|
huiverendxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
de huiver die hij uitschrijft
alsof een duivel hem op de hielen zit
of een engel die voor hem uitloopt
en hem aandoenlijk laat verdwalen
het zal de regen zijn
en nog steeds twee merels
in de regen
waarvoor hij woorden strooit
alsof die ooit te vreten zijn
het zal de koude zijn
die weigert te ontdooien
en mee verhuist
met alle woorden die hij uitlaadt
het zal dat kraken zijn
in verdwenen vloeren
in treden
die een schaduw heeft weggesleten
het zal een wachten zijn
tot een huis zich op stoot
uit de aarde
en zijn deuren opent
het is de huiver
voor een thuiskomst
die achter zijn rug zal sluiten
zoals een oog dat weigert
nog meer te zien
|
