Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
In 1913 wordt het driehonderd jarig jubeleum van de Romanovs gevierd.
In 1914 op 28 juni wordt de Oostenrijkse kroonprins samen met z'n vrouw
in Sarajevo vermoordt tijdens een bezoek. En op dezelfde dag wordt er
een moordaanslag op Raspoetin gepleegd in Siberie waar hij vandaan
komt, hij is daar juist op bezoek aan z'n huis. Op 1 augustus
mobiliseert Duitsland en verklaart de oorlog aan Rusland. Hetzelfde
jaar wordt St Petersburg omgedoopt tot Petrograd.
Er wordt een pact gesloten tussen Frankrijk, Rusland en Groot Brittannie datzelfde jaar. In dat jaar is heel Europa in oorlog,
In 1916 in december wordt Raspoetin vermoord.
1917 op 16 maart doet Nicolaas troonsafstand ten voordele van z'n
broer Michael, die doet nog dezelfde dag troonsafstand en wordt later
vermoord.
De tweede broer Georges van Nicolaas is op jonge leeftijd
gestorven aan TBC. De keizerlijke familie krijgt vanaf die dag
huisarrest in Tsarkoje Selo. Op 31 juli hetzelfde jaar worden ze
overgebracht naar het gouverneurshuis in Tobolsk in Siberie met een
speciaal konvooi.
Op 15 september roept Kerenski die dan minister is de Russische
Republiek uit, en op 7 november komt de oktoberrevolutie. Rusland
gebruikte in die tijd nog een andere tijdsrekening dan in het westen.
Ze waren er 14 dagen later dan in West Europa.
Op 5 december komt er Wapenstilstand tussen Rusland en Duitsland.
Op 14 februari 1918 voert Rusland de Gregoriaanse kalender in, dan is de tijdsberekening hetzelfde dan in West Europa.
Op 26 april worden Nicolaas, Alexandra en Maria naar
Jekaterinenburg gebracht in het Ipatjevhuis. De anderen volgen op 22
mei. Ze hadden ook hun kostbaarheden ingenaaid in de zomen van hun
kleren en kussens.
De nacht van 16 op 17 juli wordt de hele familie en de
huisbedienden op bevel van Lenin vermoord. En worden dezelfde nacht nog
in een oude schacht van een ijzermijn geworpen, waarin zij nadien
spoorloos verdwenen, omdat ze op een onbekende plaats waren begraven.
Er hebben zich heel veel mythes en verhalen voorgedaan met de spoorloze
verdwijning van de tsarenfamilie. De bekendste tsarendochter was
Anastasia, zij zou het bloedbad in Jekaterinenburg overleeft hebben,
maar al bij al zijn ze in 1987 opgegraven en onderzocht, men had de
lokatie van het graf al in 1979 ontdekt door geheime papieren van de
moordenaars. Pas in 1998 op 17 juli dus 80 jaar na hun dood zijn ze
herbegraven in de St Peters en Paul kathedraal in St Petersburg. Men
miste toen nog 2 kinderen, en dit zouden de kroonprins en Marie geweest
zijn, in 2007 heeft men in de omgeving van Jekaterinenburg nog een
aantal botresten opgegraven en na onderzoek waren het de twee andere
kinderen. Dit maakte de goeverneur van de stad bekend in april 2008. Op
14 augustus 2000 werden ze heilig verklaard met nog andere Russen die
vermoordt werden rond die tijd, in de Russische Orthodoxe kerk, als
heilige Russische martelaren, hun feestdag is op 4 juli. Nicolaas 2 en
z'n familie kregen op 1 oktober 2008 eerherstel als slachtoffers van de
politieke onderdrukking.
Beknopte beschrijving van het leven van NIcolaas 2 van Rusland en Alexandra.
Nicolaas werd geboren inTsarkoje Selo op 18 mei 1868 als oudste zoon
van Alexander 3 van Rusland en Maria Fjodorovna,( Prinses Dagmar van
Denemarken) Hij had nog 2 broers Georges en Michael, en 2 zussen Xenia
en Olga.
Hij werd opgevoed door gouverneurs die hem lessen als geschiedenis,
staatskunde, rekenen, godsdienst, aardrijkskunde, krijgskunde en
dergelijke kreeg samen met z'n broer, die een jaar jonger was dan hij.
Op 15 jarige leeftijd was er een kinderbal in het winterpaleis,
hierdoor leerde hij prinses Alix van Hessen kennen die toen 13 jaar
was, ze logeerde bij haar zus Elisabeth die met een Russische
groothertog was gehuwd. Alix was de dochter van Groothertog Lodewijk
van Hessen-Darmstadt, en prinses Alice van Engeland, ze is geboren in
Darmstadt op 6 juni 1872, voor haar kwamen nog twee oudere zussen, en
na haar was er nog een jonger broer. ZE was de 3e in de rij. (een zusje
en broerke zijn nog jong overleden) Ze werd thuis Sunny genoemd omdat
ze een heel opgewekt en vrolijk kind was, maar het veranderde toen haar
moeder aan een ziekte overleed toen ze zes jaar oud was. Toen was ze
somber en verlegen. Van de kroonprins van Rusland op het kinderbal
kreeg ze een mooie broche die ze tot aan haar dood in 1918 droeg. Ze
was opgevoed aan het Engelse hof onder de hoede van haar grootmoeder
koningin Victoria na de dood van haar moeder.
In april van 1894 verloofde zij zich met de Russische kroonprins
alhoewel ze twijfelde om Tsarina te worden. Nicolaas z'n vader was ziek
en zou ook niet lang meer leven, daarom werd ze aan het Russische hof
voorgesteld en kregen ze de goedkeuring van de Tsaar om te huwen. De
Tsaar overleed op 1 november 1894 na een ziekte en zo werd Nicolaas op
26 jarige leeftijd Tsaar van Rusland, hij was niet voorbereid om tsaar
te worden en wist niet goed wat hij moest doen. Nicolaas trouwt dan nog
dezelfde maand met Alix en daarom wordt zij ook de rouwbruid genoemd.
Op 15 november het jaar daarop komt hun eerste kind Olga ter wereld en
op 14 mei 1896 wordt hij in Moskou tot tsaar gekroond, er komen die dag
zo'n 450 000 mensen bijeen op een beroemd plein waar 1500 mensen werden
vertrappelt, en stierven. De relatie met haar schoonmoeder is ok niet
goed. Nadien kreeg het tsarenpaar nog 3 dochters Tatiana 29 mei 1897,
Marie 14 juni 1899 , en Anastasia 5 juni 1901 dit is de beroemste
dochter. In 1904 op 12 augustus word dan de langverwachte kroonprins
Alexis geboren. Na een paar weken wordt bij hem de bloederziekte
Hemofilie vastgesteld. De jongen wordt heel goed bewaakt zodat hij zich
niet mag bezeren, hij krijgt twee matrozen als oppas.
In 1904 verklaard Rusland de oorlgo aan Japan.
In 1905 op 1 januari heeft bloedige zondag plaats, een opstand waar heel wat mensen omkomen onder leiding van vader Gapon.
In augustus vorming van de Doema met een beperkte macht, Nicolaas was een autocraat die de alleen heerschappij had.
In 1906 maakt Raspoetin z'n intrede in het paleis, hij kon de
bloedingen van de kroonprins stelpen met een soort hypnose, hij was een
Siberische boer met onbeschofte manieren, en een starets die er z'n
eigen meningen van godsdiensten op na hield. Raspoetin betekend de
losbandige, hij heette eigenlijk Georges Nowitsch.
Maria de derde dochter van de tsaar. ( m'n voorkeursprinses)
Het levensverhaal van Maria.
-----------------------------------------
Maria is dus de derde dochter van de Tsaar en Tsarina van Rusland, ze
is geboren op 14 juni 1899. Voor haar waren haar oudere zussen, Olga en
Tatiana, en na haar haar jongere zus Anastasia en broer Alexis.
Maria was een engel lief, leuk en
stevig en met grote
ogen. Ze was een warm en een liefhebbend kind en wilde met een
soldaat
trouwen en wel 20 kinderen grootbrengen. Eens toen maria iets
ondeugends had gedaan merkte haar vader dat hij blij was te ontdekken
dat Maria ook iets menselijks had. Maria was zo goed dat haar zusters
haar de stiefzus noemden , ze droeg graag een witte jurk en een hoedje
met bloemetjes op. Ging graag naar de Baltische kust met haar familie.
Ze hadden ook een eiland om te spelen, dit heette kindereiland, er
stond een speelhuis op en dit was nabij Tsarkoje Selo, of het
tsarendorp genoemd. Hier woonden de familie, ze gingen ook vaak in het
Alexanderpaleis wonen dat in de buurt lag en ook als bescherming voor
de familie. Marie was graag gezien bij de jonge officieren in Livadia,
ieder kind kreeg een oppas als officier en ook op hun jacht de
Standaard kregen ze bescherming, als ze uitvoerden naar de Krim, want
Livadia lag in de Krim, hier was de temperatuur heel mild, en ieder
jaar in de lente voeren ze uit om van de prachtige seringen te
genieten, ze had ook een speciaal parfum dat naar seringen rook haar
broerke Alexis had de hemofilie, of de bloederziekte, ze wist niet
welke ziekte haar broerke had of welke erfenis ze kon hebben op haar
zonen. De tsarina had deze ziekte overgedragen op haar zoon, hemofilie
patienten hebben geen stollingsfactoren in hun bloed en kunnen bij
iedere bloeding doodbloeden..
Nadien werd ze beschermvrouwe van een klein hospitaal, in de grote
wereldoorlog, (een lazaret) in Fjodorvski Gordosk, ze hielp in het
ziekenhuis de gewonde soldaten verplegen, die er naartoe kwamen.
In hun kindertijd speelde ze graag toneel, onder begeleiding van hun
gouverneur, ze kregen ook les, in geschiedenis, talen, wiskunde,
natuurkunde, voordracht, godsdienst, gedichten voordragen, toneel, en
fotografie.
Tijdens de bezetting van hun paleis vroeg Marie in gezelschap van haar
moeder aan de soldaten om loyaal te blijven aan de paleiswacht.
Tijdens hun gevangenschap in 1917 in Tsarkoje Selo, waren de kinderen
van de tsaar ziek, besmet met mazelen, dan hielp ze haar moeder dag en
nacht met de verzorging van haar zussen en broer, tot ze zelf op een
dag niet goed werd. Ze kreeg zeer hoge koorts en men vreesde voor haar
leven, maar na een goeie verzorging werd ze beter. Ze kinderen lieten
hun lange haren zeer kort knippen na hun ziekte en droegen pruiken.
Nadien werden ze op transport gezet naar Tobolsk, in Siberie, waar ze
werden gevangen gehouden in het huis van een gouverneur. Het leven was
dagelijks redelijk aangenaam, en sober, ze kregen les van hun
overgebleven gouwerneur en ouders. Marie had goudblond lang en dik
haar, blauwe ogen, en ze was de mooiste van alle tsarendochters, ze was
in haar gevangenschap uitgemergeld. In april werden ze op transport
geplaatst naar Jekaterinenburg, de meisjes besloten wie mee ging en het
werd Marie die haar ouders zou vergezellen. De anderen bleven bij hun
zieke broertje. Ze wisten niet waar ze naartoe gingen. Marie had een
haastig gesmokkeld briefje geschreven, de reis was verschrikkelijk, 300
kilometer ver, dooreengeschud op sleden, omringd door soldaten, het
grondwater was bevroren, ze gingen van Tobolks naar Tjoemen. Dan ging
het met karren, met een versleten matras op de bodem en wat kussens met
wat dekens. s' Nachts sliepen ze in boerenhutten. In Tjoemen
aangekomen werden ze in een eerste klas trein gezet. Het was een
speciale trein die reed naar Jekaterinenburg, waar ze in een
bagagedepot over gingen op wagens. dit was 30 april 1918. De
keizerlijke gevangenen werden dan onder luid gejoel door de stad naar
het huis met speciale doel gebracht. Ondertussen waren ook de andere
kinderen aangekomen, na een maand, die hadden hun kostbaarheden en
juwelen in de zoom van hun jurk genaaid of in kussens. Hun codenaam
was medidcijnen of snoep. Marie had in het huis een mis
geimproviseerd. In de buurt kwamen nonnen voedsel voor het gezin
brengen toen ze wisten dat de zoon zeer ziek was. Marie hielp ook de
soldaten bij de afwas en was heel galant. de soldaten waren blij om met
haar om te gaan. Ze was het zonnetje in gevangenschap. Op 15 mei
werden de ramen dichtgespijkerd en verduisterd zodanig dat de
gevangenen niet naar buiten konden kijken. Hun tijd brachten ze door
met lessen, toneel spelen, verhaaltjes schrijven, voordragen, enz..
als kost kregen ze soldatenkost en soep. Maria verjaarde in het
Iepatiewhuis zoals het huis met het speciale doel heette. Ze werd 19
jaar. In de nacht van 16 op 17 juli 1918 werden allen naar de kelder
geroepen, er kwam een groep soldaten en de hele familie werd
doodgeschoten. Marie en Anastasia zaten gehurkt tegen de muur gebukt
met hun hoofd in hun armen en twee mannen vuurden op hun hoofden, na 20
minuten was alles stil.
De lichamen werden weggedragen en op een vrachtwagen weggereden en in
een mijnschacht Gamina Jama (een oude ijzermijn) gedumpt nog diezelfde
nacht. Een paar nachten nadien werden ze in de buurt begraven in een
onbekend graf in het dorpke Koptjaki ( hier staat nu het klooster van
de heilige martelaren). Ze zijn gevonden in 1979, maar na een eerste
onderzoek zijn de graven terug dichtgemaakt omdat het communisme er
niets van wilde weten. Pas na de glasnost in 1989 maakten ze de maakten
ze bekend dat het graf was gevonden, na de val van het communisme zijn
ze opgegraven op 17 juli 1991, en voor onderzoek naar een labo
gebracht waar ze in een glazen kist lagen tot 17 juli 1998 , 80 jaar na
hun dood zijn ze herbegraven in ST Petersburg met een staatsbegrafenis
in de St Peters en Pauluskathedraal, maar twee kinderen ontbraken er en
dit waren de kroonprins en z'n zus Maria. In 2007 werden in de
omgeving van Jekaterinenburg nog botresten gevonden, en na DNA
onderzoek bleken het de stoffelijke resten van de twee andere kinderen
te zijn. Dit maakte de goeverneur van Jekaterinenburg bekend in april
2008. Ze werden allen heilig verklaard op 14 augustus 2000 in de
Russische Orthodoxe kerk heilig verklaard samen met nog andere
martelaren, de feestdag is op 4 juli. Nicolaas 2 en z'n familie kregen
op 1 oktober 2008 eerherstel als slachtoffers van de politieke
onderdrukking. Er zijn heel veel mysteries rond de verdwijning van
deze familie gemaakt, ook boeken met veronderstellingen, maar van zodra
ze opgegraven zijn , zijn alle verhalen gefantaseerd en mysteries
opgelost. Niemand van de familie is kunnen ontkomen, ze zijn allen
vermoord, ook Anastasia van wie er zoveel filmen en verhalen gemaakt
zijn, zijn gefantaseerd.
Moskou : Russische archeologen hebben mogelijk de overblijfselen
ontdekt van twee kinderen van de laatste Russische tsaar Nicolaas II .
Bolsjewieken schoten de leden van het gezin van de tsaar in 1918 dood
in Jekaterinneburg. Waar de resten waren, was tot nu toe niet bekend.
In de buurt van Jekaterinneburg werden bij een archeologische expeditie
de botten gevonden van een jongen die ongeveer dezelfde leeftijd had
als de troonopvolger Alexej en botten van een jonge vrouw mogelijk
dochter Maria. De resten werden naar een gerechterlijk lab gestuurd
voor verder onderzoek. De rest van het gezin Romanov de tsaar, z'n
vrouw en drie dochters zijn in 1998 bijgezet in de graftombe van de
kathedraal in ST. Petersburg. Hun botten waren geidentificeerd met een
DNA test.
Mijn grootvadertje, is geboren in een klein dorpke, hij had al heel vroeg z'n vader verloren, hij had nog twee zusjes, en een broerke die jong gestorven waren. Hij had nog een ouder broerke, en hij was de middenste van de vijf. Hij heeft bij z'n oom en tante gewoond, en z'n moeder zou opnieuw gehuwd zijn nadien. Hij is gehuwd met een groottante van mij, die is al op jonge leeftijd gestorven, Hij bleef zitten met twee kleine ukkies. Hij is toen hertrouwd met m'n grootmoeder. Ze kregen samen vele kinderen. In 1914 werdt hij opgeroepen op 33 jarige leeftijd hij moest gaan strijden in de eerste wereldoorlog. Ik weet helaas niet waar hij is geweest, Men beweerdt dat hij heeft gestreden aan de Yzer, in de loopgraven, maar heel zeker ben ik er niet van Anderen beweren dat hij aan de forten van Luik heeft gestreden. Welk fort is mij ook onbekend. Jammer, anders ging ik het is een bezoekske brengen. Hij is krijgsgevangen gemaakt door de Duitsers en werd weggevoerd naar Duitsland Dit was een heel onbekend land voor hem, want in die tijd was er niet zo veel informatie. Hij zou gebracht zijn in Solingen, en zou gewerkt hebben in de metaalindustrie vooral om messen te maken, of naar Soltau kort bij in Nedersaksen waar men ook werkte en dit vooral met de ontwikkeling van Duitsland zoals de ontwikkeling van spoorwegen en treinstellen, metaalbewerking, messen, prikkeldraad, kannonen, geweren munitie en machinegeweren, gifgaswapens maken, transporttechnologie, duikboten, luchtschepen en vliegtuigen, en of op boerderijen helpen bij de oogst of het boerenleven, maar verder is mij er helaas niks van bekend. Hij zou er vier jaar verbleven moeten hebben als krijgsgevangene. Na de oorlog werden alle gevangenen bevrijd en gingen ze naar huis. Hoe zouden ze zich hebben kunnen aanpassen na zoveel jaren, zo ver weg van huis en van vrouw en kinderen. Hoe zou m'n grootmoeder toen voor haar kinderen hebben moeten zorgen. Ze zouden een hoeve gehad hebben, en zouden daar enigzins van kunnen leven hebben. Na de oorlog nam m'n grootvader z'n oude ambt weeral op namelijk het van landbouwer. Het zou ook zeer zware arbeid geweest zijn, veelal met paard en ploeg, zoals ik dit in m'n jonge jaren nog herinner. EErst het veld omploegen met paard en ploeg, daarna klotten, en daarna het plat rollen en inzaaien. Dan was het afwachten op de komst van de lente waardoor alles ging groeien. Hooien kwam ook aan de orde. In de oogstmaand was het zwoegen en zweten van al dat vele werk op het land. Het graan moest gemaaid worden, in bussels gebonden, dan in hutjes te drogen hangen. Daarna werd het binnen gehaald om het te dorsen, soms met zo'n dorsvlegel, met zo'n oud dorsmachine, zoals ik het in m'n kindertijd nog herinner. Het liedje de boerkens smelten van vreugd en plezier kwam hier ook goed van pas. Dit was dan stro voor het vee en het paard. En de bloem werd gebruikt om te bakken. Aardappelen en rapen, groeiden ook in het veld en deze werden geoogst. De
schillen werden gekookt voor de varkens, de aardappelen werden dan ook
opgeeten juist zoals nu. Z'n vrouw m'n grootmoeder is op redelijke
leeftijd gestorven, zodanig dat hij voor de tweede keer weduwnaar werd,
jammer dat ik die ook nooit gekend heb. In z'n vrije tijd kaartte m'n grootvader heel graag en hij gaf nog een heel goed vloekkonsert erbij. Tjonge,
tjonge, dat was mij wat, hij kon zich zo opjagen hierin, en als hij
niet won dan was hij heel kwaad en kon hij goed vloeken als de beste,
zoals dat steeds ging. hahahaha. Helaas heb ik hem niet lang gekend,
hij was m'n peter, ik was nog maar een kleuter en herinner hem mij als
een zieke oude man die bij een dochter een onderkomen had gevonden en
er goed verzorgd werd. Hij had een beroerte gekregen tijdens een kruisprocessie, en was nadien verlamd en was hulpeloos. Hij heeft zo nog drie jaar lang geleden hulpeloos en verlamd. toen hij bij z'n dochter aankwam was hij nog een koe en een paard rijk. Ik
heb hem ooit een bezoekske gebracht na de hoogmis, wat er nog in die
tijd was. Samen met m'n pa zijn we hem dan maar gaan bezoeken. Hij lag
daar bedroeft en zo ziek, hij was ook verlamd van die beroerte. Hij had
ook nog een hemelsblauw hemd aan, hij had korte donkere haar en een
snorretje, en nog grote oren zowat van die flaporen. Zo kon hij heel
goed horen, maar ik weet niet of hij nog goed hoorde.. Hij is in die
zomer nog gestorven, en ligt begraven bij de oudstrijders op een
erebegraafplaats. Zo herinner ik mij m'n grootvader, ik was amper zes
jaar oud, heb ook nooit een nieuwjaarsbrief naar hem kunnen schrijven
en dit vond ik altijd zo spijtig als de anderen in de school dit wel
mochten en ik niet. Ik heb hem vandaag nog een bezoekske gebracht
aan z'n graf en heb er nog een bloempot opgezet als herinnering aan m'n
grootvader die ook m'n peter was. Dit is een hulde aan mijn
grootvader hij is nog een oudstrijder geweest van de eerste
wereldoorlog, die nu dit jaar in 2008, op 11 november 90 jaar geleden
is geeindigd, nu zijn er helaas geen oudstrijders meer in leven van
deze grote oorlog. Ze zouden ook meer dan een eeuw oud moeten zijn,
indien er nog waren. Hier op de foto m'n grootmoeder en m'n
grootvadertje en eronder het graf waar hij ligt begraven.
My Sarie Marais is so ver van my hart,
Maar'k hoop om haar weer te sien.
Sy het in die wyk van die Mooirivier gewoon,
Nog voor die oorlog het begin.
O bring my t'rug na die ou Transvaal,
Daar waar my Sarie woon.
Daar onder in die mielies
By die groen doringboom,
Daar woon my Sarie Marais.
Refrein: O bring my t'rug na die ou Transvaal,
Daar waar my Sarie woon.
Daar onder in die mielies
By die groen doringboom,
Daar woon my Sarie Marais.
Ek was so bang dat die Kakies my sou vang
En ver oor die see wegstuur;
Toe vlug ek na die kant van die Upington se sand
Daar onder langs die Grootrivier.
O bring my trug na die ou Transvaal,
Daar waar my Sarie woon.
Daar onder in die mielies
By die groen doringboom,
Daar woon my Sarie Marais.
Refrein
Die Kakies is mos net soos 'n krokodillepes,
Hulle sleep jou altyd water toe;
Hul gooi jou op n skip vir 'n lange, lange trip,
Die josie weet waarnatoe.
O bring my t'rug na die ou Transvaal,
Daar waar my Sarie woon.
Daar onder in die mielies
By die groen doringboom,
Daar woon my Sarie Marais.
Refrein
Verlossing het bekom en die huis terugkeer was daar,
Terug na die ou Transvaal;
My lieflingspersoon sal er vas en zeker wees
Om my met 'n kus te beloon.
O bring my t'rug na die ou Transvaal,
Daar waar my Sarie woon.
Daar onder in die mielies
By die groen doringboom,
Daar woon my Sarie Marais.
Ik zal nog maar is ne keer komen piepen hier, want ik zie dat ik voorlopig geen bericht meer heb, tja bij gebrek aan tijd zeker, ik zal beslist er nog wel is wat komen opzetten, zorap ik weeral is vrij ben. Ik doe de nacht in een rusthuis, en ja dan moet je overdag slapen, en s'nachts gaan spoken he ! groetjes aan alle bezoekers en binnekort is het spookfeest halloween hahahahaha.
Hier kan je ook nog is een kijkje komen nemen op deze link, ik wist niet dat hij nog bestond, http://smg.photobucket.com/albums/v381/zotspook/ alvast veel kijkplezier ermee. groetjes.
Hier een icoon van de hele tsarenfamilie.
Maria en Olga
Maria met haar zusssen en haar broer.
de tsarenfamilie allen
MARIA 
OLGA
