Zabel neergesabeld
Erik Zbel bekende dat hij één keer epo heeft gebruikt. Alle bronnen bevestigen dat Zabel een fatsoenlijke kerel is, zijn bekentenis is dus meer dan waarschijnlijk oprecht en waar. Hoe verklaart men dan zijn palmares in dat verdoemde epotijdperk: zes keren het puntenklassement in de Tour, vier keren Milaan-San Remo etc etc
Onlangs bereikte ons het resultaat van een wetenschappelijk onderzoek dat groeihormonen op zich de prestaties niet gunstig zouden beïnvloeden, wel in combinatie met testosteron. Dit is al één nuance.
Wat mij mateloos stoort aan de dopingsaga is het gebrek aan wetenschappelijkheid. Hans Vandeweghe van De Morgen is een van de schaarse sportjournalisten die pogingen onderneemt om zijn betoog met nuchtere analyses te onderbouwen.
De vragen die ons zouden moeten bezig houden zijn: welke producten zijn onbetwistbaar competitievervalsend en vanaf welke dosis, welke zijn schadelijk voor de gezondheid en eveneens: vanaf welke dosis.
Om te oordelen dient men de feiten te kennen en de betekenis van de feiten. In de sport zijn geruchten en cafépraat blijkbaar voldoende om iemand aan de schandpaal te nagelen.
Wat de repressie betreft: wat voor de ene strafbaar is, zou het ook moeten zijn voor de andere en de repressie zou in alle gevallen gelijkaardig moeten zijn.
Recent circuleerde het voorstel om atleten 24 uur op 24 te controleren, vandaag kan dit al van 6 uur 's morgens tot 22 uur 's avonds: wie van ons, gewone burgers, zou dit bij zichzelf aanvaarden bijvoorbeeld in de strijd tegen de fiscale en sociale fraude?
Atleten blijven mensen, de mensenrechten gelden voor hen net zo goed als voor ieder van ons.
Om tot een juist oordeel te komen over een misdaad moet men ook de oorzaken kennen: het is mijn vaste overtuiging dat de dominante prestatiecultus (zowel in het Westen als in andere landen waar er vaak een politieke propagandistische motivatie achter zit) en de massahysterie die door de meeste sportjournalisten wordt aangewakkerd, medeverantwoordelijk zijn voor de misbruiken in de sport, gaande van de amateur power lifters tot de dik betaalde topatleten.
In de mate dat wij hieraan meedoen, is niemand van ons onschuldig.
|