Veel leesplezier, voor evt uitgevers en bestellingen http://www.writehistory.be/?p=store Contact op franciscusborst@hotmail.nl
26-08-2008
Het gekkenhuis, afkickklinieken en sekten H5 d4 The Scientology Church, Kelly
Het gekkenhuis, afkickklinieken en sekten The Scientology Church, Kelly
Ik lig in de detoxkamer te wachten op de spullen die ik besteld heb. Ik mocht alles vragen wat ik wilde dus ik trof goede voorzorgsmaatregelen. Een emmer om te kotsen en of op te schijten daar je de wc gewoon soms niet haalt en één extra emmer met Spaanse mop mocht ik te laat zijn. Toiletpapier, zes rollen, natte doekjes, schone handdoeken en lakens bij de hand. En natuurlijk veel schoon ondergoed. Bananen tegen de diarree. Sinaasappels tegen verstoppingen, want dat wisselt nogal af zeker in het begin. Maagzout tegen brandend maagzuur, Paracetamol tegen allerlei kwaaltjes maar meestal om de ergste hitte van de koorts te bedwingen want voor de rest helpt het geen ene fuck. Tijgerbalsem tegen spierpijn daar ik een nee had gekregen voor de vraag naar Depronal een fantastische spierverslapper. Ook Valium, Rohypnol, en Seresta Fortes was een nee, ik moest het allemaal zelf doen. Wel kon ik krijgen een vitaminebom zoals zij dat noemden en wat Magnesium tegen hoofdpijn. Wat een spekkoper was ik. Oh ja en twee flessen Sprite want dat kotst zo lekker makkelijk was mijn ervaring.
Ook een prostituee voor de gevoelige momenten mocht ik niet bestellen. Zo stond dat niet in de brochure alsof ik er een gezien had. Alles mocht toch tijdens de afkick? Tot in het ethische was het antwoord. Daar had ik nog nooit van gehoord maar dat wilde ik niet laten blijken dus liet ik het maar zo. Trouwens Camiel had mij Kelly beloofd. Wel kreeg ik van een Indische jongen uit Venlo een cassetterecorder met een bandje erin met Sticky Fingers erop van de Stones. Als alles gereed om mijn bed heen staat en de Heroïne en Methadon van de vorige dag zijn uitgewerkt beginnen spierpijn en buikkrampen. Warm koud, warm koud. Kleding aan kleding uit. Van bibberend en hard klappertandend van de kou overstappend naar een deliriumachtige tropenkolder met Malaria.
"Camiel"! Roep ik. "Camiel"! De deur gaat open en vertel hem dat ik sterf van de spierpijn of hij mijn eerste zesuursbegeleiding (het matje) wil halen daar ik iedere zes uur een ander als hulpje zou krijgen die alles moest doen wat ik vroeg. Tot in het kader der ethiek dan. "Kelly wil je toch"? Vraagt hij mij.
"Ja doe maar," zeg ik nonchalant, " dat is de enigste meid in huis".
Als zij binnen komt vraagt zij of we het wat gezelliger kunnen maken waar ik mee in stem. Zij bind een rood singlet van mij om de hanglamp wat een hoerig sfeertje maakte. "Zo dat is beter," beaamt zij. Dan zet ze rondom het bed van die waxinelichtjes neer, van die minikaarsjes in een blikje en steekt deze kalm maar vastberaden aan. Elke keer dat ik naar haar kijk likt zij wulps over haar lippen. Nou die is wel heel erg lang iets te kort gekomen dacht ik net doende of ik dat niet gek vond maar de normaalste zaak van de wereld. Ik wilde haar niet afschrikken. Zij had lang blond haar, een afgeknipte spijkerbroek met een geel topje en ze liep op hoge hakken. Zij had een knap gezicht, stevige borsten, kortom ze zag er heerlijk uit. Als zij mij dan ook vraagt of zij mij ergens mee van dienst kan zijn beantwoord ik met de vraag of het te veel is of zij misschien mijn rug even wil masseren. "Dat lijkt me heerlijk," likt zij weer over haar lippen en begint haar naaldhakken los te maken, die ze van mij mocht aan houden, maar ja. Als zij op mijn kont zit en mijn rug begint in te smeren met tijgerbalsem voel ik haar langzaam een stukje naar voren kruipen.
Dat wil zeggen ze zat nu met haar doos op mijn rug en begint langzaam heen en weer te schuiven en kreunende geluiden te maken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik even helemaal geen last meer had van het "ziek zijn". Ik voelde mij in hogere sferen die mij deden denken aan betere tijden en andere oorden.
"Zit de deur op slot"?" Vraag ik haar. Ze stapt langzaam van me af loopt billenschuddend naar de deur en draait hem op slot en stapt weer op haar plekje.
Ze was me nu echt aan het berijden met heftige kreungeluiden waarop ik het tijd vond mij eens om te draaien. Ik lig nu op mij rug en zij begint de knoopjes van mijn Levi's los te knopen, zij al likkende over mijn buik.
Zo hou ik het wel vol hier dacht ik hardop waarop zij mij aankijkt en toelacht.
Als het onderste knoopje los is haalt zij weet ik bij God veel waar vandaan ineens een fles massageolie tevoorschijn. Om daar mijn keiharde snikkel mee in te smeren. "Lekker"? vraagt ze. Net als ik antwoord wil geven, word er op de deur gebonkt. Het is de dwingende stem van Camiel. "Frans"?!
"Frans"?! "Doe eens open"!
"Laat maar lekker kloppen," zeiden we haast allebei te gelijk.
Net als ze hem in haar mond wil nemen word de hele deur er uit geramd met scharnieren en al. De deur met Camiel naar binnen vallend. Als hij opstaat pakt hij Kelly bij haar haar en trekt haar woedend van mij af. Afgepist vraag ik waar dat voor nodig is. "Het is een vent Frans, een omgebouwde en ze heet Herman!" "Herman?"
Hij dirigeert haar de kamer uit en geeft haar of hem een schop onder de kont na met de woorden; "Frans is een vriend van me hoor, wezenloos"! "En daar blijf je vanaf"! "Kelly, ik heet Kelly," antwoord zij pijnlijk.
Eerst perplex dan woedend zit ik op het randje van mijn bed, Camiel verrot te schelden. "Wat flik jij me nou man?" "Heeft hij geen lul meer dan, ik heb niets gevoeld". "Hoe kun je die nou naar me toe sturen?," Vraag ik kwaad.
"Ja die heeft ze nog wel maar die is met een touwtje opgebonden en in zijn eigen bilspleet getrokken zodat je er niets van ziet". "Of voelt," vulde ik aan.
Ik kon het niet of wilde het niet geloven, het was ook te mooi om waar te zijn.
Ik werd nu twee keer zo ziek als voor het hele akkefietje en de krampen in mijn buik en spierpijnen namen toe. "Camiel schop die emmer eens hierheen alsjeblieft," waarop ik deze in één keer halfvol kotst. "Zo dat is er vast uit," zegt hij trots de emmer oppakkend om hem leeg te gaan gooien. Met tranende ogen kijk ik hem aan, de slierten van mij kin afhalend. "Wat nu"? klinkt er onzeker uit mijn strot. "Nog meer goede ideeën?".
