roeren we de oorlogstrom of roken we een vredespijp?
Het standpunt van Pieter de Crem (zie De Morgen van vandaag) is allesbehalve verrassend: reeds tijdens de verkiezingscampagne verklaarde hij dat ons leger meer risicovolle opdrachten op zich zou moeten nemen. In zijn nieuwe tekst lezen we dat volgens hem een buitenlands beleid maar geloofwaardig is als het ondersteund wordt door een geloofwaardig defensiebeleid.
We zitten met deze christendemocraat dus nog altijd in 'de waanzinnige veertiende eeuw' van Barbara Tuchman toen vorsten en lokale baronnen ook pas aanzien verwierven wanneer ze een militie op de been konden bregen, desnoods een verzameling bandieten.
Toch lijkt het pacifisme van Hans Lammerant, de voorzitter van Vredesactie, even achterhaald: de noodzaak om in extremis militair in te grijpen kan men vergelijken met de nood aan een binnenlandse gewapende politiemacht. Er zijn nu eenmaal schurken in deze wereld met weerloze slachtoffers, en - nogmaals in extremis - zijn de daders enkel tegen de houden en de slachtoffers alleen te beschermen met geweld.
Wat Darfur betreft spreekt Lammerant alleen over machtswellust - van lokale dictators, rebellen of buitenlandse grootmachten - als oorzakelijk element.
Nochtans - indien de analyse van Robert Kaplan en andere onderzoekers correct is - gaat het in Afrikaanse conflictgebieden meestal over een wanverhouding tussen bevolkingsaangroei en beschikbare landbouwgrond, en over bodemrijkdommen als die er zijn want bijvoorbeeld in Rwanda zijn ze er niet.
Dit vraagt om een langetermijnoplossing die niet militair van aard is: het gaat om geboortencontrole en rechtvaardige wereldhandel zodat de Afrikaanse boer zich een menswaardig bestaan kan opbouwen. En het gaat om het terugdringen van de perverse wapenhandel.
Ben ik dan de enige die zich bij elk tv-journaal afvraagt hoe die landen en bendes die geen geld hebben voor een behoorlijk onderwijs, een degelijke gezondsheidszorg en infrastructuur, wel geld genoeg hebben om zich moderne handwapens aan te schaffen?
Wie wordt rijk van deze schande: wat voor geloofwaardigheid hebben onze morele oprispingen als wij hier zelf profijt uit halen??? Zowel inzake de exploitatie van de grondstoffen (diamant, coltan, goud, petroleum en andere) als wat betreft de handelspolitiek en landbouwpolitiek, de ethische kolonisatie die een geboortencontrole verbiedt etc
Dit wordt inderdaad niet met wapens opgelost. Trouwens, Pieter de Crem doet mij altijd denken aan de generaals uit De Lof der Zotheid van Erasmus die zich veilig achter een boom verschuilen terwijl ze hun ondergeschikten de dood in jagen. Vanuit het Aalterse Cremlin is het gemakkelijk stoer en dapper te zijn.
|