een wiel bij de dijk van Sombeke
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

je bent aan de woorden voorbij

een rivier buigt rondom een heuvel

verwondert zich over zijn loop

hoogt al stromend de heuvel op

verstrikt in heimwee naar een

oorsprong, verlangend naar zee

woorden verzanden, verzamelen

vogels in struiken en varens,

wandelen langs de echo

van een steen in de nacht

je bent aan de vijver voorbij

waar eens een geliefde zou

drijven, een lotus van zijde,

en jij een kolibrie met

een zuigrietje van een mond

er heerste een vrede van water

een rivier die voldoening vond

in zijn rondgang, om en om

de heuvel van eeuwen en klei

een vogel bewoog op een halm

van riet, een vlokje mascara

aan een wimper, een schrei

van heimwee: er was de vrouw

die zou komen en meer

beweging hoefde toen niet