Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    16-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vonkelt

    Een gedicht van Emanuel Hiel 1834-1899

    Vonkelt er een straal der zonne

    Vonkelt er een straal der zonne,
    lachend in het hart der bronne,
    borr’lend zingt ze in heilige wonne:
    liefde, liefde zoet! 

    Kom, terwijl die zielestralen
    van het liefke in mij dalen,
    zal ik moedig haar herhalen:
    liefde, liefde zoet! 

    Hebt ge, kind, de straal der minne,
    ‘k voel in mijne ziel en zinnen,
    d’eeuwige bronne voor u rinnen:
    liefde, liefde zoet!

    Uit de liefde in het leven (1870)

    schrijver

    16-05-2017 om 21:55 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dichter

    Een gedicht van Aart van der Leeuw 1876-1931

    DE DICHTER

    Toen ik nog daar was, twistten om mijn ziel,
    En voerden, met het zwaard gewapend, strijd,
    Twee machten, die ik in de handen vie!,
    De worm zo noemde ik ze en de oneindigheid.

    Maar zie nu naast mijn grafstee opgericht,
    Tezaam gebeiteld uit het kuis albast,
    En warm besprenkeld door het weemlend licht,
    De beide knapen bij hun kus verrast.

    Het aardsche paradijs (1927)

    schrijver

    15-05-2017 om 21:18 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tred

    Een gedicht van Henriette Roland Holst-van der Schalk 1869-1952

     

    Ik zie ze gaan, met de vermoeide tred

    Ik zie ze gaan, met de vermoeide tred
    van hen die moedeloos-ontkrachtigd leven,
    die nooit op banen van manmoedig streven
    een veerkrachtige voet hebben gezet.

    Ik zie ze gaan, met de slepende gang
    van wie niets wacht, na de doorzwoegde uren,
    dan even 't kort opflikkren van de vuren
    der lust, en weergalm van haar rauw gezang.

    Ik zie ze willoos vallen naar de nacht
    en neerstorten in de slaap zonder beelden
    die hun trillende lijven maakt als lood...

    Heeft àl ons wete' ons dan hiertoe gebracht
    en àl ons kunnen? Tot zielloze weelde
    voor weinge' en voor de velen 't leve'-in-dood?

    Dietsche Warande en Belfort. jrg 1929

    schrijver

    14-05-2017 om 22:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    ALLES IN ËEN.

    Geen najaar nog, maar in zijn volle zomer
    Strekt zich voor mij het land des Levens uit;
    Na 't blanke bloemscherm voor de jonge dromer,
    Rijpt voor den man 't geboomt zijn vroegste fruit.

    Veel donkre dalen liet ik stijgend achter,
    En 't morgenland, dat diep teruggeblauwt:
    Een werelds paradijs, waar zacht en zachter
    Kleuren vervloeien en het licht verflauwt.

    Maar lust het mij somtijds terug te keren,
    Dat land der Jeugd te zien met mannelijk oog,
    Dan brengt Herdenken 's harten teerst begeren
    Zo toovrig schoon als 't eéns dat hart bewoog,

    En zet in brand, wat lang zijn vlam verloren,
    En maakt zelfs zoet, wat eind te bitter had,
    En wijst de oude weg, door 't zonnig koren,
    Naar 't schaduwkoele van der wouden pad,

    En doet mij, schoon of 't werkelijk waar herleven
    Het uur, dat nooit op aarde weerga vond,
    Een lach, die leeft, langs dode lippen zweven,
    En wekt het woord uit lang gestorven mond.

    Heeft mij dan dus een eeuwig trouw Herdenken
    Opnieuw geschonken vreugd van vroeger tijd,
    Dan zie ik 't Leven voor mijn voeten drenken
    In glans van Uwe tegenwoordigheid;

    Dan ligt, zo ver als achter mij 't verleden,
    Het Leven vóór me' in volle zonnegloed;
    Dan, 't licht verschiet, van 't Leven nieuw betreden
    De voller vreugd, die 'k eenmaal vond, vergoedt,

    Daar zingend klinkt door mijn verjeugdigd wezen
    De klare vreugdklank Uwer stemme heen,
    En ogen zeggen, wat ze' in ogen lezen:
    "Niet meer alleen, nooit meer op aarde alleen."

    Gedichten (1918)

    schrijver

    13-05-2017 om 23:02 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waarom?

    Een gedicht van P.A.M. Boele van Hensbroek

    Waarom die dromen?

    ‘Waarom die dromen? - Weer ze uit uw leven!’
    Zo hoor ik stemmen. - Wrede werkelijkheid
    Is 't, die van 't wiegje naar het graf U leidt,
    Wat kunnen dromen U voor 't leven geven? -

    En tóch, tóch acht ik ze mijn hoogste goed,
    Die dromen. Of ze ook nevelbeelden blijken,
    Zij komen daaglijks heel mijn zin verrijken
    Met schatten van genot, van licht en gloed.

    schrijver

    12-05-2017 om 21:55 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.omhoog

    Een gedicht van J.A. dèr Mouw 1863-1919

    Omhoog zien naar de zon de waterrozen

    Omhoog zien naar de zon de waterrozen,
    Kinderlijk, alsof 't Rafaels eng'len waren;
    Grauw slib en wijde schem'ringen bewaren,
    Die hier de dood stilde tot smartelozen.

    Opzuigt de bliksemstorm het meer tot hozen:
    Dan staan in blauw doorschijnende pilaren
    De doden: hun zwarte ogengaten staren
    Boven hun grijns om macabre apotheozen.

    Naar Brahman's zonlicht bloeien mijn gedachten;
    Schem'ringen, koel, van zielegronden brachten
    Rust aan mijn smart om wensen, lang gebroken:

    Vlaag van herinn'ring woelt uit grauw vergeten
    'T verleden op bij flits van plots'ling weten -
    'T herrijst, 't herrijst; mijn dode wensen spoken.

    Brahman II (1920)

    schrijver

    10-05-2017 om 20:01 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.treur

    Een gedicht van J.P.Hasebroek 1812-1896

    Ja, treur vrij omdat u de Jonkheid ontvlood

    Ja, treur vrij omdat u de Jonkheid ontvlood,
    En met haar de dromen der hoopvolle jeugd.
    Want arm wordt ons 't leven aan heil en geneugt,
    Zo ras ons verbeelding haar lusthoven sloot.
    Geen pantser beschut ons voor 's ongeluks prang,
    Als wat onzer Jonkheid de boezem omtoog:
    De traan, door de Droefheid ontlokt aan haar oog,
    Is zoeter dan 't lachj' op de rimplende wang.

    Ja, schoonst is de bloem, als haar purper en goud
    Nog schuilt in het groen van de omzwachtlende bot,
    En 't leven het zoetst als de roos van 't Genot
    Nog niet uit de knop van de Hoop zich ontvouwt.
    Zelfs, wat ons ontga, de gedachte aan die vreugd
    Is 't lusthof waaruit ons geen Cherubszwaard drijft:
    En geen zwerft er rond over de aarde of hem blijft
    't Herdenken aan 't Eden van Onschuld en Jeugd.

    Poëzij (1836)

    schrijver

    09-05-2017 om 21:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wijn

    Een gedicht van O.C.F Hoffham 1744-1799

    WIJN, LIEFDE EN SLAAP.

    De muzelman weerstaat god Bacchus,
    De monnik god Cupido;
    Men biedt die goden trots:
    God Hypnus slechts is onweerstaanbaar;
    Hem volgt, gedwee en willig,
    En turk en kloosterling.

    De wijn baart dronkenschap, de liefde
    Onkuisheid; maar het slapen
    Schenkt nuchterheid en tucht.
    De dronkaard zoekt alom krakelen,
    De onkuise vuile vreugden;
    De slapende ademt deugd.

    't Vermaak, te drinken en te minnen,
    Is vluchtig, als ons leven;
    De dood fnuikt liefde en wijn.
    De slaap bepaalt zich aan gene eeuwen:
    Want sterven wij in 't einde,
    ô Dan eerst slapen wij!

    De schrandere arts verbiedt de kranken
    't Gebruik des wijns, en tevens
    't Genot der zoete min;
    Terwijl zijn kunst daarop bedacht is,
    Dat hij de zwakke lijder
    Een zachte slaap verschaff'.

    De stervenden walgt dartle wellust,
    Ook walgt hem de eêlste nectar,
    In 't vege tijdgewricht:
    En, vrij van 't ondermaanse, haakt hij
    In de uiterste ogenblikken
    Naar de armen van de slaap.

    Proeve van Slaapdichten (1784)

    Illustratie: Hypnus, god van de slaap.

    schrijver

    08-05-2017 om 21:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.krekels

    Een gedicht van C.S. Adama van Scheltema 1877-1924

    De krekels en de wandelaar

    De dag ging heen, zonk eenzaam achter
    Een oude wijze vlier,
    De meiliedjes werden al zachter,
    De wei lag vol getier -
    De kleine krekels riepen:
    Kom hier! kom hier! kom hier!

    'k Sloop zachtjes door de bronzen wei,
    Het zong er als een lier, -
    Ik hoorde 't - ik was heel dichtbij -
    Dan zweeg 't - ik zag geen zier, -
    't Was verder dat ze 't riepen:
    Kom hier! kom hier! kom hier!

    De avond borg zijn schoonheid weg
    - Zijn schatkist op een kier -
    Ik zag het niet, 'k zocht langs de weg,
    Ik zocht zo'n zingend dier, -
    't Was ginder dat ze 't riepen:
    Kom hier! kom hier! kom hier!

    Ik voelde mij alleen in 't donker,
    Een sterretje had plezier
    En lachte met zijn fijn geflonker
    Door de oude wijze vlier, - -
    Alleen de krekels riepen:
    Kom hier! kom hier! kom hier!

    Van zon en zomer (1902)

    schrijver

    07-05-2017 om 20:50 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liefdesuur

    Een gedicht van P.F. Kerckhoven 1818-1857

    Liefdesuur

    Schuitje, dobber zachtjes voort,
    Voer mij naar dit eenzaam oord,
    Waar in groene frisse dreven,
    Door de zomergeur omgeven,
    Niets de kalme ruste stoort.

    Schuitje, dobber, dobber zacht;
    Weldra zendt de koele nacht
    Zijne frisse schaduw neder,
    En de nachtegaal zingt teder
    Zijne zoete minneklacht.

    Weldra zal de zilvren maan
    Aan de starrenhemel staan,
    En het ondoordringbaar donker
    Zal voor 't zacht en lief geflonker
    Der vorstin des nachts vergaan.

    Zielbetoovrend is die stond;
    Dartel, zefier, dartel rond,
    Meng uw zuchten bij 't geklater
    Van het kabbelende water,
    Dartel, zefier, vrij in 't rond.

    Zie de schaduw daalt reeds neer
    Op het spieglend kalme meer,
    Rijkgetint door duizend kleuren,
    En der waatren frisse geuren
    Klimmen telkens meer en meer.

    Alles ademt ruim en vrij,
    Alles spreekt van melodij;
    En de beekjes, die daar bruisen,
    En de windjes, die daar ruisen,
    Vormen mee de harmonij.

    ’t Zonnevuur is thans geblust,
    Gans het aardrijk haakt naar rust;
    Door de schaduw overtrokken,
    Voelt het zich ter sluimring lokken,
    Door natuur in zwijm gekust.

    Zachte sluimring der natuur,
    Gij verkondigt mij het uur,
    't Uur der heilge, reine liefde
    Die mij eens de boezem griefde
    En nu streelt - het hemels uur!

    Schuitje, vlieg nu, vlieg nu voort,
    Tover mij in 't eenzaam oord,
    Bij die frisse hoge linden,
    'k Zal er thans mijn meisje vinden:
    Trouw en heilig is haar woord.

    schrijver

    06-05-2017 om 17:15 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sluimer

    Een gedicht van Jacques Perk 1859-1881

    Sluimer

    Stil! - Duizendogig spiegelt zich in 't meer
    De nacht, en laat haar bleke luchter beven,
    Die gloeiend witte glanzen heen doet zweven
    Om 't, rond de diepte reiend, rotsenheer.

    En Sluimer daalt op vlinderwieken neer,
    Met wuivend rijs, waaraan de druppen beven,
    Die dauwend droom en zoet vergeten geven,
    En zweeft in schaduw peinzend heen en weer.

    En in mijn dolend hulkje, dat er glijdt
    Langs 't kabblend zilver, zet hij zich; ik zie
    Hem tederblikkend over mij gebogen.

    Hij lacht mij aan, ontplooit de wieken wijd...
    Ik hoor een sluimerende melodie,
    En weet niet wat mij loodzwaar viel op de ogen...

    schrijver

    05-05-2017 om 21:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bloemen

    Een gedicht van Abraham van Collem 1885=1933

    Bloemen, sterren, grassen en de zon

    Bloemen, sterren, grassen en de zon
    Nemen voortaan het bedoelen over
    Van de kleine mensen op de aarde.
    Want de werelden die in hen zijn
    Moeten wachten op het mensenwoord
    Dat hun zeggen zal waarom zij werden
    Bloemen, sterren, grassen, en de zon.

    Nieuwe Liederen der Gemeenschap (1920)

    schrijver

    04-05-2017 om 23:06 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nacht- kapel

    Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

    NACHT-KAPEL

    Daar hing geen zucht, geen vrage;
    Daar was maar stilt' en duisternis
    En mystisch viel er groenig-vaal,
    Op heilgenbeeld een manestraal
    In de ouw' Maria-nis.

    Heel flauwkens monkel-lachend,
    Als of 't zijn leste lachsken was,
    Leek 't lampken Gods, in 't duistre rond,
    Een blom, die zonder water stond
    In rood kristallen glas.

    Daar had ik geern gezongen,
    Hoog boven al dat oud verdriet,
    Maar toen ik 't lied beginnen wou,
    Was 't of ik 't al ontheilgen zou —
    En daarom zong ik niet.

    Maar luistrend naar de stilte
    En dromerig van dat blomken broos,
    Rees in mijn ziele, moe gezocht,
    Een goedheid, die geen mens vermocht:
    Berusting eindeloos.

    Op zachte Vooizekens (1923)

    schrijver

    02-05-2017 om 21:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-05-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mei

    Een gedicht van C.S Adama van Scheltema 1877-1924

    1 MEI

    Kom vriend met uw jonge vrouw!
    Met uw liefdevol hartlijke vrouw,
    Met uw al zo zorgende vrouw -
        Welkom! welkom is zij
          De eerste Mei!

    Kom vriend met uw zoon, uw kind!
    Met uw jonge en al verstandige kind,
    Met uw o! eenmaal gelukkiger kind -
        Welkom! welkom is hij
          De eerste Mei!

    Kom vriend met uw kloppende hart!
    Met uw duldend maar dappre hart,
    Wij roepen uw hoopvolle hart
        Welkom in onze rij
          De eerste Mei!

    Wij allen behoeven elkaar!
    Wij winnen slechts met elkaar -
    Helpen, helpen wij dan elkaar:
    Maken we elkander vrij
    De eerste Mei!

    Ons is immers deez' dag!
    Ons is deez' bloeiende dag!
    Als eenmaal der dagen dag -
    Die vindt ons zij aan zij
    De eerste Mei!

    Aan óns is de komende tijd!
    Ons, óns is de nieuwe tijd!
    O heerlijk toekomstige tijd
    Wij voele' u nabij
    De eerste Mei!

    Want wij zijn de groten der aard!
    Wij zijn de werkers der aard!
    Wij zijn de winners der aard!
    Dat zijn wij állen - wij
    Den eerste Mei!

    Uit stilte en strijd (1909)

    schrijver

    01-05-2017 om 16:22 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dood

    Een gedicht van J.H. Leopold 1865-1925

    O dood vlies van de torengracht

    O DOOD vlies van de torengracht
    en wreed gewekte kreet der zwanen,
    de angst vloeit klam toe door de lanen
    en stolt rondom de pijlerschacht.

    O krimpend hart, dat uit de sprong
    der wurgende belagers hoog naar boven
    omhoog zich worstelde     sloven
    aamechtig sinds het zich ontwrong,

    walmende lamp, die opgetild
    met floersen roet het smeulend gele
    verduisterde en wuft het ele
    leven des luchters had omhuld.

    Gemengde verzen IV

    schrijver

    30-04-2017 om 15:43 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wens

    Een gedicht van Aart van der Leeuw 1876-1931

    Wens

    Mijn aar zij zwaar,
    Als hem de sikkel telt;
    Mijn kroon zij schoon,
    Als hem de bliksem velt.

    De dood brengt nood,
    Zo niet vereelt hem reikt
    De hand een pand,
    Waaruit de dagvlijt blijkt.

    Mijn zon, Uw bron
    Springt nog voor aardse dorst;
    Ach warm, dat arm
    Ik niet zal staan, mijn borst.

    Mijn aar zij zwaar,
    Als hem de sikkel telt;
    Mijn kroon zij schoon,
    Als hem de bliksem velt.

    Herscheppingen - Van de tweede wereld (1916)

    schrijver

    29-04-2017 om 23:20 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.anecdote

    Een gedicht van O.C.F Hoffham 1744-1799

    Anecdote

    Hoe groot, ô Mahomet! zijt ge in mijne ogen,
    Door de eedle daad, voorwaar te min bekend;
    Daar gij, verplicht om tempelwaarts te treden,
    Terwijl uw kat op uwe mantel sliep,
    De brede mouw, waarop zij vrolijk rustte,
    Veel liever van de purpren mantel sneed,
    Dan in zijn sluimren ’t zoete dier te storen!
    Gezocht en eindelijk verkregen rust
    Aan ’t rustend voorwerp gul te doen genieten;
    Haar te beveilgen, en met eigen schaê
    Haar te verlengen; ô dit is een offer,
    Waarvoor de hoogste deugd slechts vatbaar is!

    Proeve van Slaapdichten (1784)

    schrijver

    28-04-2017 om 21:33 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.koning

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1809

    De koning is gekommen!

    De grote zon, de zomer is
    ten oosten uitgeklommen,
           bezoekende zijn koninkrijk...

    De volkeren, de groten en
    de klenen, alle lieden
           hem koninklijk begroeten gaan
    en blijde inkom bieden.

    De mannen zijn veel sterker nu
    ten arbeide, en de vrouwen,
           ze slaan wel nog zo dapper, met
    de la, de weefgetouwen.

    De jongens en de maagden, als
           of ze nog klene waren,
    gaan lopen in de lanen, in
           de locht, en spelevaren.

    Het kindje, dat geen tonge en heeft,
    nu zingen kan; en ‘t aaien
    van moeders hand- en mondgebaar
           vriendtoevig tegenkraaien.

    De vogels zingen, de aarde zingt,
    de kruiden en de blommen...
    de zomer is, de grote zon,
    de koning is gekommen!

    Rijmsnoer (1896)

    schrijver

    27-04-2017 om 22:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.reis

    Een gedicht van Jacob van Lennep 1802-1868

    's Levens reis.

    Met voor-de-wind en gunstig tij,
    - Een wonder schoon begin - 
    Met volle zeilen streven wij
    De wijde wereld in. 
    O! mocht op 's levens oceaan,
    Zoo kalm als thans de waterbaan,
    Van storm en strijd 
    En ramp bevrijd, 
    Ons scheepje voorwaarts gaan. 

    't Zij Oost of West of Zuid of Noord
    Het lot ons henen voer', 
    Wij zeilen onbekommerd voort,
    Zit godsdienst aan het roer. 

    Met zulk een stuurman zijn wij klaar;
    En woel' of spook' het hier en daar,
    Wij volgen blij, 
    Van zorgen vrij, 
    En vrezen geen gevaar. 

    Loei ook de storm bij winterweer,
    Of steek' de zonnegloed, 
    Stroom' klett'rend soms de hagel neer
    En kook' de zilte vloed, 
    Het nieuw geschoren lam verdraagt
    De wind geduldig, die het plaagt:
    Met d' eigen moed 
    De tegenspoed 
    Verduurd en niet geklaagd. 

    Hoor ginds, hoe, in 't ontbladerd bos,
    De roodborst zit en fluit; 
    Toch viel zijn warme vederdos
    Door koude nachtvorst uit. 
    Zo houde ook ons, hoe guur het zij,
    Een goed geweten warm en blij,
    En blijve altijd, 
    Het lot ten spijt, 
    Ons de opgeruimdheid bij.

    Zeemansliedtjens(1852)

    schrijver

    26-04-2017 om 22:08 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.filosofie

    Een gedicht van O.C.F. Hoffham 1744-1799

    Praktikale filosofie

    Parmenides ontkende de beweging:
    Diogenes, om hem te wederleggen,
    Sprak niet één woord, maar rees van zijne zetel,
    En wandelde slechts voor hem heen en weder.
    Doch filosoof Diogenes, op zijn beurt,
    Verviel in dwaling tot het andere uiterst',
    En loochende de rust: wat groter dwaling!
    Zo hij nog leefde, mij de rust ontkende,
    Ook ik zou zwijgend zijn systeem weerleggen:
    Ik zou alleenlijk voor zijne ogen slapen.

    Proeve van slaapdichten (1784)

    Illustratie: Diogenes

    schrijver

    25-04-2017 om 11:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!