geluiden van Kreta
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

geen dag op Kreta

of hij herhaalt de geluiden:

de schreeuw van een haan

want de zee staat in brand

het geblèr in bermen

en kloven, een paswoord,

een code - onophoudelijk

knijpt het gemekker zoals

een hand in een hand:

ben jij het, ben ik het,

zeg dat wij bestaan

waar rammelt een bel:

als een stel narren

van een wagen wippen

de krikri van hun rots

sneller dan een hagedis

weer verscholen

in de schaduw

dreigend nadert het gezoem

van bijen, nog nergens

zichtbaar dan aan de kassen

van de imker – wat begon

met ver gegons wordt

een dreunen alsof cello’s

verraden: er sluipt een

moordenaar door het huis

laat de bloemen hun naam,

noem ze het kroeshaar

van de gloeiende aarde

beluister onbeweeglijk
hoe de goudvink borduurt
op een glazen sluier
van zwaluw
 

wacht op de padden

rond het zwembad vannacht:

in wiens keel klopt zo luid

de lokroep om te paren?