|
roeping niet ondermijnen?
Toen Karel de Gucht in Kigali ferme taal sprak over de Congolese leiders heeft De Standaard daar niet tegen geprotesteerd. Integendeel, Mia Doornaert heeft bij herhaling de schuld voor alles wat misloopt in Afrika gelegd bij de eigen corrupte leiders. Een dogma dat door Luc Huyse in deze krant werd gecorrigeerd.
Nu schrijft Bart Sturtewagen dat België zich inschikkelijk moet gedragen wanneer China bezwaren maakt tegen de komst van de dalai lama naar ons land. Hij heeft het zelf over 'de toenemende arrogantie van het snel groeiende China' , een houding die zich onder meer manifesteert in verband met Darfur waar China een interventie van UNO-troepen tegenhoudt en de dictators van Soedan in bescherming neemt.
Wat voor zin heeft een moreel engagement of een ethische politiek als die alleen tegen de kleintjes is gericht: is daar een ander woord voor dan opportunisme?
De genocidewet was inderdaad een voorbeeld van zelfoverschatting, maar plooien voor het minste dreigement van een economische of politieke grootmacht is om Sturtewagen te citeren weldegelijk 'platbroekerij': als België niet meer soeverein kan beslissen wie het op zijn eigen grondgebied toelaat, is ons land dan nog een vrije democratie of een protectoraat of 'bananenrepubliek'?
Men kan aanvoeren: dit is 'the way of the world'. Bob Dylan zingt het al: 'steal a little and they put you in jail, steal a lot and they make you king'.
Het internationaal recht, en in het bijzonder het oorlogsrecht, lijkt alleen te gelden voor de verliezers of voor de 'kleintjes': voor een president van Servië of een majoor uit Rwanda, maar zeker nooit voor een regeringslid van een van de machtige landen of voor een generaal uit hun leger.
Hiermee wordt een elementair besef van rechtvaardigheid geschonden waardoor de behoefte ontstaat aan wraak. De aanslagen door de Tsjetsjeens rebellen in Moskou en in dat schooltje in Beslan zijn zo te begrijpen. Onze bevolking kijkt dan ontzet en met afschuw op: hoe komen die gekken tot zo'n gedrag? We zeggen niet eens: 'wir haben es nicht gewusst', zelfs dat inzicht wordt uit ons bewustzijn verdrongen. Mede door de onverschilligheid van onze media die ervan uitgaan dat berichten over grootschalige schendingen van mensenrechten niet 'sexy' zijn, dus commercieel niet interessant.
|
