Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    09-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wacht eens

    Een hartenkreet van Han Messie

    WACHT EENS

    Het kleine verloren ogenblik
    daarin even stil zitten
    denken aan God _ tot Hem bidden

    dat is een krachtpilletje
    ofwel vitaminedruppel
    voor heel het mensenleven.

    09-10-2010 om 19:12 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.levensakker

    Een gedicht van een voor mij onbekende schrijver naam Kaleigh

    leven

    Het leven is hard
    Het leven doet pijn
    Het leven is grauw
    En echt niet zo fijn
    Je komt en je gaat
    Je leeft en gaat dood

    Vanuit de hemel kijk je naar laag
    Dan denk je
    Wat gaat alles toch traag
    Een heel gezond kind
    Opgevoed en wel
    In de put gevonden
    Verwaarloosd door een stel

    Leuke tijd gehad
    En je bent gegaan
    Over een paar jaar ben ik bij je
    Dan is het ook met mij gedaan.

    08-10-2010 om 21:13 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dichterliefde
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Albrecht Rodenbach 1856-1880

    UIT DE DICHTERLIEFDE

    Een knecht bemint een meiske,
    't bemint ene andere knecht,
    die andere bemint nog ene andere
    en stort zich met haar in de echt.

    Uit wanhoop neemt het meiske,
    goed kome het uit, een vent,
    de eerste de gereedste;
    de knecht, hij, is miscontent:

    Dat is een oude historie,
    maar ze is nog altijd nieuw,
    en wie zij voorvalt gaat het
    alsof men hem 't hert doorhiew.


    October 1879.

    07-10-2010 om 10:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.appelboom
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Willem de Merode 1887-1939

    De appelboom

    Na warme dagen volgen koude nachten.
    Als lakens ligt de dauw op bleek en haag
    Versteven naar wat zonneschijn te wachten
    En slaat in wolken op en regent traag.

    De struiken tinkelen met haarfijn ijzel.
    En in de hof, de dragende appelaar
    Komt uit de damp reusachtig te verrijzen,
    Met ronde konen en veel grijzend haar.

    O eedle boom, die, boven alle bomen
    Een ogenlust, vanouds de mens verleidt.
    Wie, als een vlinder op uw geur gekomen,
    Wenst niet een weinig van uw zaligheid!

    Men plukt, en gretig slaan de grage tanden
    Zich in uw blanke sappig knappend vlees.
    Zó overvalt ons onverhoeds de schande,
    Als wij genieten wat Gods wet verwees.

    Niet gij, maar ons geweten schuldbeladen
    Hangt als een boom van kwade vruchten zwaar.
    Gij zijt een beeld der hemelse genade,
    Die alle mensen weldoet, appelaar.

    Uw helder bloeien was ons duistrende ogen
    Zo schoon, dat wij gekweld door hoop en vrees,
    Ons daaglijks om uw rozenhoed bewogen,
    En treurden als uw sneeuw ten gronde rees.

    Uw dracht begon, reeds negen uwe toppen.
    Wij zagen toe met stijgend ongeduld.
    De droge tongen in uw sap te soppen
    Was ons begeren, en gij hebt 't vervuld.

    't Is plukkenstijd; reeds met de tenen manden
    Komt men gezeuld, met ladder en met sloof.
    En wij? wij voelen zoekend Vaders handen
    De vrucht betasten in ons trillend loof.

    De stille tuin (1933)

     

    06-10-2010 om 11:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.levensavond
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van W.L. Penning 1841-1924

    LEVENSAVOND

    Mijn oogstlied klonk -
    Mijn avond zonk - -
    En schuw, langs lege akker,
    Riep nog een enk'le moede toon
    Gedachten aan genoten schoon
    En blijde arbeid wakker.

    Nu wordt het kil
    En eenzaam-stil,
    In donker blijf ik dromen;
    Ik tast naar handen die me ontgaan...
    Ik roep de stille zielen aan -
    Die nooit meer herwaarts komen...

    En keer 'k mij af
    Van dood en graf,
    Dan droom ik droever dingen;
    Een spooksel werd het leven mij,
    De ontblaarde tuin een woestenij,
    Een kreet van pijn mijn zingen.

    Doch eer 'k Uw leed
    Voor 't mijn' vergeet,
    Vergeet ik ons verleden;
    Ons heeft de volle Dag bekoord,
    Ons-saam ontving het stralend oord
    Van schoonheid en van vrede!

    Geen glinster nu
    Verwerft gij u,
    Of 'k deel in uw behagen;
    En 'k gis uw raad bij 's levens last:
    - Wij moeten de' ongewenste gast
    Verdringen of verdragen!

     

    05-10-2010 om 13:22 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de bruid
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Hendrik Marsman 1899-1940

     

    De bruid

    Ik dacht dat ik geboren was voor verdriet --

    en nu ben ik opeens een lied
    aan 't worden, fluisterend door het ijle morgenriet
    nu smelt ik weg, en voel mij openstromen
    naar alle verten van de horizon,
    en ik weet niet meer
    waar mijn loop begon.

    de schaduwen van blinkend witte wolken
    bespelen mij en overzeilen mij;
    en scholen zilvren vissen bevolken
    mijne diepte en bliksemend voel ik ze mij
    doorschieten en mijne wateren alom doorkruisen
    en in mijn lissen vluchten

    zij zijn mijn kinderen en mijn liefste dromen .. .

    ik ben nu volgegoten met geluk.
    de tranen die ik schreide en de zuchten
    zie ik vervluchtigen tot regenbogen
    die van mijn ogen springen naar de zon.

    waar zijn de bergen van de horizon?

    ik zie ze niet...

     

    04-10-2010 om 11:53 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.migraine

    Een hartenkreet van Bas Scheffer

    Migraine

    Geen wolk aan de hemel
    Kijk de bladeren glinsteren
    De vogels fluiten vrolijk
    De auto´s weerkaatsen
    Het stoplicht op rood
    Heerlijk op het gemak
    Niets moet, alles mag
    Zo zie ik het graag
    Als ieder mens natuurlijk
    Wij zien graag
    Wij observeren graag
    Grappig hoe het lopen kan
    Dat nou net ik niet zien kan
    Nu het landschap sprankelt
    De meervoudige zon straalt
    en ik niet terugstralen zal
    Nu ik de ogen dichtknijp
    en hunker naar de nacht
    Waarin ik rust zal vinden
    gedag zeg tegen alles
    wat mijn zicht verstoort
    De verzengende luchten
    De elektrische storingen
    De knipperende motieven
    De flitsende computerfouten
    Mijn gelaat kleurt groen
    Mijn hoofd is bonkende
    in een wereld van complete
    chaos en surrealisme
    Houdt het nooit op
    en zal ik altijd leven moeten
    in de rust van de nacht?

    03-10-2010 om 10:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verloren
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van W.L. Penning 1840-1922

    VERLOREN GAAN

    Zo lang we ons zelf niet overleefden in de dood
    Van 's levens goed,
    Vereerde ik weelde in arbeid, daaglijks brood,
    En 't onbezwaard gemoed.

    Ons daaglijks voedsel is sinds lang het brood der smart;
    Mijn werk verging
    Tot dor gepeins; en van de vrede in 't hart
    Vergaat de erinnering.

    02-10-2010 om 11:29 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bedelaar
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Hieronymus van Alphen 1746-1803

    De bedelaar

    Die afgeleefde man, die bijkans nakend zit,
    En trillend van de kou, mij om een duitje bidt,
    Is even goed als ik. Gods wijsheid gaf alleen
    Mij wat meer geld dan hem. Ben ik dan beter?... Neen.
    Een vroom en eerlijk mens draagt dikwijls slechte kleren,
    Ik wil dan ook de deugd in arme mensen eren.
    Die met verachting op hem ziet,
    Doet naar ‘t bevel van Jesus niet.

    Uit de bundel: Kleine gedigten voor kinderen (1778)

    01-10-2010 om 10:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mensen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet George Knottnerus...het is kort maar krachtig! Schrijven is op zich prachtig...

    Mensen schrijven

    Mensen schrijven
    Liever
    Dan dat ze lezen

    30-09-2010 om 10:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weg
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Helene Swarth 1859-1941

    De weg in 't woud

    Indien gij weet wat leven is en lijden,
    en welk een zee van weedom in een traan ligt,
    laat mij die holle weg in ’t woud vermijden,
    verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt!

    Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden,
    een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.
    O laat geen lach die stille plek ontwijden,
    geen ruwe spot, waarvoor de zoete waan zwicht.

    Zacht zingt de wind een lied van eeuwig scheiden
    en, voor mijn voeten, dwarrelt van de takken
    -een gouden regen-geel en rossig lover.

    Vrij moge ’t bos een nieuwe lente beiden!
    De bladren, die in ’t slijk der wegen zakken,
    zijn dood, voor eeuwig. Dan, wie treurt daarover?

    Uit de bundel: Blauwe bloemen (1884)

     

    29-09-2010 om 10:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tijd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een kort gedicht van Jacob Israël de Haan 1881-1924

    Tijd en eeuwigheid

    De Tijd kan de Eeuwigheid niet overwinnen.
    Maar kan de Eeuwigheid één Ogenblik overslaan?
    Laat dan gerust uw Ziel en uwe Zinnen
    Op de stroom van de Vreugde vergaan.

    Uit de bundel: Kwatrijnen (1924)

    28-09-2010 om 14:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.herfst
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van J.H. Leopold 1865-1925

    Herfstbladen op en af

    De vensters langs en straf
    over de ruit; gekneusd, gedeukt,
    geplet, geplakt, gekreukt
    en vaal en grauw van kleur,
    een eenzang en een zeur.
    O het omslachtig wezen
    deze sleur,
    mijn ziel verzinkt in ongenezen
    verveling
    En dan in eens staat overeind
    de koestering, de vreugde:
    blij, treurig, om het even,
    dat ik dit mag beleven,
    dat ik dit rijk gebeur
    bespeur,
    dat deze ogen
    zo in de verte zien mogen,
    gezonken ik
    dit ogenblik
    weer in zweven
    opgeheven,
    als dit blad, dit verbleekte
    en natgeweekte.

    Uit de bundel: Nagelaten verzen

    27-09-2010 om 10:26 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.levensakker
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van W.L. Penning 1840-1922

    OP DE LEVENSAKKER

    Wij zaaiden wat wij vinden,
    En eenmaal zien wij bloei;
    Maar die de schoof laat binden,
    Gaf 't zaad en gaf 't zijn groei,-
    En schiep, eer zon of regen
    De kiem nog had gekust,
    Als dubb'le wet van zegen
    De arbeid en zijn lust.

    Uit de bundel: Levensavond, gedichten.

    26-09-2010 om 12:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.beker
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Willem Bilderdijk 1756-1831

    's Levens Beker

    Laat smaragden en saffieren
    's Levens brozen beker sieren;
    Laat robijn en diamant
    Schittren om zijn gouden rand;
    Laat hem roos en anemonen
    Met het geurigst kransje kronen;
    Laat de tintelende wijn
    Gloeien door zijn kristallijn;
    Laat hij tot de boord geschonken,
    Vrolijk schuimen, dartel vonken,
    En verlokken oog en hart;
    Laat hij met zijne eerste teugen
    't Onbedreven hart verheugen;
    Ach, wat geeft hij toch dan smart!

    Duizend die hem vrolijk grijpen,
    Maar met harde vingers nijpen,
    Breekt en barst hij in de hand;
    Dan beklagen zich de droeven,
    Dat zij 't vocht nog nauwlijks proeven
    Of de zoetheid ligt in 't zand.

    Andren netten pas de lippen,
    Of zij laten hem ontglippen,
    En zij doen dezelfde klacht.
    Andren, die er groots mee pralen
    Laten 't nat er in verschalen,
    En verliezen geur en kracht.

    Andren zwelgen! Maar met horten,
    En zij plengen, druipen, storten,
    En verkwisten 't kostbre vocht,
    O, hoe zeldzaam, die terdege
    's Levens volle beker legen,
    Die hem wel genieten mocht!

    Doch men grijp hem wel en handig.
    Hou hem vast, en drink hem leeg,
    Ernstig, matig, en verstandig!
    Ach, wat is het, dat men kreeg?
    De eerste mondvol mag dan smaken,
    En de dorst ons gaande maken
    Door een soort van prikklend zoet;
    't Week verhemelt' zachtjes strelen;
    Lieflijk door de gorgel spelen;
    En doen maag en hersens goed.
    Maar hoe zoet het eerst moog schijnen,
    Al die wellust gaat verdwijnen;
    Al wat smaakte gaat er af;
    Ieder teug valt immer banger;
    En de nasmaak wordt steeds wranger;
    Ja, het laatst is enkel draf.

    Neen, men moog om krans of bloemen
    Of om uiterlijke praal
    Mij die schone beker roemen ;
    Ik, ik dronk hem, die pokaal!
    Ik, ik weet, wat wrede zorgen
    In die wellust zijn verborgen
    Die zijn eerste teug ons geeft!
    'k Heb in maag en ingewanden
    't Zuur vol scherpte voelen branden,
    Hetgeen zijn zoetheid in zich heeft!
    'k Ken de naweên van die teugen,
    Die een ogenblik verheugen;
    'k Heb hun nasmaak in de mond:
    En mocht me iemand, in dit lijden,
    Van de laatste drop bevrijden,
    O, dat waar een blijde stond!

     

    25-09-2010 om 09:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weekend

    Een hartenkreet van Karin Poot! Met het lezen dacht ik wat een leed! Ik voel wat het moet zijn, elke keer dat vreselijk refrein. Een refrein van een mislukt huwelijksleven. Hiervan wordt een mens nimmermeer ontheven. Want altijd zullen de kinderen een vader en moeder willen aankleven. Daarom is het een gegeven dat men als ouder in moeilijke situaties meer om de kinderen moeten geven dan om zichzelf. Water bij de wijn en het gezin draait op den duur weer fijn. Verliefheid gaat over...maar liefde duurt een heel leven en daarin zit een zegen...voor ieders wegen!

    Weekend

    Daar ben je weer
    Je komt de kinderen halen
    De spanning snijdend
    Je blik als ijs
    Pijn in mijn buik, stekend hart
    En haar zie ik in de auto, sms’end balen

    Mompelende verplichtingen
    Bijzonderheden, niets oké en dag
    Mijn keel zit dicht
    Mijn ogen ontwijken
    En de kinderen, die lopen naar de auto
    Zwaaien en een lach

    Dan de stilte..
    Even zitten op de bank
    Altijd die terugblik
    Het bekende gevoel, de angst
    Daar zijn de tranen, zoals verwacht
    Ik sta op en doe de was

    Daar ben je weer
    Je komt de kinderen brengen
    Rug recht, sterke blik
    Ging het goed, oké en dag
    En de kinderen, ik sluit ze in mijn armen
    Met een treurige lach…..

    23-09-2010 om 10:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    22-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gestorven
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Marie Boddaert 1844-1914

    Gestorven

    Eerste wake.

    Laat mij alleen,
    Verstoor de stilte niet;
    Ik kan uw woorden,
    Kan uw troost niet horen!
    Als holle klanken kloppen zij me in de oren;
    Als klanken tergend luid. - 'k Wil met mijn groot verdriet.
    Dat niemand kan verstaan als ik, alleen zijn... 'k Heb
    Zó veel verloren!

    Niemand die weet
    Wat zij mij is geweest.
    Midden in smarten,
    In haar nacht van pijnen,
    In doodnachture liet zij voor mij schijnen
    Haar liefde en haar berusting, wat mij 't meest
    Kon steunen als zij ging - waar ik niet gaan mocht! - meest
    Lichtend nàschijnen.

    'k Wil enkel haar!
    Gun mij toch deze stond
    Van gans alleen zijn,
    Gans met hàar te zamen!
    Harddruisend gaat het leven langs mijn ramen;
    Hier is de lucht van haar, van woorden uit haar mond,
    Van zonnelichtjes uit haar ogen vol.... Ik wil
    Ze alle verzâmen!

    Uit de bundel: De Gids, jaargang 1893

    22-09-2010 om 09:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Diewertje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Gerbrand Bredero 1585-1618

    VAN DIEUWERTJES VRIJER

    Dieuwer is verliefd (bij get)
    Op zulk een reine vrijer:
    Maar ze heeft er niet eens op gelet,
    Hoe krom dat hij zijn benen zet,
    Gelijk een kreup’le snijer.

    Want als ze naar z’n aanzicht ziet,
    Zij kan d'r niet uitkomen;
    Zij weet dan van zichzelve niet.
    Zij staat, wanneer haar dat geschiedt,
    Al waar zij opgenomen.

    Maar, Dieuwertje, je hebt jouw reden,
    Die jou daartoe aandrijven,
    Je kijkt naar zijn volmaakte leden,
    Die ik van boven tot beneden
    Naar ’t leven zal beschrijven.

    Z’n haar dat is als zilver grijs,
    Z’n aanzicht daar beneven
    Dat is zo rond (wind-honds gewijs):
    Is ‘t dat ik ‘t niet genoeg aanprijs,
    Dat moet je mij vergeven.

    Z’n voorhoofd is gebult zeer hoog,
    Geen schilder zou ’t zo maken!
    Daarbij heeft hij een linkeroog,
    Dat is heel leep en zelden droog,
    Omboord met rood scharlaken.

    Daartoe heeft hij een grote neus
    Vol paarlen en robijnen,
    Op de manier van Heintje Peus.
    Van kleur is die heel glorieus,
    Meest in 't karmozijne.

    Z’n kneveltjes staan hem zo schots,
    Steil boven z’n prop’re mondje,
    Die hij eerst stijfde met wat snots;
    Nou kijkt hij door de haartjes, trots,
    Net als een IJslands hondje.

    Z’n lippen zijn vooral niet zwak
    En zijn trompetterswangen,
    Die staan zo stijf, zo straf, zo strak,
    Men zou met zo een bullebak
    Wel jonge duivels vangen.

    Z’n kinnetje is zo welgedaan,
    En was het niet vol puisten,
    Men zou er kootjes van afslaan.
    Maar is er iemand mee begaan,
    Die sla ze plat met vuisten.

    Het onze Dieuwer dan geen recht,
    Dat zij legt al haar zinnen
    Op deze prachtig mooie knecht?
    Ik bid je (vrienden), dat je ‘t zegt,
    Wie zou hem niet beminnen?

    Want (zie) hij heeft maar één gebrek
    Aan al z’n lijf en leden;
    Wat meer is, ’t is een hoddebek,
    Een lompe loer, een grote gek,
    Van boven tot beneden.

    Maar Dieuwer die is wijs en vroed,
    Niet vleselijk of beestig,
    Zij lieft z’n vlees niet of z’n bloed,
    Maar z’is genegen tot z’n goed,
    Bemint ze ’m dan niet geestig?

    -------------------------------
    bij get - volkse vloek
    opgenomen - in extase
    Heintje Puis - de duivel
    karmozijne - karmijnrode
    kootjes afslaan - kinderspel
    recht hebben - gelijk hebben
    hoddebek - blaaskaak
    vroed - verstandig
    goed - goederen, bezit

    21-09-2010 om 11:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.pessimist
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903 en al zijn ze oud ze doen het nog goed, steeds!

    Aan een pessimist

    Als `t regent, daar de zon bij schijnt,
    Ziet gij alleen de regen ;
    Ik vestig op de zon mijn oog
    En op die lieve regenboog,
    En lach hem hoopvol tegen.

    -Goed ! Maar intussen wordt gij nat.

    O ja, dat was te duchten,
    Zo ik mijn regenscherm niet had,
    Dat 'k altijd meeneem op mijn pad,
    Bij 't zien van donkre luchten.

    -Maar als uw regenboog verdwijnt,
    De regen door blijft stromen;
    Als giet- op gietbui nederstort,
    Uw scherm ten laatste nutloos wordt...

    'k Zoek dan een onderkomen.

    Ik schuil, maar pruil niet, beste vrind !
    En mijd de lui die pruilen.
    De felste bui houdt eenmaal op ;
    Maar van de regen in de drop
    Kwam, die bij U kwam schuilen.

    20-09-2010 om 10:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.adel

    Een gedicht van A van Eesteren Toen ik het las dacht ik, het klopt en het klopt niet! De ware Adel heeft moet zwoegen niet voor eigen genoegen maar voor Zijn schapen. En zijn navolgers moeten even hard zwoegen...dus het is maar hoe je het bekijkt...of je door gewoon of geestelijk geld bent verrijkt.

     

    Arbeid Adelt

    Arbeid adelt
    Werd mij vroeger verteld
    Maar de adel arbeidt niet
    Zij hebben het oude geld

    Blauw bloed
    Stroomt door de aderen
    Zij hebben het goed
    Dankzij hun voorvaderen

    Ik ben niet rancuneus
    Jaloers ben in ook niet,
    Heus!
    Het is hoe men het ziet

    Ik wou er alleen maar even
    De aandacht op richten
    Want over de adel zijn
    Niet zoveel gedichten

     

    19-09-2010 om 19:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!