maximumfactuur scholen
De schooldirecteurs doen in De Morgen hun beklag over het maximumbedrag dat zij zouden mogen besteden aan meerdaagse uitstappen. Zij wijzen op de pedagogische waarde van sneeuw- en bosklassen. Het kan best dat de door minister Vandenbroucke voorgestelde maximumfactuur voor de lagere scholen te laag uitvalt. Maar moeten lagere scholen noodzakelijkerwijze sneeuwklassen organiseren? Is het nodig dat kinderen vóór hun 12de of zelfs 18de leren skiën, afgezien van toekomstige skivedetten dan?
Kun je milieubewustzijn en energiezuinigheid bijbrengen en tegelijk met alle lagere scholen elk jaar naar verre skigebieden trekken? Is Vlaanderen niet groot genoeg om in de eigen natuur aan het groepsgevoel te werken?
En als bijzondere activiteiten een kans zijn om de ouders samen te krijgen waarom kunnen deze ouders dan niet naar het voorbeeld van de Steinerscholen initiatieven ontwikkelen om het schoolgebouw en de klassen te verfraaien, om het leerlingenvervoer te verzorgen wat in Nederlandse dorpen een vanzelfsprekendheid is geworden. Daar zouden hun kinderen alle dagen wat aan hebben en de band tussen ouders en school zou pas echt intens zijn. Als je spreekt over 'pedagogische waarde': leren keuzes maken en inzien dat je niet alles tegelijk kan hebben, lijkt me zeker in deze tijd een van de meest essentiële opdrachten in de opvoeding.
|