Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    21-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.visioen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Jacob Winkler Prins 1849-1904

    VISIOEN

    't Strand loopt onder water, langzaam onder...
    Links het duin: er langs een rose rand
    Rul doortrappeld, ondoorwaadbaar zand:
    Rechts de zee: een altijd ruisend wonder.

    En als eens Joannes, de verkonder
    Jesu Christi, zie 'k een muur, een wand,
    Opgebouwd door 's krijgsmans stalen hand,
    Onder roff'len en kanongedonder.

    Wees nabij mij, Gij, die storm gebieden
    En kunt stillen, 't scherp van 't zwaard niet vreest...
    Plots een licht... Wat zou die glans bedieden ?...

    Over 't water wandelt weer een geest:
    En ik zie de golven westwaarts vlieden,
    Als voor 't oog des temmers 't wilde beest.

    21-03-2010 om 19:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lentestoet
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Edward Koster 1861-1937

    LENTESTOET

    In wijde wonderhallen van het woud
    Hoor 'k hel-op tuiten klinkende muziek.
    Nu buigen blad en bloesem naar beneên
    Om háár te spreiden luchte baldakijn,
    Haar, die aan 't hoofd van 't zuiver-spelend koor
    Ten bos in schrijdt, de lentekoningin.
    Zij streelt het sterrenmos met lichte tred,
    En tovert met haar ogen teed're glans
    Op 't schuchter-wuivend lichtgroen blaadrenvolk,
    En koost met zachte handen al wat sproot
    Om 't woud te tooien bij haar ommegang.

    Nu speelt blij-op de zilvermond'ge fluit,
    En deunt de gallemvolle veldschalmei,
    De citerzang vervult de zoele lucht,
    Het luitgesuis zweeft zacht op zachte wind,
    En 't klare zingen van de nimfenrei
    Stijgt hoog op boven 't dommen van de trom;
    Cimbaal en vedel voegen zich de zang
    En luide zwelt de galm der bosmuziek,
    Want voog'len mengen zich der nimfkapel,
    En schallen wildzang in het wijde rond.
    Maar achter 't vreugdig spelen treedt zij aan,
    Festoen-omhuld, in gouden pracht van haar,
    Dat in een glanscascade nederrilt
    Langs rug en schouders; en op 't schone hoofd
    Blinkt vonkeldiadeem van dauwbesprenkt,
    Door zon tot vuur geslagen bloemcnpraal.
    Zij glimlacht blijde in 't bloeien om haar heen,
    In kalme gratie schrijdt zij langzaam voort,
    Geurwaad'mig, licht omspeeld door vlinderschaar,
    En plotseling doorflitst een hel-wit licht
    Als bliksemvonk het trillend-jonge woud,
    Wanneer de zon haar jong-blank lichaam treft,
    En dart'lend neerschampt langs haar naakte pracht.

    Uit de bundel: Groepen en Contouren

    20-03-2010 om 16:13 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verlaten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet van Fedde Nicolai

    Verlaat mij niet

    Verlaat mij niet Heer, in mijn ouderdom
    Wanneer ik mensen om mij heen niet meer ken
    En ik zelf misschien niet meer weet wie ik ben
    Als ik niet meer zal vragen naar het “waarom”.

    Verlaat mij niet, als mijn laatste stonde slaat
    En het duister om mij heen zal slaan
    Als het met dit aardse leven is gedaan
    O Heer, wees dan ook mijn rots en toeverlaat.

    Ik mag geloven, U begeeft en verlaat mij nooit
    Wat mij ook in dit leven zal wedervaren
    U Heer, zult mij in eeuwigheid bewaren
    Wanneer ooit mijn werk op aarde is voltooid.

    Ik dank U voor Uw liefde aan mij gegeven
    U zorgt elke dag als een vader voor mij
    U Heer, maakt mijn leven vrij en blij
    Dat ik dit steeds maar weer mag beleven.

    19-03-2010 om 16:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.deuntje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Albrecht Rodenbach 1856-1880

    Morgendeuntje

    't Daget over dorp en land,
    heel het oosten laait en brandt,
    de bedauwde weiden domen,
    wolkskens hangen in de bomen,
    wolkskens vlieden langs de vliet,
    ieder bladje een dauwdrop giet.

    Zingend door de blauwe lucht,
    neemt de leeuwerik hoge vlucht,
    op de daken dieft de musse,
    vogels zingen onder 't wied:
    't zingt al wat men hoort en ziet.

    Over 't lachend groene veld
    't rinkelend klinkend kloksken schelt,
    't werkvolk met der zonne wakker
    spreidt al over hof en akker.
    't Werk begint met bede en lied,
    't wordt al leven dat men ziet.

    Uit de bundel: uit: Rond den Heerd (1877)

     

     

    18-03-2010 om 17:17 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het leven
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een dichterlijke overdenking van Toon Tellegen

    Het leven

    Ik kijk naar mijn leven:
    het wordt kleiner

    ik houd mijn ogen er vlakbij:
    ik kan al niet meer onderscheiden
    tussen goed en onwaarschijnlijk, tussen zien en ontwijken
    tussen mij en iedereen...

    wat zeg ik nu weer...

    mijn leven groeit, woekert, grijpt om zich heen
    en ik kan alles onderscheiden:
    onraad, wansmaak en zelfs de kleinste wangedachten

    ik doe mijn ogen dicht

    -------------------------------
    uit: 'Hemels en vergeefs', 2008

     

    17-03-2010 om 13:20 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lezen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Jacob Israël de Haan 1881-1924

    Aan Oscar Wilde

    Reading: schrei niet, hier is het wreed gebouw
    Waar een dichter in de tredmolen liep,
    Dorst leed, honger, op een plankenbed sliep
    Teedre handen stuk trok aan 't geteerd touw.

    In een tredmolen: loop, dat niet de grond
    Uw voeten breekt, die onder uw voet wijkt;
    Kramp vast uw handen, als uw kracht bezwijkt
    Slaan wentlende treden uw voeten wond.

    Honger en dorst, altijd de strenge cel
    Enge beklemming om uw hijgen heen,
    Muur noch deur wijkt voor uw gesmoord geween
    En waanzin wenkt naar zijn glimlachend spel.

    Wat is hier hemel? Achter 't matte raam
    Een grauwe plek, eender of de zon straalt
    In lente, in zomer, één of 't najaar vaalt.
    Wat is hier dag? Verneedring zonder naam.

    16-03-2010 om 12:36 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.avond
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet van Fedde Nicolai

    Aan de avond van deze mooie dag
    Wil ik U danken, Heer, voor het goede
    Dat U mij deze dag weer hebt gegeven
    Blij dat ik U hiervoor danken mag.

    Eens aan de avond van mijn leven
    Als ik misschien niet veel meer weet
    De mensen om mij heen niet meer ken
    O Heer, wilt U mij dan niet begeven?

    Aan de avond van mijn aardse leven
    Als ik oud geworden ben, zwak en moe
    Mij niet meer goed kan voortbewegen
    Wilt U mij Heer, dan bijstand geven?

    En als eens mijn laatste avond is gekomen
    En er een einde komt aan mijn bestaan
    Wanneer en hoe dit zal zijn, weet U alleen
    Heer, geef dan dat ik bij U thuis mag komen.

    15-03-2010 om 18:50 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.staf
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Aart van der Leeuw 1876-1931

    De Herdersstaf

    Ik was nog blond en jong van jaren
    toen ik een sterke rechte tak
    zag wuiven met zijn vlag van blaren
    en tot hem opklom en hem brak.

    Ik boog mij zingend tot hem over,
    die kloeke telg van de oude es,
    en ras verloor hij schors en lover
    onder het knarsen van mijn mes.

    Dan heb ik half in droom gesproken:
    "Ook mij, Heer, bid ik breek mij af,
    en ben ik uit Uw kroon gebroken,
    snijd mij ook tot zo'n schone staf."

    Doch nauwlijks had ik dit gebeden,
    of plotsling merk ik aan mijn hart
    het vlijmend wee van snee bij snede,
    diep kervend, want dit staal trof hard.

    Ik beidde 't eind de pijn bleef duren,
    terwijl ik wachtte, werd ik oud,
    ja al die zware langzame uren
    had ik Gods handgreep om mijn hout.

    Ook nu nog, maar wie klaagde of morde,
    niet ik, die't lijden alles gaf,
    want onder 't werk, zie ik hem worden
    de slanke gave herdersstaf.

    14-03-2010 om 17:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.natuur
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Edward Koster 1861-1937

    NATURA CONSOLATRIX.

    Hier rust ik ver van 't woelig mensenras
    In macht'ge zuilengangen van het woud,
    Met dak van wiss'lend groen, doorwrocht met goud,
    Hier op het mollig, mosrijk lentegras.

    Hier is geen mensgeknoei, geen misgewas
    Van zwetsers, op gelogen kennis stout,
    Geen huich'laars, die der waarheid zuiver goud
    Besmetten voor wat hùn tot voordeel was.

    Hier rust ik uit; hier ben ik gans alleen.
    Niets hoor ik dan der vogelen gezang
    En 't windgefluister in de hoge bomen.

    Geen stemmen meer van mensen om mij heen,
    Geen strijd om 's levens goed, geen wild gedrang,
    Maar lentelust en liefelijke dromen.

    13-03-2010 om 13:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kind
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Karel van de Woestijne 1878-1929

    Herinneringen zingen, kind

    Herinneringen zingen, kind, uw wit gelaat,
    en 't zoet verhaal van úwe dagen en míjne dagen
    die vredig in ons leve' als stille tuinen lagen
    in 't tere licht van late schemering gebaad,
    wijl d'hemel is om tuine-groen een stil gewaad
    van trage, kalme schaaûwen, en de bomen dragen
    een laatste vogel-stem van lang-verglooiënd klagen
    dat kwijnt en were wast en were kwijnen gaat...

    Thans, o mijn kind, en leeft geen lied om ons, en leven
    geen vrede-dage' als stille tuinen om ons heen;
    geen scheemring bleef om ons veréende droom geweven,
    en dróeve schaaûwen schuive' om ons gescheíden leên...

    En in de nacht zie 'k, laatste troost, alleen nog beven
    de matheid van uw wit gelaat, in stil geween.

    Uit de bundel: Het vaderhuis- Verzen eener liefde (1903)

    12-03-2010 om 16:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

    MASKERS

    De mensen doen hun maskers af,
    ze kijken vreemd elkander aan
    verwonderd dat ze naast elkaar
    lijk vreemden staan.

    Nochtans ze stonden zij aan zij
    in zelfde strijd voor zelfde brood;
    sleepten zij niet dezelfde sleur
    van zorg en nood?

    Viel niet dezelfde klacht en scherts
    van uit hun bitter blije mond?
    Was ’t niet of men de hele dag
    elkaar verstond?

    De mensen gaan zover vaneen
    wanneer de schemering is nabij;
    ze worden er niet triestig om
    of ook niet blij.

    Ze speelden immers maar een spel
    waarin de ziel geen teken gaf;
    ze deden enkel met elkaar
    wat lief, wat laf.

    En met een gauw-vergeten groet
    een scheiding zonder lach of leed,
    gaat ieder naar zijn eigen huis
    dat stilte heet.

    Daar zijn er die te dromen gaan
    langs paden mul van schemering,
    naar ’t land dat ’s avonds schoner wordt,
    herinnering.

    En velen worden stil-devoot
    om rein profiel van lief gelaat
    dat in de voorhal van hun ziel
    gebeeldhouwd staat.

    Ik weet er ook die sprakeloos
    en moede van d’ondankbare strijd
    de avond danken om zijn uur
    van eenzaamheid.

    De mensen doen hun masker af,
    hun mooie-spelen moe-gedaan
    och arme, zij die levenslang
    gemaskerd gaan.

    Gemaskerd door hun eigen trots,
    vergulde lach of kranke* lust.
    Zij krijgen van geen enkle dag
    wat avondrust.

    Ze gaan, ‘lijk zwervers, altijd door
    langs dageraad, en avondrood;
    ze vinden nergens ’t eigen huis
    dan in de dood.


    ------------------------------------

    Kranke: zieke

    Uit de bundel: Schaduw (1928)

    11-03-2010 om 18:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.einde

    Een hartenkreet van de schrijver Wauters Kristine

    Einde

    Iets naars vertelt me: je hebt niet lang meer
    Kan het me raken, ach, je eind komt toch een keer.

    Soms was er vreugde maar doorgaans kende ik verdriet
    Misschien zelfs opluchting: het eind in het verschiet.

    Dan hoeft niemand te rouwen en worden velen blij
    Soms is het leven te zwaar en kan er niets méér bij.

    Mijn vrienden kan ik troosten, eindelijk wat rust
    Het aardse gedoe was echt geen lieve lust.

    Vechten, boksen, strijden, het maakte me zo moe
    Dus neem ik nu afscheid, geen vaarwel maar een rendez-vous.

    Klik hier voor meer gratis plaatjes

    10-03-2010 om 16:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik sla
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet van Fedde Nicolai

    Ik sla mijn ogen op.....

    Ik sla mijn ogen op naar God
    Want daar komt mijn hulp vandaan
    Hij laat mij nooit verloren gaan
    In Zijn handen ligt mijn lot.

    Ik sla mijn ogen op naar Hem
    En roep Hem aan in al mijn nood
    Want Gods liefde is zeer groot
    Bij dag en nacht hoort Hij mijn stem.

    De Heer zal mij steeds gadeslaan
    Wat mij ook mag wedervaren
    Hij zal mij in eeuwigheid bewaren
    Hij ziet mijn komen en mijn gaan.

    Ik sla mijn ogen op naar God de Heer
    Want Hij brengt mijn heil tot stand
    En blijft mij leiden met vaste hand
    Hij maakte het kwade goed, steeds weer.

    (uit psalm 121)

    09-03-2010 om 17:03 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woorden

    Een hartenkreet van Paula Hagenaars, deze mevrouw beleefde de woorden op drie manieren met recht. Er zijn soms woorden gezegd en dan ben je blij als je ze naast je neer hebt gelegd...maar oprechte woorden die doen je springen en dan heb je steeds meer zinnen... Zinnen ter opvoeding ten behoeve van de liefde. Liefde is een diepgang...oppervlakkigheid snijdt een wond in het hart! En wat jammer als een oppervlakkig mens na zijn of haar mondelinge daad er niet mee in zat!

    Woorden zijn

    Woorden: kunnen
    zacht zijn en troosten.

    Woorden: kunnen
    hard zijn en pijn doen.

    Woorden:kunnen
    zijn als muziek akkoorden
    majeur en mineur.

    08-03-2010 om 15:01 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eenzaamheid
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet waar velen last van hebben en denken dat het niet zo is

    zoek dan

    mijn vlinder
    vindt
    de beelden
    die wij samen deelden
    vindt
    wie ik was
    voor ik onze gedachten las
    vindt
    de glinster in onze ogen
    de lach om onze mond
    die sterren naar de hemel zond
    vindt
    het besef van waarheid
    van echt
    onderscheid
    tussen goed en slecht
    zoek mijn vlinder
    en vindt
    ons gevoel
    het is weg
    verloren
    ergens
    onderweg

    07-03-2010 om 17:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.fluitspel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Aart van der Leeuw 1876-1931

    FLUITSPEL

    Toen heb ik uit holle rieten,
    Speelman, die ten dans komt noden,
    Troostend melodie doen vlieten,
    Want ik weet de gang der goden;

    Hoe zij eerst de onbewuste,
    Sluimerend als gesloten kelken,
    In de kuise boezem rusten,
    Dan ontluiken en verwelken;

    Wee, dat tranen wekt en zuchten,
    Wie toch kan het heil begrijpen,
    Dat beloofd wordt door het rijpen,
    En vervulling vindt in vruchten.

    Doch mijn lippen, die zich spoedden
    Op en neer de reeks der klanken,
    Deden bloesemend een vermoeden
    Rond de dorre takken ranken.

    En de knaap sprak: 'liefste, luister
    Wat ligt in dit lied verborgen,
    Los zich windend uit het duister?'
    'Morgen', zong mijn fluitspel, 'morgen'.

    Uit de bundel: Opvluchten (1922)

    06-03-2010 om 17:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nachtegalen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Hein Boeken 1861-1933

    Nachtegalen

    Ik leef in nacht, maar mane-schijn is buiten,
    Die leeft in twinkelende vogelen-slag,
    Ik zie hem schijnen door de onzichtbre ruiten,
    Ik wacht, maar ik verlang niet naar de dag

    Ondergedompeld wezend ganslijk, ach!
    In dit zwart meer, o liefelijk geluid en
    Wat uit zwart donkere spiegel òp komt fluiten,
    Licht-lieve volk in wat àl duister zag,

    Gij komt òp-duikend in lucht legerscharen,
    Licht-glans-gewapend in dees donkre wereld,

    O lieve, o onverwachte, o lichte paren,
    U stortend willend golfje in zee bepareld.

    Het donker blijft en blijft, mij wèl welkomme,
    Zwart donkre flonker-grot is om me en om me.

    Ede, 14 Mei 1894

    05-03-2010 om 16:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gedachten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Betje Wolff-Bekker 1738-1804

    Gedachten

    Bij het lijk van de Eerwaarde, Geleerde Here, Adriaan Wolff
    Predikant in de Beemster

    Is dit mijn waarde Wolff, zo minzaam in zijn spreken!
    Zo keurig in zijn smaak! zo goed – zo groot van ziel!
    Zo wakker op zijn post, zo treffend in zijn preken!
    Die nooit, uit vrome drift, in lage straattaal viel,
    Noch ’t heilig bedenhuis ontheiligde door twisten;
    Die, op ’t meest nodige, het meest heeft stilgestaan:
    Is dit die grote man? die ongeveinsde Christen?
    Neen, ’t is zijn lichaam slechts; hijzelf is heengegaan,
    Ter plaats daar zwakke deugd, in Gods getrouwe vrinden,
    Haar vrijspraak uit genade, en loon bij God zal vinden.

    04-03-2010 om 16:20 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik wou
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet van Marijke Barlage voor mij een volslagen onbekend mens maar het is een pracht van een wens

    Ik wou een wereld

    Ik wou een wereld
    Waar niks meer kapot ging, geen
    Mens, geen dier, geen ding

    03-03-2010 om 19:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Constantijn Huygens 1596-1687

    AAN DE SNEEUW

    Droog water, koele wol, wit roet, gehakte veren,
    Wees welkom boven op mijn beste hoed en kleren,
    Ik zie niet hoe men u met reden haten zou,
    Die ons van boven brengt de Warmte met de kou.

    02-03-2010 om 17:01 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!