Electrabel en de vrije markt Heel Vlaanderen lijkt verbolgen te reageren op de aangekondigde prijsstijgingen bij Electrabel. Liberale commentatoren wijzen erop dat dit niet ligt aan de vrije markt, maar juist aan een tekort aan vrije markt: Electrabel bezit namelijk een quasi-monopolie in de productie van electriciteit. Laten we eens duidelijk: de vrije markt heeft nooit bestaan en zal nooit bestaan. Ten eerste is er altijd protectionisme geweest. Denk aan de landbouwsubsidies in Europa die ongeveer de helft van het EU-budget opslokten, aan de ondersteuning van de eigen staalproductie in de VS etc Ten tweede vertoont het gedrag van de spelers op de zogenaamd vrije markt steeds een neiging naar trustvorming, conglomeraten waarbij de grote vissen de kleinere verslinden. Bij ons zag je dit gebeuren met de kleinere banken, zoals Cera die opging in Kredietbank, de ASLK in Fortis, en met de kleinere brouwerijen zoals Hoegaarden dat werd ingepalmd door Interbrew. Bijna altijd wordt dan het smoesje verspreid dat is voor een betere dienstverlening zal zorgen maar elke klant kan zelf nagaan of hij/zij bij Fortis leningen kan bekomen tegen een gunstiger tarief dan bij Cera. En iedere bierliefhebbers weet intussen al dat de Hoegaarden nooit meer zal smaken als vroeger. Om nog te zwijgen over het verlies van tewerkstelling. Ten derde is het zo dat niet iederen begint met dezelfde kansen: de ene heeft een startkapitaal en de andere niet. Kortom, de vrije markt is een mythe behalve in de zogenaamde vrijhandelszones met hun sweatshops en extreme uitbuiting. Dit laatste onderstreept dat de vrije markt ook niet wenselijk is: een volkomen vrije markt betekent een verloedering van het milieu en schendingen van de meest elementaire arbeidsrechten. En een competitie totterdood waar alleen de grote aandeelhouders beter van worden. De feiten bewijzen dat het principe van de vrije markt het meest performant is, het heeft dus geen zin om terug te willen naar staasbedrijven of naar een gemengde economie, maar zonder ernstige ecologische en sociale correcties is dit model een ramp voor iedereen die niet behoort tot die elite van rijke speculanten en beleggers. Monopolies leiden tot arrogantie - dat bewijst Electrabel - maar concurrentie levert voor de klanten en de bevolking pas een verbetering op als wordt voldaan aan de bescherming van het milieu en het respect voor de werknemers. Wat liberale denkers ook mogen verspreiden aan fabeltjes om de massa te misleiden.