Kirchensteuer
Naar aanleiding van een wetsvoorstel van een aantal liberale, vrijzinnige politici is in De Standaard een debat ontstaan over de zogenaamde kerkbelasting, in het Duits (waar zoiets al jaren bestaat): Kirchensteuer.
Sommige lezers maken de vergelijking tussen de subsidiëring van de godsdiensten en de subsidies voor het openbaar vervoer en bepaalde culturele manifestaties. Bij een godsdienst gaat het om een intieme overtuiging, de andere diensten zijn voor iedereen zonder enig gewetensprobleem toegankelijk.
Daarom zou men naar mijn mening beter de vergelijking maken met de dotatie voor politieke partijen. Ik weet met zekerheid dat ik niet de enige ben die zich stoort aan het feit dat wij allemaal mee betalen aan de propaganda van een partij die werd veroordeeld wegens racisme.
De kerk wordt bij mijn weten gesubsidieerd op basis van het aantal gedoopten en voor zover dit onrechtmatig zou zijn, ligt de fout bij het gebrek aan consequent gedrag van de burgers: louter uit formalisme of onder druk van oudere familieleden nemen ze deel aan rituelen waarin ze zelf niet geloven.
In feite is het bedroevend dat de portefeuille moet worden aangesproken om een levensbeschouwelijke keuze te beïnvloeden: een merkwaardige contaminatie van het puur geestelijke door het materialisme. Leven volgens de eigen overtuiging is blijkbaar een lastige opgave.
|