Normandische villa xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
kom mee, het hoekje om
van de Shakespearelaan:
zie de villa in Normandisch
De Haan, de buurt waar
ooit Einstein woonde
vakwerk met houten diagonaal
verfloos, beige en bruin de schilfers,
vitrage uit de tijd van
Einstein: een waas van stof
en spinrag voor elk van de ruiten
wingerd versmacht de gevels
streng naast streng peutert
brokjes uit de kalk, rozen
in het tuintje worstelen om
even een glimp van de zon
plaats dit bouwsel op een heuvel
met nevel als bruidsluier van organza
en kant, een oude dame voor
een raam, een haarwrong wit
en grauw als de vitrage
kom nader, herken de huid
de gelooide, mooi en gaaf
zoals bij een vondst
in een koningsgraf
kom nader, weeg hoe licht
ze is, deze moeder; vermoed
de huisdieren die ze lief had
en voedde met haar vlees
hoe licht en leeg ze is
hoe welgedaan de knaagdieren
die haar betraden langs de geheime
plooien van haar lichaam
kom mee, het hoekje om
van de Shakespearelaan
zie haar zitten: hoe zij
na eeuwen jou aanstaart
door de webben in haar raam
|