uit Overschotjes

all kinds of everything remind me of xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

liefje

van vul zelf maar in

wis zelf maar uit van wie,

ik kan je in je kamer zien

met een te zware poes die kuren heeft

een poesje dat over zijn heuveltje tuurt

naar een gestalte in tegenlicht

zijn stem hangt al stamelend in je hoofd

maar zijn gezicht is een vlek

zoals men in een winkel een meesterwerk

vindt verpakt in cellofaan

de prijs geplakt onder de loftuiting

over de naam van de maker

op een  cd speelt een kraker

uit een vorige tijd, misschien hum je mee

hunkert je heup weer naar de hand

die zich spreidt, zich neervlijt als een poes

met kuren

men droomt altijd dat het tijdloze blijft

duren, die avond van vingers en likken

toen men was als een poes

die dribbelt naar een schoteltje

de kop heft alvorens ze drinkt

het is niet al nacht wat blinkt

al heeft de nacht de meeste ogen

groene en zilveren vuurvliegjes soms

die buitelen als confetti en al wuivend

vaart men in de praalwagen

van de huivering

ik heb je gezien in een kamer huiverend

klagend als een poes

want het schoteltje was de schotel niet

en het licht viel tegen

ik kan dat poesje nog altijd wegen

zoals men een breekmes weegt

waarmee men gestalten heeft gesneden

in het karton van de nacht