empathischxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
de wijze wendt zich
af, zeggen wijs genoemde
boeken, en toch: wat zie je
als je niet de wereld ziet?
zelfs de goden buigen zich
voorover, schudden mompelend
hun eeuwenoude hoofd, stoppen
dat vergeefse was in hun oren
het verzacht hun dromen
niet, monden die geluidloos
schreeuwen, lichamen
gebarsten als vruchten
onder boomgeruis
goden zijn de grootste
dwazen, vermorzeld door
berouw, eeuwig moeten zij
hun werk aanschouwen, hun
vingers tintelend van een begin
de wijze wendt zich van
zijn dagen af, voelt de zindering,
de zenuwtrek van eeuwen
hij danst als een derwisj
door de nacht, draagt de wereld
als een kiezel op zijn schouder, maakt de goden dronken dat ze slapen
|