kattebel aan Marcus
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

doe zo voort jongen, zeggen

wijze vaders, lieve moeders:

blijf bezig met je frasen,

jouw frulletjes van taal

wie weet laat je een spoortje

na, een duimafdruk, een ezelsoor

in het Grote Boek der Eeuwen

de vele stemmen in je hoofd

spreken uit één mond, één pen

en de andere overdonderen

elk geluid, gekerm, gefluister

beluister de berichten, ze roeren

de oorlogstrom – wie beroert

nog het bevende lichaam, wie

ontroert het weerloos oor?

zeker, we blijven bezig, het zit

in onze genen, als geen ander

smeden we onze oorhangers

van taal, een talisman van

lettergrepen afgeteld, gewogen

op de bevingenschaal van

mene mene tekel ufarsin

spreek je stemmen uit; vul

de leegte in die de donder

heeft gelaten; raak het zwijgen

aan, het wachten in de sferen

tussen twee slagen op de trom

bom bom

aan een ezelsoor in het Boek

der Eeuwen kom je nooit

zonder levenslang te balken