dubbelalbum voor A.K.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

- antwoord aan een oudere buurjongen –

‘gij hadt de Robbedoes,

onze bruine kon dat niet

trekken’ – oogjes twinkelen, 
zijn gebeitelde kop

vertel het hem, vertel het hem:

de cadeautjesvrouw die jouw

moeder was, een maand of zes

hij is nu zeventig en hij

zegt het verzaligd

vertel hem over

de verloren Pinocchio

hij kwam zo graag

om die beelden te

verslinden, de Marsupilami

de burcht van Bouillon

de nis waarin de kruisvaarder

zat, zijn kin op een hand

Columbus en het bolle zeil

met rode kruis, een haakneus

verloren al die beelden

het dubbelalbum van Robbedoes

de cadeautjesvrouw, zij bleef

ze sturen en toen opeens stond er

een ander, een jongere vrouw –

niet Joost maar vader

wist waarom

je voelde op een verloren zondag

het grijzend snorhaar nog, na

het voetbal, het stadion leeggelopen

poezelig, de oe van moeder

en Robbedoes, daarna

een lange naam waaruit

een kleine vrouw verdween

zoals een kleur uit kleding