft weergalmde haar stem door de volledige vertrekhall, we hebben hier een passagier aan Gate 14, DIE NIET WEET WIE HIJ IS.ALS IEMAND HEM KAN HELPEN OM ZIJN IDENTITEIT TERUG TE VINDEN, GELIEVE NAAR GATE 14 TE KOMEN!!
Terwijl de mensen in de rij achter hem hysterisch begonnen te lachen, liep de man hoogrood op, staarde naar de hostess en riep luidkeels:
FUCK YOU!!
Zonder te verpinken lachte de hostess en zei:
Het spijt me, meneer, maar daar moet je OOK voor aan-schuiven ."
Een vrouwelijke professor aan de universiteit herinnert de studenten aan het feit dat ze de volgende dag tijdens het grote eindexamen geen enkel excuus van afwezigheid zal dulden. Enige uitzondering daarop is een zware verwonding, zeer ernstige ziekte of het plotse overlijden van een naast familielid. Op de eerste rij van het auditorium reageert Tom, de playboy onder de studenten: 'En in geval van oververmoeidheid, mevrouw? Van bijvoorbeeld een uitputtende sexnacht?' Hilariteit alom. Wanneer de stilte eindelijk is weergekeerd, glimlacht de vrouwelijke professor eventjes naar de student, schudt lichtjes het hoofd en zegt hem: 'Dan mag je met je andere hand schrijven!!'
Een niet al te snuggere man komt bij de dokter . "Als ik de uitslag weet, zal ik u wel even bellen" zegt de dokter. "Wat is uw telefoonnummer?" "Dat staat in het telefoonboek" antwoordt de man. "Prima" zegt de dokter " Mag ik uw naam dan even noteren?" "Mijn naam staat voor het nummer".....
Een aantal mensen is bij een zandafgraving aan het werk als er een ingenieur aangerend komt. "Waarschuw de opzichter, hij moet er onmiddellijk voor zorgen dat de boel hier beter gestut wordt, anders stort alles in". "Dat weet hij al lang "antwoordt één van de werknemers, "Wij zijn net bezig hem uit te graven"...
Piet bezoekt met zijn moeder een kinderboerderij. Om de kinderen te laten zien hoe een koe wordt gemolken, houdt een boer een demonstratie. Als op een gegeven moment de emmer vol is, en de boer weg wil gaan zegt Piet:" Meneer, giet die melk eens terug in de koe, en begin dan nog eens opnieuw."
"He, hallo Jaap, hoe is het met jou? Ik had je bijna niet herkend, je bent wel erg veranderd". "Maar ik heet helemaal niet Jaap". "Wat zeg je nou, heb je ook nog een andere naam aangenomen?"....
Sedert een paar dagen weigert mijn fototoestel ook maar iets te doen. Ik er deze morgen mee naar de fotograaf. Ik legde uit wat het toestel nog WEL deed: als je op de knop drukt om het toestel op te zetten, dat doet het tuuut tuuuut tuuuuut, en zo twee maal, de derde keer verschijnt er op het schermpje schakel apparaat uit en terug in.
Maar iedere keer als je het dan terug inschakelt, verschijnt er diezelfde mededeling en verder doet het toestel NIKS meer. De fotograaf probeert het toestel, kwestie van te zien of ik wel gelijk heb, maar het toestel doet nog steeds niks. Maar we kunnen niet verder onderhandelen, want ik moet eerst te weten komen of er nog garantie op het toestel zit. Ik terug naar huis, garantiebewijs zoeken, en neen, garantie juist verlopen, natuuuuuurlijk. Terug naar de winkel met het slechte nieuws. De fotograaf wil toch eens proberen om het te laten repareren, kosten: minstens 1/3 van wat het toestel heeft gekost, maar waarschijnlijk zelfs meer, nl. de helft van de aankoopprijs. Dan maar een ander toestelletje uitgezocht, die reparatiekosten zijn me te duur. De verkoper laat enkele toestellen zien, als mijn oog valt op een mooi, zwart exemplaar. Die wil ik, dat is em!!!
Als de man mij de mogelijkheden uitlegt, ben ik helemaal tevreden met mijn keuze. En weet je ook waarom?Wel, op dit toestelletje zit een BEAUTY knop, en weet je wat die doet??? Die doet oneffenheden in het gezicht van personen (pigmentvlekken, zelfs RIMPELS) verdwijnen of heel sterk verminderen. Dus lieve bloggertjes, als iemand van jullie mij binnenkort vraagt om mij in levende lijve te zien, dan zeg ik neen want vanaf nu ga ik fotos maken die een beetje liegen, ik ga er namelijk tien jaar jonger uitzien dan ik in werkelijkheid ben (zonder rimpeltjes ) Nu de grap van de hele zaak, ik kom thuis met mijn nieuw toestelletje, probeer toch even het oude nog eens en LAP . Dat werkt gelijk een fluitje van een cent, nu zit ik dus met twee fototoestellen, maar ja, mijn oude toestel heeft geen beauty toets!!!!!!
Zodoende .gebruik ik nu mijn nieuwe toestel en houd mijn oude als reserve, maar als ik het oude dan ooit terug moet gebruiken, houden jullie er dan rekening mee dat ik dan opeens weer tien jaar ouder wordt jaja
Of zal ik deze "beauty -knop" maar uitgeschakeld laten, dat lijkt me beter !!!!
Rond acht uur was hier al beweging bij ons thuis, we hadden een fietstocht op het oog naar onze vriend Medard in Limburg, Neerpelt.
Dat is 103 km heen en terug, dus s morgens werd er een goei hapje gegeten, zonder benzine draait de motor niet!!
Medard is een verwoede fietser, dus voor de middag moesten we er niet zijn want dan was hij nog met de fietsclub weg. Dus onderweg werd natuurlijk dan nog gestopt om een tasje koffie te gaan drinken op een gezellig terrasje. Daarna volle gas naar NEERPELT.
We hadden Medard al enige tijd niet meer gezien, dus het weerzien nu was heel plezant, maar ook een beetje droevig. Als we daar aan komen, werden we normaal verwelkomd door twee honden:Tex ( een border collie, en Chica (een jack russell). We hadden ook gehoord dat Medard er een derde hond bij had nu , en waren dus heel benieuwd hoe die op ons zou reageren. Toen we daar waren aan de poort, zagen we twee honden, Tex en het nieuwe hondje BO.
Maar geen Chica te bespeuren. We dachten dat hij wel ergens zou rondlopen in de grote tuin, maar later hoorden we het slechte nieuws: Chica was verloren, weg gelopen waarschijnlijk, de wijde wereld in. Goed dat ik dit bericht niet gisteren op mijn blog heb gezet, want gisteren tegen de middag kwam het goede nieuws van Medard dat Chica terug was, doordat zij een chip in haar oor had, hadden de mensen die haar gevonden hadden, gaan informeren van wie dit hondje was en zo kwam Chica terug thuis bij haar ventje Tex en bij het baasje Medard.
Toen ik het hoorde , moest ik toch even een traantje weg pinken, zo blij was ik en Medard natuurlijk ook.
Enkele fotos, met het foto-apparaat van Medard genomen, want mijn machientje is momenteel stuk.
Het nieuwe hondje Bo (we hadden een varkensoor mee genomen, zie hem hier maar knabbelen). De ezel DANNY en het paardje JACKO Tex ,de border-collie en ik, allebei verdrietig om Chica
Medard, Guido en TEX
Eind goed, al goed, Chica is terug , gezond en wel. Veel dank aan de mensen die hem terug brachten!! Hier staat Chica nog bij op de foto, is wel twee jaar geleden.
Wandelen in Lommel en Mol, Kempisch duin-en bosland
Donderdag 7 mei, het zonneke komt s morgens piepen en dan zijn we niet meer te houden, dan moeten we de natuur in.
Eerst vlug een wandeling uitzoeken en dan vertrekken.
Met de tandem naar de blauwe kei in Lommel, nog één stuk van een langere weg verder en dan zien we een groot meer, daar moeten we zijn . Je kan deze wandeling ook starten aan het ecocentrum De Goren (aan de parking van de camping van het Zilvermeer).
De bewegwijzering is met oranje pijlen , goed aangeduid en 8,4 km lang. De wandeling gaat steeds langs het meer , maar wel door de bossen, dus twee vliegen in één klap. Je komt ook langs Sunparks. Honden zijn er niet toegelaten, het is in natuurgebied.
Wij hebben er ook nog, aan het ecocentrum, een kleine wandeling bij aan gebreid van 4,4 km, dit gebied is heel drassig maar heel mooi, de "groene wandeling "(laarzen aanbevolen).
Echt de moeite , deze twee wandelingen. Mensen uit de omgeving, echt doen!!!
Enkele foto's:
Landschap met veel brem langs het meer Mooie rups Wat moet je hieruit verstaan(wel wat dubbelzinnig hé)? De wandeling door het moerassig gedeelte Kunsten op de balk!!!
Rond sluitingstijd staat een agent bij een café te wachten , om te zien of hij nog wat mensen kan betrappen die met een slok of twee teveel op achter het stuur willen kruipen.
Op een gegeven moment strompelt er een vent zo blauw als een balletje en stom lazarus de kroeg uit, struikelt over de drempel, schopt de kat, hangt enige tijd aan een paal, zwalkt dan rond over de parkeerplaats, probeert zijn sleutel op 5 verschillende auto's uit in alle gaatjes vooraleer hij zijn eigen auto gevonden heeft en is nog zeker 10 minuten bezig om zijn sleutel in het deurslot te krijgen .
Alle overige bezopen bezoekers zijn intussen al lang en breed zwalkend vertrokken, maar de agent heeft enkel oog voor deze ene dronkelap.
Eindelijk lukt het hem om in de auto te komen .
Als hij uiteindelijk al startend, hortend en stotend met de auto wil wegrijden, laat de agent de bestuurder stoppen om een blaastest te ondergaan.
Zelfs na meerdere pogingen en andere batterijen geeft het apparaat nog steeds 0,0 promille aan.
De agent vraagt stom verbaasd aan de man hoe dat in 's- hemelsnaam mogelijk is, waarop de man antwoordt:
Naar alle waarschijnlijkheid leefden de eerste mensen in Afrika. Omwille van de hoge temperatuur en het felle zonlicht in dat werelddeel was de huidskleur zwart. Zo kon de huid niet verbranden.
Over een tijdspanne van tienduizenden jaren verspreidden de mensen zich over de hele wereld. Wie in Afrika bleef, behield die zwarte huidskleur. In minder zonnige en koele gebieden paste de huid zich evenwel aan het klimaat aan.
De huid nam een alsmaar blekere teint aan. De bescherming die de zwarte huid bood, was daar niet meer nodig. De minder felle zonnestralen deden de huid minder kleurstoffen aanmaken. De bruine kleurstof melanine dient immers om de huid tegen de zonnestralen te beschermen. Vandaar dat de huid in de zomer bruiner kleurt dan in de winter.
Roodharigen produceren minder melanine dan zwartharigen; hoe minder melanine in de huid, hoe roder de lichaamshuid als je in de zomer buiten bent.
Wanneer hondenbezitters met hun huisdier ravotten, komt er een hormoon in hun lichaam vrij dat wordt geassocieerd met de verzorging van kinderen en het sluitenvan vriendschap. Vooral oogcontact zou de aanmaak van het hormoon bevorderen.
De hondenbezitters die veel oogcontact maakten met hun viervoeters produceerden tijdens de speelsessie 20 % meer oxytocine dan normaal. En zelfs de proefpersonen die hun hond maar af en toe aankeken, hadden na afloop een iets hogere waarde van het hormoon in hun lichaam.
Volgens de wetenschappers verklaart de aanmaak van oxytocine waarom mensen na een speelsessie met een hond vaak in een betere stemming komen en zich minder depressief of eenzaam voelen.
Gisteren zijn we met de auto naar Herentals naar het Bloso sportcentrum gereden, om vandaar een wandeling te doen die we zelf uitgestippeld hadden met knooppunten.
Voor de mensen uit de omgeving: dit zijn de knooppunten die we volgden ( heel mooie wandeling weer, een gedeelte langs de oevers van de kleine NETE, een tweede deel door de bossen van Herentals en langs de toeristentoren): de nummers zijn: 5,3,2,1,4,6,7,8,9,10,14,12,9,8,7, en terug 5.
Zondag wilden we eens wat anders gaan doen dan fietsen of wandelen hier in de buurt. Daarom beslisten we om eens met de trein te gaan rijden, bestemming LIER. Dit is wel een mooi stadje met de welbekende rivier De Nete. Het duurt bij mij altijd enkele dagen voordat ik de foto's bekijk die ik neem, dus met enige dagen "retard" toch nog enkele foto's van die dag voor de bloggers !
Ik ben YESSIE
