|
fanfare for the common man
De tirade van Mia Doornaert tegen de 'salonsocialisten' in Frankrijk en bij ons (in De Standaard van vandaag vrijdag) klinkt bij een eerste lezing erg redelijk, bij een tweede al heel wat minder. Volgens de onvolprezen Mia is de opkomst van het FN en het VB toe te schrijven aan de vervreemding van de socialisten van hun oorspronkelijke doelgroep: de arbeidersklasse.
Johan Vandelanotte heeft het al onderstreept: het VB en de SPa halen samen ongeveer 40 tot 45% van de stemmen, de socialisten zijn daar afzonderlijk in het verleden nooit aan toegekomen. Extreem-rechts haalt zijn stemmen dus niet enkel bij gewezen socialisten. Schoten en Brasschaat staan niet direct bekend om hun arbeiderswijken. Iets anders is het Waasland: daar is de opkomst van het VB in grote mate te verklaren door de ineenstorting van de textielindustrie en de Boelwerf, samen met de toevloed van migranten. Het is niet verwonderlijk dat je daar hoort zeggen: 'die vreemden komen hier ons werk afpakken'.
Maar wel verwonderlijk is de terechte opmerking van Wase politici die vaststellen dat de VB-mandatarissen niks anders doen dan ruzie stoken en nooit met een constructief voorstel aankomen, maar toch verkiezing na verkiezing blijven winnen.
Het zou intussen toch duidelijk moeten zijn dat het succes van het VB gebaseerd is op hun sloganeske inspelen op de meest primaire reflexen, namelijk de angst en de afkeer voor al wat vreemd en anders is.
Wie zich zorgen maakt om de opkomst van extreem-rechts moet zich bezinnen over deze propaganda en over de medeplichtigheid van onze media aan de verspreiding ervan. In plaats van 'salonsocialisten' aan te klagen - wat niet altijd ten onrechte is -, zou men het dan misschien moeten hebben over 'salonjournalisten', over al die opiniemakers die steeds hebben volgehouden dat zij het VB kunnen en moeten behandelen 'als een partij zoals een andere'. Het resultaat van deze aanpak maken we onder meer in Sint-Niklaas mee: een deel van onze bevolking is niet alleen racist, zij zijn er zelfs trots op. De slogan op een bepaalde geelzwarte sticker zou dus naar waarheid moeten luiden: 'ik ben een Vlaamse racist en daar ben ik fier op.'
|
