houden van er is geen houden aan: een lastig werkwoord, zijn wijs aanvoegend; zijn vervoeging voegt zich naar geen tijd: te vroeg voor een verleden, voor een andere toekomst al te laat - en wat is tegenwoordig
in zijn klank: goud en fout, de heldere 'én' die geen 'of' toelaat
zijn tongval valt, verrijst in 'van' en 'kan', in banvloek soms: alle tongen van de wereld wanneer het geheel vloekt met de delen
het komt op delen neer: niet op- niet overhouden wanneer de dobbelstenen hebben gesproken, soldaten grijpen naar de kleren en minstens één lichaam is gebroken
een lastig werkwoord zijn wijs aanvoegend: dat lijkt perfect soms op bevelend maar wie beveelt is niet te bevroeden