Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    10-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ijzerlegende

    Een gedicht van Pol de Mont 1857-1931

    IJZERLEGENDE

    Wie zit daar langs de bevrozen straat
    in witte mantel en blauw gewaad?
    Wat bergen haar mantelvouwen?
    Wat houdt ze tegen haar borst gelast?
    Wat prangt zij zo warm met haar armen vast?
    't Is Onze Lieve Vrouwe...

    'Onze lieve Vrouwe van Vlaanderland,
    wat zoekt gij op dit verwoeste strand,
    van bommen doorwoeld en granaten?
    Geen hutje ziet men wijd noch zijd...
    Geen boom, geen struik, geen paal, geen mijt,
    slechts nu en dan ons, soldaten...

    En in 't putje des winters dan nog! Hoe snijdt
    als messen de vlijmende wind en splijt
    alomme de aardkorst open !
    Wat deed u verlaten uw outertroon?
    Wat bracht gij naar hier Heer Jezus, uw Zoon,
    in wie wij geloven en hopen?

    En langzaam hief Naar fijnwitte hand
    Onze-Lieve-Vrouwe van Vlaanderland,
    en 't was of engelen zongen:
    'Wat op mijn borst ik heb gelast,
    wie ik in mijn armen zo warm houd vast,
    is niet mijn eigen Jongen...

    Mijn eigen Jongen, dat goddelijk Bloed,
    slaapt in zijn kribbe, onder Jozefs hoed',
    waar ik Hem heb gelaten...
    Dit oord des doods heb ik opgezocht,
    om, waar koude of kogel u vellen mocht,
    u te dekken, gij dappre soldaten ...!

    Onze-Lieve-Vrouwe van Vlaanderland
    trok even met haar fijnwitte hand
    Naar mantel open, de warme...
    Twee IJzerpiotjes sluimerden daar,
    hoofd tegen hoofd, heel dicht bij elkaar,
    met bet geweer in de armen.

    1917

    schrijver

    10-12-2017 om 18:55 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.memoriam

    Een gedicht van J.W.F. Werumeus Buning

    In memoriam

    Ik ben niet eenzaam sinds gij zijt gegaan.
    Zoals het licht gans om de wereld is
    zijt gij met mij. Alle herinnering is
    vager en verder van mij heengegaan,
    overgegaan, als bloemen in hun zaad
    onder de aarde. En dit is zo vreemd
    dat nu àl inniger de stilte neemt
    aard van uw wezen, sinds van u begon
    vergetelheid van woord en daad. Van dit gemis
    drenkt zich de lucht om mij van u
    en ik verlies u, en ben gans in u. -

    Lang sinds geleden heb ik droefenis
    zeer liefgehad, om de gelijkenis
    dat zij mij smart en vrede gaf van u.
    Maar zij is heen als gij, en nu
    moest ik toch eenzaam zijn, nu niets gebleven is.
    Maar eenzaam ben ik niet. Ik wist het niet
    ik heb mij gans op dit geheim bezonnen:
    Ik weet alleen dat in de stilte bronnen
    van licht mij drenken met wat mij verliet.

    schrijver

    08-12-2017 om 21:57 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tine

    Een gedicht van Fracois Pauwels 1888-1966

    Tine

    Ik heb uw kussen en hun overmoed
    met mijn onnozel herte niet verstaan,
    het was mij deugd reeds aan uw zij te gaan,
    dweepziek, in velden onder avondgloed.

    O, vrouw, o, tederheid, o, droeve waan,
    wat was het leven mild, de wereld goed!
    Zwijg, drieste stem van het onstuimig bloed,
    ik bad een droom, een aardeloosheid aan.

    Tine, gij waart al vrouw en ik nog kind,
    maar 'k heb uw blonde wezen zó bemind
    dat ik mijn jeugd niet zonder u kan denken,

    en, ouder in de eindeloze strijd
    zie ik uw hand mij naar die zuivre tijd
    als naar verloren paradijzen wenken.

    schrijver

    07-12-2017 om 22:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hoe

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    Hoe zoet is 't tussen broederen twee te wandelen

    Hoe zoet is 't tussen broederen twee
    te wandelen, te wandelen,
    bemint men van de twee de een,
    de een gelijk de andere;
    bemint men ze alle twee, en zij,
    beminnen ze ook malkanderen
    gebroederlijk; 't is zoet erbij
    te wandelen, te wandelen.

    29 juni 1860

    schrijver

    06-12-2017 om 21:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.knikkerles

    Een gedicht van R.H. Arntzenius 1777-1823

    KNIKKERLES

    Jongens, als ge knikkren wilt.
    Zie dan toe, en zorg toch wakker,
    Dat uw knikker niet verschilt
    Van de knikker van uw makker;
    Waar' hij groter, 't spel waar laf,
    Kleiner stuitte op groter af.

    Altoos zij uw knikker rond,
    Zonder putje en zonder builtje.
    Anders dwaalt hij langs de grond,
    Anders rolt hij nooit in 't kuiltje;
    't Scheve en kromme duurt niet lang,
    Rond houdt steeds de beste gang.

    Word niet om de knikkers boos.
    Stuiten ze ook al op een strootje:
    De beste knikker uit de doos
    Komt niet altijd 't eerste in 't ootje;
    't Spel geeft niet altijd zijn gunst
    Aan het meesterstuk der kunst.

    Dat, bij winst noch bij verlies,
    Niemand ooit een knikker smokkel!
    Niemand kijke ook bang of vies,
    Schoon al krijgt hij op zijn knokkel!
    Wie, of hij verliest of wint,
    Glimlacht, is mijn beste vrind.

    't Zij gij speelt of met een hals,
    Of met flinke en knappe mikkers,
    Jongens, speel toch nimmer vals.
    Speel nooit enkel om de knikkers!
    Speel altijd — onthoud dat wel —
    Eerlijk, naar het recht van 't spel!

    schrijver

    05-12-2017 om 21:04 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lief

    Een gedicht van J.H. Leopold  1865-1925

    Hoe duizendvoudig lief

    HOE duizendvoudig lief en zacht
    in zorg en eerbied zou ik wezen
    en zeer omzichtig. Wist gij deze
    vriendelijkheid u toegedacht!

    Gedenk, wat wij misdeden, niet;
    niet toen, maar nu was onze tijd,
    wel was voor ons nog weggeleid
    een hopen na een lang verdriet.

    Een hopen als wij lief en zacht
    zijn zullen en gerust voortaan
    en mijne stem zal om u gaan:

    ‘zie mij, hoe ik u heb verwacht.’

    In gedempten toon (Verzen 1895)

    schrijver

    04-12-2017 om 21:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.heden

    Een gedicht van J.J.A. Gouverneur 18098-1899

    HET HEDEN.

    Zo lang mijn hemel helder lacht,
    Vergeet ik, dat licht wolken dreigen;
    Zo lang geen sneeuw mijn kruin bevracht,
    Wil ik mijn bloeiend hoofd niet neigen.

    Of denkt de bloem aan haar vergaan,
    Wanneer zij uit de knop komt breken?
    Of denkt bij ’t intreên van haar baan
    De ster, dat zij dra zal verbleken?

    schrijver

     

    03-12-2017 om 17:50 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lekker

    Een gedicht van J.P. Heije 1809-1876

    Lekker geslapen.

    Ja! wèl-gelukkig is de man,
    Die kalm aan Gistren denken kan,
    En kalm de dag van Morgen wacht -
    Hij slaapt op rozen; alle nacht!

    Al de volksdichten, deel 2 (1865)

    schrijver

    02-12-2017 om 16:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vergeten

    Een gedicht van Renée de Clercq 1877-1932

    Ik kan u niet vergeten

    Ik kan u niet vergeten,
    Mijn simpel landekijn,
    Bij mensen die veel weten,
    Veel hebben en veel zijn.

    Ik heb u nooit verloren
    Uit de ogen van mijn ziel,
    Mijn dorpke en mijn toren
    En vaders zingend wiel.

    Dat zingend wiel van vader,
    Het bracht, met staag geruis,
    De rijke avond nader
    En 't bruine brood in huis.

    Draait door mijn zang bij tijden
    Een harder ronken rond,
    Het maakt in lust en lijden
    Mijn arme trots gezond.

    schrijver

    01-12-2017 om 21:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nacht-deun

    Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

    Nacht-deun

    Om m'n kluis
    Windgesuis...
    Onder 't open raam,
    Bladgeril; -
    Preev'lend stil
    Als een beê..., uw naam.

    Ginder hoog
    Bloemenboog...
    Op m'n peluw licht, -
    Bleke lijn, -
    Weemoed-schijn
    Van het maangezicht.

    'k Ture weer
    Ied're keer
    Naar die zilv'ren stoet;...
    Want ik weet
    Liefdeleed
    Dat me bidden doet...

    Wat doortrilt
    Er de stilt'
    Van m'n kamerkijn? -
    't Is 't gerucht
    Van een zucht
    Om bij u te zijn...

    Vondelingskens (1926)

    schrijver

    30-11-2017 om 21:47 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.meisjes

    Een gedicht van Koos Speenhoff 1869-1945

    Meisjes van de H.B.S.

    Jonge meisjes, korte rokken
    Losse lange blonde lokken
    Grote stappen zij aan zij
    Lopen lachend op een rij

    Meisjes van de H.B.S
    Gaan als schapen naar de les
    Denken over sommen na
    In de mathematica

    Wonderogen als violen
    Achter wimpers weggescholen
    Kijken naar de lucht misschien
    Om er iets geheims te zien

    Meisjes van de H.B.S
    Gaan als schapen naar de les
    Denken over sommen na
    In de metafysica

    Lippen rood als rozenblaadjes
    Fluisteren geheime praatjes
    Babbelen om niemendal
    Van wat nooit gebeuren zal

    Meisjes van de H.B.S
    Gaan als schapen naar de les
    Denken over sommen na
    In de hoge algebra

    Rose nagels, tere handen
    Rode oren, blanke tanden
    Bloesemwangen zacht as zij
    Blozen om een vleierij

    Meisjes van de H.B.S
    Gaan als schapen na de les
    Leren x en leren y
    Doen aan goniometrie

    Jonge meisjes, lievelingen
    Horen gaarne zoete dingen
    Stoeien liever in het gras
    Dan studeren in de klas

    Meisjes van de H.B.S.
    Gaan als juffers naar de les
    Lopen liever vlinders na
    Zonder mathematica

    6 juni 1909

    schrijver

    29-11-2017 om 21:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een gedicht van Emanuel Hiel 1834-1899

    Een dichter.

    Geen kroon bevlekt zijn machtig hoofd.
    geen scepter houdt zijn hand;
    hij wordt nochtans geliefd, geloofd,
    in 't schone vaderland.

    Wat geeft hem koningschap en macht,
    naar goud heeft hij geen dorst;
    wat is de ster, bij zonnepracht,
    bij hem, wat is een vorst?

    Hij heeft zijn lief, hij heeft zijn lied,
    zijn volk, zijn vaderland;
    hij mint, hij zingt, zijn hert geniet
    een dubble liefdebrand.

    Hij smaakt de min, wanneer zijn meid
    hem zoete kussen schenkt,
    de vreugd, wanneer, vol heerlijkheid,
    het volk zijn zangen zingt.

    O, dichter zijn is zalig zijn,
    en warm als zonnegloed,
    want drukt hem wrevel, zorg of pijn,
    iets blijft in zijn gemoed:

    het is zijn lied, zijn wonderlied,
    dat altijd sproeit en juicht,
    dat hooger klinkt dan 't aards verdriet
    en elk zo wel verheugt;

    Het is zijn min, die eeuwig is
    voor alles wat is goed,
    die gloeit voor 't land en 't volk, zo fris
    als voor zijn liefken zoet.

    Gedichten 1861-62 (1863)

    schrijver

    27-11-2017 om 21:24 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een gedicht van Jacobus Revius 1586-1658

     

    Beesten en mensen.

    De aarde brenge voort wat kruipt ofte wandert,
    In aarde zal het toch eens werden weer veranderd.
    Het water geve uit het slibberige vee,
    Het moet toch t’ zijner tijd vervuilen in de zee.
    De lucht belaste ik met vogelen te krielen,
    Want in de brede lucht verdwijnen hunne zielen.
    Maar ‘t hoofdstuk schort er nog, de mense, die dit al
    Als koning onder ons alleen beheersen zal.

    Kom, laat ons (sprak de Heer) met onze handen bouwen
    Een lichaam dat altijd de hemel kan aanschouwen,
    En uit ons eigen mond,  die ‘t alles roeren doet,
    Hem blazen in de borst een redelijk gemoed,
    Bekwaam om ‘t hoogste goed te kennen, te aankleven,
    Te dienen zonder dwang en eeuwiglijk te leven.

    Over-Ysselsche sangen en dichten (1630)

    schrijver

    26-11-2017 om 17:55 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontwaken

    Een gedicht van J.J.A. Goeverneur 1809-1898

    ADAMS ONTWAKEN.

    Toen in des Heilands zwaarste lijdensstonde
    De bergen spleten, de aard haar donkre schoot
    En grafspelonken sidderende ontsloot,
    Drong ’t licht ook door tot Adams diepe sponde.
    Hij sloeg de blik verwonderd in het ronde,
    Zag Hem aan ’t kruishout worstlen met de dood,
    En wendde ontzet het oog, van tranen rood,
    En vroeg: wie toch daar bloedde uit wond bij wonde?

    Hij hoorde ’t, en, van kille schrik bevangen,
    Rukt hij zich ’t haar, door de eeuwen wit gebleekt,
    Uit hoofd en baard, ontvleest de volle wangen
    En jammert luid, daar hij tot Eva spreekt:
    „Ziet gij de Heer daar ginds aan ’t vloekhout hangen?
    Ik heb door u Hem voor die dood gekweekt!”

    Naar Manzoni

    schrijver

    25-11-2017 om 22:50 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.voorbereiding

    Een gedicht van Willem de Merode 1835-1915

    Voorbereiding

    Hun harten voelden zij als boeken
    in Gods geduchte hand gelegd,
    en wisten dat Hij al hun slecht
    gedrag gerecht zou onderzoeken.

    Zij lazen bang en hunkrend mee,
    en zagen wat zijn vingers wezen.
    Was er niets goeds? Hun schaamte en vrezen
    groeiden tot een verschroeiend wee.

    God had de boeken dichtgedaan,
    en zou het grote vonnis spreken.
    Toen dorst hun stem de stilte breken:
    O Here Jezus, neem ons aan!

    En ’t bonzend hart, dat ze in zich vonden,
    was vlekkeloos en zonder zonden.

    schrijver

    24-11-2017 om 18:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waar

    Een gedicht van Pol de Mont 1857-1931

    Waar twee zich kussen

    Waar twee zich kussen voor de eerste maal,
    zweeft lang op dat plekje als een hemelstraal;
    lang geurt daar het mos; zwoel aêmt er de lucht,
    wen ieder twijgje als van weelde zucht.
    En de boom schiet vroeger in bot en blad,
    of een zomerse regen geregend had;
    luid schalt door de lovers der voog'len lied
    alsof 't feestdag ware, - en dat is 't toch niet!
    En, ware ook de zon al bij 't ondergaan,
    de aard lacht, als waar' ze nauw opgestaan!
    Zelfs, nadert een moeder, - die houdt, als verrukt,
    veel warmer op 't herte de zuig'ling gedrukt...
    Want alles wordt ziel, één licht, één straal,
    waar twee zich kussen voor de eerste maal.

    schrijver

    23-11-2017 om 21:40 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een gedicht van P.A. de Genestet 1829-1861

      

    ROUWBEKLAG

    God heeft u zwaar beproefd! – Ik weet
    Eén troostgrond maar: dat Hij het deed.

    1859

    schrijver

    22-11-2017 om 21:37 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hartje

    Een gedicht van J.P. Heije 1809-1876

    Hartje zonder zorg.

    'Tòbben komt altoos te vroeg:
    Zoudt ge vrezen, zoudt ge zorgen?
    Och, dat redt en schikt zich mòrgen;
    Morgen is het tijds genoeg!
    Wat ge zegt, of niet en zegt,
    Mòrgen komt dat ding terecht!'

    Hartje! hebt ge wel bedacht,
    Hoe dat àl te los betrouwen
    Menig bitter deed berouwen,
    Wat hij uitstelde over nacht;
    En dat de ingeslapen daad
    's Morgens meest niet op en staat?

    Enkel, wie, met rein gemoed
    En met kinderlijk vertrouwen,
    Wèl op Hoger zorg blijft bouwen,
    Maar toch Zelf zijn best hier doet,
    Mag (bleef wat onafgedaan)
    't Morgen rustig tegengaan.

    Niet te weinig, niet te veel;
    Niet te tòbben, maar te zorgen;
    Wat ge héden moogt, niet mòrgen...
    Zie, dàt is het beste deel:
    Denk - mijn Hartje zonder zorg,
    Morgen is een slechte borg!

    Al de volksdichten

    schrijver

    20-11-2017 om 21:36 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan

    Een gedicht van Johannes van Vollenhoven 1631-1708

    AAN KATHARINA ROZEBOOM, WEDUWE GOEDHALS

    O bloem der vrouwen, die gelijk een rozenboom
    Vol geurs Den Haag versiert, ons Statenhof, vol hoven;
    Met schoonheid overstort, met geest en gunst van boven,
    Als met een frisse dauw of milde regenstroom:
    Uw afzijn baart mij pijn, ’t zij dat ik wake of droom;
    Toch zal uw minzaam beeld geenszins mijn hart beroven.
    Daar stookt uw deugt een vier, door jaar noch tijd te doven,
    Daar heet ik u eerlang en altijd wellekoom.

    Want bijzijn helpt hier minst naar ’t lichaam, ’t minste deel.
    Mijn hope en wens is staâg: och, paarden wij geheel!
    En vlocht onscheidbre min, een zachte en vaste keten,
    Twee harten, eensgezind, twee zielen hecht aaneen!
    Dan mocht om zulk een prijs en rozenkrans alleen
    Mijn hof en naam vol vreugds, vol vruchts, vol zegens heten.

    schrijver

    19-11-2017 om 19:04 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als

    Een gedicht van Jacqueline van der Waals 1868-1922

      

    Als november is gekomen...

    Rondeel.


    Als november is gekomen
    En de regentijd breekt aan,
    Als de bomen in de laan,
    - Ach, de bladerloze bomen! -

    Om de glorie, hun ontnomen,
    In de mist te schreien staan,
    Als november is gekomen,
    En de takken traan op traan

    Op de vochte grond doen stromen,
    Waar de bladerkens vergaan
    Na hun goude' oktoberdromen
    En hun korte vrijheidswaan -
    Als november is gekomen...

    Laatste verzen (1923)

    schrijver

    18-11-2017 om 21:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!