uit Een stuk of wat



Mont Ventoux – Malaucènexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

zo wordt een engel geboren:

hij trekt spieren aan flarden

als krantenpapier, wekt

knaagdieren op in de hypnose

van de jongensdroom, spert

gewrichten als een vechtende bek

vliegen is breken

uit een omsingeling van vliezen

luchtlaag na luchtlaag

wordt het zijn dunner, doorzichtiger

met zicht op de inzakkende aarde

als op een vruchtzak die benauwde

luchtigheid is het licht binnenrijden

na de laatste bocht in het bos

de tickertapeparade van gillende

rotsen, hotsende wind

een engel vindt zijn heerschappij

in spiegelbeeld, beveelt de peilstok

van de zwaartekracht als polsstok

van zijn sprong – een engel

die zegeviert is vergevensgezind

hij omhelst zijn vijand op de fiets

suizend naar de diepte

zoals een dode dromend het niets

sust, de ontkenning verzoent

met haar dorre schoot

een engel heeft engelengeduld

met de dood