uit Van Toen en Thuis

veerpont
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

men moet weten waar de veerpont is,

de monding waar alle boten verdwijnen

in de schemer

men moet gezeten hebben

naast de veerman, geluisterd

naar zijn verhaal:

wie hij op moest halen en wanneer

hoe jong ze waren hoe getekend

door hun dagen

veel moet men niet vragen:

als de veerman zwijgt, praat de rivier

pruttelt het riet langs de rivier

wanneer het in zijn hoofd op komt

mag je even overnemen:

stop het muntje onder zijn  tong

of leg het op zijn ogen – de roeispanen

pletsen op het water, maken de vogels

wakker die zich graag verborgen houden:

geluiden die door de nevel gaan

als  nauwelijks hoorbare kreten

doe het bij nacht bij giertij

het spant je spieren en je voelt weer

dat je leeft al heb je amper adem -

drijf dan uit en luister, het is jouw

beurt nu en de meester spreekt

want een veerman is geleerd

weet meer dan boeken: hij kent verhalen,

regels die de dood hem onderwezen heeft

kom, ga zitten naast de veerman

beluister hoe alle geluiden

scheren over het water terwijl

de buik van de aarde ademt en beeft