outingxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dinsdagavond bij Phara heeft ethicus Etienne Vermeersch zich gedeeltelijk geout: hij zal voor de senaat op Frank Vandenbroucke stemmen, over de kandidaten voor de kamer wil hij nog wat nadenken. Zijn motivatie: VDB meent wat hij zegt en wat hij zegt gaat naar de grond van de zaak.

Ik sluit me daarbij aan en ga nog een stap verder. Ook voor mij is VDB de knapste politicus van Vlaanderen, zijn kwaliteiten -  intelligentie en gedrevenheid – wegen zwaarder door dan zijn gebreken – koppigheid en eigenzinnigheid.

Voor de kamer gaat mijn stem naar de West-Vlaamse lijsttrekker van de Groenen: Wouter Devriendt. Wouter heeft nog het jonge vuur van de idealist en hij engageert zich voor onderwerpen die ook mij nauw aan het hart liggen: de Derde Wereld, de armoedebestrijding, de mensenrechten en de oorlog in Afghanistan. Ik zie hem nog vaak met de kop tegen de muur lopen, maar ik heb er vertrouwen in dat hij niet zal eindigen als een cynicus zoals de meeste ontmoedigde idealisten.

Dit is een outing en geen stemadvies. Ik druk alleen de hoop uit dat er onder mijn lezers geen VB-stemmers zijn: de propaganda-afdeling van deze partij is terecht veroordeeld wegens racisme en enkel vanwege strategische motieven zijn daar geen sancties op gevolgd zoals het afnemen van hun dotaties.

Voor de rest stemt iedereen in eer en geweten: hoe meer hoofden, hoe meer zinnen. Neem bijvoorbeeld CD&V. Ik ga nog altijd akkoord met de beeldspraak van Louis Tobback die deze partij ooit een kwal noemde omdat ze zich nu eens naar links dan weer naar rechts kan uitrekken. Maar je hebt een stevige vertegenwoordiging van het ACW in hun rangen, een strekking die onder meer vertegenwoordigd wordt door Inge Vervotte – in mijn ogen een integere politica die nog altijd aan het groeien is.

Wie mijn blogs leest, zal weten in welke politici ik weinig tot geen vertrouwen heb, maar dat is mijn persoonlijk oordeel gebaseerd op nadenken, intuïtie en kritisch lezen en luisteren.

Het lijkt me overbodig om namen te noemen.

De stemming is geheim, maar mij doet dit denken aan het bankgeheim: waarom zou je niet bekend maken wat ook voor anderen van belang kan zijn – alleen wie zich schaamt of wat te verbergen heeft doet over die zaken geheimzinnig.

En nogmaals herhaal ik dat democratie voor mij meer betekent dan om de zoveel jaar een bolletje rood kleuren. Je moet politici  interpelleren en deelnemen aan het openbaar debat of je concreet engageren in een of andere actiegroep of individueel initiatief.

Om op VDB terug te komen: ik heb met de man verscheidene keren gecorrespondeerd toen hij minister van onderwijs was, wat soms en niet altijd leerzame antwoorden opleverde. Een voorkeur uitspreken houdt dus niet in dat je alle kritiek moet inslikken, integendeel: je moet de kandidaat van jouw voorkeur indien nodig het vuur aan de schenen leggen.

Zo behoort de democratie volgens mij te werken: een permanente observatie. Je kan de top moeilijk fouten aanwrijven als de basis nooit van zich laat horen.

Democratie is (zoals de liefde) een werkwoord: je hebt er nooit mee gedaan.

de haan 9 jun. 10