pestdokterxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

- over Petrus van der Jeugd en Philomena -

de doden zwollen op

in hun huizen, wie kon

ontvluchtte het dorp

toen zag men zijn norse

kop: ‘een beitelwerk

van steene’ - die zei:

als niemand het doet

met gade en kruiwagen

trok hij door de verlaten

straten: droegen ze een doek

voor de mond, wasten ze

hun verweerde handen?

ze reden van herenhuis

naar krot, hieven

de geschonden dochter

uit doorweekte lakens

een verteerde moeder hier

een geraamte daar

dat grootvader was

een zuigeling met nog

zog op de mond

het voorwiel kraste

over pestwegel en kasseien

alsof een vingernagel vocht

met een deksel, men hoorde

de schreeuw uit de benauwenis

van spijkers en hout

vanonder de aarde

Kromme Peet en zijn Mene

zij deden het, ze vonden:

‘als niemand

anders het doet’

men zag hem zowat een halve

eeuw later uit het oudemannen-

huis komen: onder zijn

eeuwige pet een kop gebeiteld

door schaduw en woede

hij zweeg, men zweeg of groette

behoedzaam: als dieren

ging men een geur uit de weg