folge Friedrich nach xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

toen kon het nog:

meisjes hingen hun kleren

als gordijnen voor de wereld

en alle geweld en gruwel

werd een beet, een beetje

kleverig van perziklippen

en ademnood een tijdverdrijf

van gonzende hormonen,

zweet dat gomde over de tijd

nu hangen je kleren

als getuigen van vermiste

lijven, dansen

in de wind

meisjes zijn feiten van

een vermoeid verleden

beelden die de wereld verzint

om voor te buigen:

al de dingen en hun aard

na het scheuren der gordijnen

er staat wel ergens nog een paard

als je in een omhelzing wil verdwijnen