uit Van Toen en Thuis

het zigeunerkamp
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

wie waren ze, de bewoners

van die landtong, den Dullaard, met zijn bos

en struikgewas, die de pijlpunt van zijn tong

uitstak en de spot dreef met het dorp

je kwam er langs  telkens als je de brug

over moest naar je vrome school, vroeg

je af vanwaar ze kwamen de microben

op die tong

er stond een woonwagen,  twee misschien, meer

was daar onmogelijk – je zag de kinderen

in het zand met het blote bewijs

van motten, hun huid van honing en olijven

te weinig weet je,  en ze houden je bezig,

de jonge meisjes zonder ondergoed,  de jongens

met dolken in hun zwarte ogen – de bomen,

het kreupelhout stonden als messenwerpers

in hun rug – wie zou het wagen om van het dorp

over te steken naar de spie van hun kolonie?

kwamen ze naar beneden van de

Calvariebergstraat als scharensliep en

handenlezers?  hoe diep je ook

in de zandhoop van je geheugen wroet:

je ziet slechts vaag  de brede vrouwen

in veel te wijde bonte kleren, klauterende

kinderen in een mottenhemd

soms waren de Pfaffs erbij de voorouders

van één van onze goden, ze  deden aankopen

in de Mandenmakersstraat - blijvend

houden zij jou bezig want zelf ben je

een zigeuner onderweg met een bos 

van stemmen in je rug en je weet niet

of ze naderen met een mes of met een kuch