|
it seems so long ago Leonard Cohen
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
zo lang al
dat hij schrijdt en stremt ter plekke
een stramme koning
met een vracht stenen
op zijn sleep
fraaie stenen
geslepen door een helder water
wie ze aanraakt
hoort het geklater nog
van hun meisjeslach
en scherpe stenen
gebrokkeld uit de wondkorst
van de aarde
ze schrammen en kerven
enten hun gestold bederf
zo lang al
sinds hij schreed en zweefde
over de loper naar de troon
waar haar lichaam
zingt en zetelt
helder als smeltend water
en glanzend als beademd
door goden en gewreven
door de vingers van de droom
haar jonge lichaam
heersend want onaangeraakt
door de staatsgreep van het steen
het tergend bederven
dat een vrouw kerft uit het meisje
en koningen verlamt ontmant
tot spotbeelden van zichzelf
zo lang al
sinds hij leefde
|
