karmaxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

- guarda : che bella gioventù. Don Giovanni –

het kan niet, niet anders

ze wandelt blootvoets

stootvoets met de zee in het verschiet

een eindeloos verdwijnen

dat blijven zal

wat ze aan heeft, aankleeft

om haar middel als haar middel :

een membraan, cellofaan

een belofte van verschijnen

het omschrijft

de verhoging van wat krullen

als de rookpluim van een zegevuur

en eens ze voorbij is

kantelt de dijk tot een muur :

de bilnaad trekt een streep

onder het eindelijk geschreven boek

het kan niet

dat er een vervolg is

een nawoord

dat jou vrijspreekt van de vloek :

dit zul je aanzien

splijtend als atoomstof

tot hij aanbreekt, zijn licht vertakt,

de dag, dat je gekneed bent, gebakken

en gelakt om onaandoenlijk van louter glimlach

ervan af te zien