radio 1
Zelf luister ik zelden naar de radio: muziek is me te duurbaar om ze te herleiden tot een omgevingsgeluid en mijn mannelijke geest kan maar met 1 activiteit tegelijk bezig zijn.
Maar twee verklaringen in het interview met Isabelle Baele vragen om een reactie.
Over de 'doorverwijsfunctie' en het voorbeeld van de dood van Pavarotti zegt deze dame: 'als je de programmatie van Canvas laat wijken voor een avondje Pavarotti, jaag je evengoed heel veel mensen weg.'
Hoe vaak hebben de aangekondigde Canvasprogramma's al moeten wijken voor een zoveelste wedstrijd van Kim en Justine? Of een andere sportwedstrijd waaraan onverwacht een plots succesrijke Belg of Belgische ploeg deelnam? Gaat het in essentie niet om een prioriteit: cultuur kan als we niets anders in de aanbieding hebben, sport en massaspektakel (nieuws over een lid van de koninklijke familie bijvoorbeeld) daarvoor staat de VRT en haar 'zender voor de meerwaardezoeker' permanent beschikbaar.
Het meest ontstellend is echter de geciteerde uitspraak van Kris Hoflack:
'Voor mijn part mogen ze die opiniebladzijden afschaffen (...) Het is geen toeval dat de best verkopende krant van Vlaanderen daar geen papier aan wil vuilmaken.'
Een krasser pleidooi voor verdomming heb ik nog nooit gelezen.
Laten we dan maar ophouden met De Morgen of De Standaard te lezen en samen overschakelen naar die succesrijke krant. Vervang alle romans door stripverhalen en leer de bevolking vooral naar de cijfers te kijken: oplagecijfers, kijkcijfers, verkoopcijfers.
Moeten wij ons nog verwonderen over het succes van populisten als dit het engagement is van onze journalisten?
Een gezegde luidt: 'de vis rot aan de kop.' Als de veronderstelde intellectuele top van de samenleving er de brui aan geeft, wat kun je dan nog van de basis verwachten?