|
het genoegen van de nederlaag Choderlos de Laclosxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
het is een vertrouwd gebaar
ze is voor hem gebouwd
alsof de maat werd genomen
van arm en schouder:
die helling, die holte
waarin zij steunen moet
alsof hij zelf de snaren koos
uit de nek van zeldzame paarden
en de vioolbrug uitsneed
zoals eeuwen selecteren
de randen bepalen van een blad
alsof zijn zweet de welving
lakte, zijn speeksel
de naden lijmde
alsof alleen hij weet
hoe ze splijten zal
en net niet
en het is de ruimte dan
die haar adem vult
de verpakking van de aarde
die zij openscheurt
alsof iets wonderlijks
voor het eerst gebeurt
wanneer zij in de welving steunt
tussen hoofd en schouder
en haar weerstand kreunt
van genoegen met de nederlaag
en hij dan opzwelt
als een veroveraar
de paarden ziet
die losbreken uit hun kraal
|
