in Vlaanderen Vlaams?
Eerlijk gezegd, het communautaire gehakketak dat nu al maanden onze media overheerst, bezorgt mij stilaan een punthoofd.
Zelf ben ik Vlaamsgezind opgevoed met de doodsimpele slagzin: 'In Vlaanderen Vlaams' - de geleerde vertaling kan ik amper uitspreken: 'territorialiteitsbeginsel'.
Maar afgezien daarvan: welke manco's in de huidige staatstructuur verhinderen een beter functioneren?
Ik kan me voorstellen dat de ontsluiting van de Antwerpse haven om een bijsturing van de NMBS vraagt, maar een ander knelpunt: hoge werkloosheid in Henegouwen en een schrijnend tekort aan arbeidskrachten in Zuid-West-Vlaanderen, moet dit noodzakelijkerwijze door een staatshervorming worden opgelost? Als je Polen kunt aantrekken waarom dan geen Walen: spreken de Polen soms beter Nederlands?
Wat BHV betreft gaat het - voor zover ik er nog iets van begrijp - om twee essentiële zaken: de expansie (het imperialisme?) van de francofone taal en cultuur, en op het sociale niveau de verovering van een woonmarkt.
Terwijl ik dit zit te schrijven, kijk ik uit op een verkaveling met riante villa's waarvan de helft spookhuizen zijn, enkel bewoond tijdens een paar vakantiedagen.
(Toegegeven, voor mijn buren en partner ben ik - iemand die alleen nog maar leest en schrijft en naar de Vuelta kijkt - zelf een soort spookverschijning.)
Duitsers, Nederlanders, francofonen komen hier onze gronden en woningen opkopen, vaak als belegging of tweede verblijf en de jonge autochtonen mogen in een goedkopere gemeente een huisje of appartement gaan zoeken.
En onze bankbedienden, kinesisten en cassières krijgen vaak te maken met inwijkelingen - ik heb het niet over toeristen - die het na jaren nog altijd vertikken om één woord Nederlands te spreken.
Intussen start een nieuwe discussie over het Engels in ons hoger onderwijs: mocht vandaag het Frans nog altijd de wereldtaal zijn, zou men er dan ook zo lankmoedig en toegeeflijk tegenover staan?
Er zijn ontwikkelingen die onafwendbaar zijn, en deze laatste lijkt me er zo een, maar andere komen mijns inziens neer op zelfrespect: wie hier eigendom verwerft of komt wonen, moet onze taal leren. Deze attitude van zelfbewuste gastvrijheid - xenofobie laat ik over aan de extremisten - hangt niet af van nog eens een staatshervorming.
