waxine xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
een zweverig muziekje
van een raadselfilm
waxinelichtjes
op een lage tafel
de kamer kon een rustplaats zijn
waar zielen hangen en mescal
boven hun graven
je hebt er het raden naar:
de weduwe van een componist
zoekt de correcte lezing
van een toon
spreekt zijn vrienden aan
voegt vermoeden bij vermoeden
zoals fotos de mozaïek inleggen
van een leven
en je dwaalt in andere sporen
door een subtropisch land
met honden op een kerkhof
die groeven de botten op
van ontvoerde moeders
verdwenen in een naam
het is vredig
in de donkere kamer
in een witte gloed
onze gezichten van terracotta
een ledig lichaam een bezige ziel
een raadsel voor de hond daarboven
die ons heeft opgegraven
|