|
en sprak de menigte toe
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
tot ik verdwijn blijf je behouden
is er een betere reden om te bestaan
dan te verhalen hoe jij je lichaam
vermenigvuldigen kon
zoals kinderen brood uitdelen
aan de vogels
en geen gemene deler maakt
een schonere breuk dan zon vis
die door vingers gleed
als regen door rul zand
zo zeldzaam kon jij om gaan
als pasmunt als wisselgeld
en geen rekening die klopte
telkens weer werd het verlangen
opgelicht door die gladjanus
die geboekt staat als begeerte
en achteloos kon je gaan liggen
als een achtergelaten fooi
je zei: ach, het is een jobstudent
wanneer hij gemorst had
tussen je dijen
je zei met een stem die een hele zee
kon doen verdampen:
wat baat het te ontvlammen
als de brand niet kan geblust
|
