|
blauwe reigerxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
reiger, liaan
al wat lang en lenig
en statig is: ze veegt
je de schedel en dekmantel
uit, je wereld van oorlog,
verloochening, krimpt in
één mededogenblik
lang en lenig
een blauwe reiger
en jij een voorn,
een bliek die smeekt:
hap dan toch, stoot
je snavel in het water
een liaan, een klimtouw
dat uit de hemel valt
en een stem beveelt:
klauter, vlerk zonder
vleugels, stijg van de aarde
en haar bezwaartekracht
statig begaat ze de zomer
in een beschaduwde straat
en jij wordt ontijdig ijs
waarin ze achten, verwachten
snijdt, lidtekens van oneindigheid
|
