chalet bij de brug
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

vaak een gedaante en je weet

niet of het om een foto gaat

van later, of een gebouw, een weg

ontstond uit een verhaal

zoals dat chalet op hoge poten

bij de oude brug, het leek op

een pagode met een houten

wandelgang als kraag

we zaten buiten aan het water

boten lagen als vogels te broeden

op een tocht – vader dronk,

moeder verzamelde haar zomerse

sproeten, de hemel bolde op

als een eindeloos zeil

de wereld draaide om de spil

van een notelaar, om het gezeefde

licht dat tintelde boven een

kinderwagen – meer geschiedde

niet, geen opschudding dan een

trage aak, de snik van een meerkoet,

het klotsen van een donkere golf

een gedaante op een afgebleekte

foto, nauwelijks sepia, het silhouet

van een pagode: zo exotisch

dit binnenland aan de boord

van een rivier, in de schemer

lampions aan lange draden:

we schoven op een cruiseschip

door de ruimte en de ruimte

was diep, er ruiste een stilte

rondom voelbaar als een

gaasdoek waarop een koekoek

zijn purperen roep borduurde

de cigarillo van vader, moeder

haar vermout – vaag een balustrade,

een kraaiennest: iemand bleef

op post voor later wanneer

de beelden zijn opgelost