OOGSTTOCHT.

DE SCHOVERIK DIEPENBEEK.

BILZEN.

Vandaag wandelen we met de Schoverik in Bilzen. Het eerste wat we tegenkomen gaat over SCHUYLENBORGH. Even opzoeken wat dit was.

Nog in het zicht van de dorpskerk, aan de grens van de gemeente, langsheen de Raafstraat, bevinden zich de typische resten van een vroege motburcht. In de Middeleeuwen lag daar het goed Schuylenborg. Een alleszins tekenende naam. Een duidelijke terp van 20 à 25 m diameter is nog omgeven door een gracht van een zevental meter breed, die door de Winterbeek gevoed werd. De omgeving is moerassig. Hier ook de bron van de Sint Gertrudisbron.

Vandaag is hier ook een natuurreservaat met deze naam:

Natuurgebieden Beverst-Bilzen: ‘Schuylenborgh’

Op 1 mei 2009 werd dit gebied boven de doopvont gehouden. Het kreeg de naam „Schuylenborgh‟. Kadastraal is dit gebied bekend als “In de Raeve”. Erg opvallend is echter de heuvel met daarrond een gracht met een breedte van een tiental meter. Orchis vzw is gaan grasduinen in de geschiedenis van Beverst. Daar vinden wij één naam die door de eeuwen heen heel wat naamswijzigingen doorstaan heeft. Wij zijn teruggegaan tot 1345. Toen sprak men al over de naam Johannes de Schuylenborg, een van de eigenaars. Schuylenborgh, zo zien wij op de Ferrariskaart van 1770, bestond uit een loofbos op een moerasachtig bodem. Nadien moet het dan omgevormd zijn tot zompige beemden. De Winterbeek is hier de structuurdrager van het landschap die dit gebied door de eeuwen gevormd heeft. Nabij deze beek is dan een kleine, landelijke motburcht opgericht. De gracht rondom de Motte werd gevoed door de Winterbeek. In 1716 heette het gebied Schuylenborgh. De motburcht speelde in de middeleeuwen een bijzondere en centrale rol bij de plaatselijke bevolking: het had een beschermende en verdedigende functie. Het terrein bestaat nu uit ruigten en natte weide met sterke ontwikkeling van moerasspirea en zeggenvegetatie. Daarenboven functioneert een gedeelte van het gebied als overstromingsgebied. Typische soorten, eigen aan zulke terreinen, zijn in ontwikkeling. Prachtige meidoornstruiken staan er verspreid. Sleutelbloemen, knolsteenbreek en dotterbloemen zijn aan uitbreiding begonnen. Met de avifauna zit het er ook al goed: buizerd, ijsvogel, grasmus, bosrietzanger en ransuil.

We wandelen hier een heel eind door de natuur en komen dan in het dorpje met zijn prachtige vakwerkhuizen verder met onze wandeling en gaan dan naar het domein van Kasteel Schoonbeek.

Historiek: Het gekende kasteel van Schoonbeek schijnt ons ook een voorbeeld van oude, maar verbouwde burchttoren te leveren. In 1333 behoorde het kasteel toe aan het graafschap Loon. De oudstgekende eigenaar van de sterkte, Willem van Schoonbeek, vinden we op 8 december 1361 vermeld. Herman Typots, drossaard van het Land van Grevenbroek en kastelein van het Prinsenhof in Kuringen, huwde met Margriet van Chiney, dochter van Dirk van Chiney, heer van Schoonbeek en Anna Vandenbosch van Gors-op-Leeuw. In 1573 was hun kleinzoon Hendrik Typots nog heer van het kasteel van Schoonbeek In de vorige eeuw woonde de familie de Renesse op het kasteel. Gouverneur Graaf Theodoor de Renesse stierf er in 1927. In dit meermaals hersteld kasteel blijkt een oud stuk te zitten, links van de ingang. Het is een vierkante toren, een donjon, waar de andere gebouwen tegen aan gebouwd werden. Vandaag is het eigendom van de familie “de Grunne”

We wandelen voorbij het kasteel en komen zo aan de spoorweg en dan een eindje verder komen we terug op onze startplaats.

MARCHE INTERNATIONALE.

MARCHEURS DE LA BASSE-MEUSE VISE.

VISE.

Visé ligt aan weerszijden van de Maas, tussen Luik en Maastricht. De gemeente grenst voor een deel aan de Nederlandse gemeente Eijsden-Margraten, met de Maas als grensrivier ertussen. In het Belgische gedeelte van de St Pietersberg bevindt zich de Verloren Vallei. In de kalksteen van Wezet wordt het groene mineraal malachiet aangetroffen. Wij vertrekken met de wandeling aan de Maas en we wandelen een heel eindje langs het water. We kunnen genieten van de vele watervogels die langs en op het water zitten, toch mooi om te zien. We wandelen nu door de prachtige natuur en komen zo in Lixhe. Hier mooie oude huizen en dan wandelen we verder door steegjes en veldwegen omgeven door groen. Langs een van de vele bunkers die hier nog verspreid staan. Dan komen we in Lanaye. De volledig vernieuwde interactieve permanente tentoonstelling in het Maison de la Montagne Saint-Pierre in Lanaye geeft op boeiende wijze een inleiding in de rijke en unieke fauna en flora en het ontstaan van het gebied. We wandelen door het dorp en komen zo weer aan de Maas. Tegenover ligt Nederland. We wandelen langs de Maas en het kasteel van Eijsden zien we tussen de bomen liggen. We blijven een heel eind langs de Maas. We komen in Lixhe. Het dorpje ligt tussen Maas en Albertkanaal. In dit dorpje is er een wandeling die het religieus en historische geschiedenis van het dorpje. Wij komen een paar van deze prachtige gebouwen tegen. Eerst de prachtige oude hoeve met toren prachtig gerestaureerd, wat verder een prachtig kasteeltje. Abbyfield. Weer verder komen we aan de sluis van Visé en langs de jachthaven waar mooie boten liggen weer veder langs het water tot terug aan ons vertrek komen tegenover de kerk van Visé. Prachtige wandeling.

40E MARCHE D’APRES-MIDI.

LES GOE-LANDS.

GOE.

Goe is een deelgemeente van het stadje Limbourg. Goe, aan de voet van de dam van de Gileppe en de poort van het Hertogenwald is één van de oudste en meest pittoreske dorpjes in de regio die zijn authenticiteit heeft weten te behouden. Talrijke wandelpaden kan de Pierresse de Bovegnée de Pirhettes en Béthane ontdekken. Wandelpaden langs landwegen staan ons ter beschikking voor het plezier van de ogen en de oren. Een prachtig uitzicht, huizen met karakter, historische en schitterende landschappen, ongelooflijk natuur voor ons te bewandelen. We genieten van de stilte in de natuur en van de vogelgezang en het loeien van de koeien. We wandelen door de velden en langs bossen en komen zo aan in Limbourg. Een stadje met een rijke geschiedenis. Dit dorp was ooit de hoofdstad van het oude Hertogdom Limbourg en voormalige versterkte plaats langs de Vesdre, tussen het Pays de Herve en het Ardense massief. Het mooie dorpje Limbourg heeft zijn bouwkundig erfgoed kunnen bewaren tot grote tevredenheid van zijn inwoners en bezoekers. Het bouwkundig geheel van het dorp werd opgenomen op de lijst van uitzonderlijke onroerend erfgoed van Wallonië. Bovendien vind je er tal van geklasseerde monumenten. We genieten van een ontspannende wandeling naar de Place Saint-Georges met zijn kinderkopjes. Kuieren door de steegjes en laten ons verleiden door de charmante huizen. Liefhebbers van geschiedenis en de middeleeuwen komen in Limbourg aan hun trekken met de Saint-Georgeskerk, de kastelen, de fontein en de stenen tafel. Geniet ook van schitterende uitzichten over de omgeving en meer bepaald over het Hertogenwald. We verlaten Limbourg en komen aan “Ferme de la Petite Halloux” 1774 een prachtige hoeve. We wandelen verder door de prachtige omgeving en komen langs de “Aqueduc de la Gilippe” een afvoerleiding van het water van de Dam van de Gileppe. Het is een bult in het landschap. Weer verder en blijven een heel eins door de prachtige natuur wandelen uitgestrekte weilanden. We gaan verder tot aan de controlepost hier even rust en dan weer verder blijven wandelen in deze prachtige omgeving tot we weer Goé in zicht krijgen. Het eerste wat we te zien krijgen is de gedraaide torenspits van de kerk.

Een gedraaide toren(spits), getordeerde of schroefvormige toren(spits) is een toren waarvan de spits in spiraalvorm gedraaid is. Deze is doorgaans gedekt met leien. Er zijn ongeveer honderd torens van dit type in Europa bekend. Er zijn twee verschillende verklaringen van de draaiing: Sommige zijn gebouwd als architectonische prestatie. Andere zijn door de tijd heen zo geworden. In België zijn er zo 10 kerken. Ze behoren allemaal tot de vereniging Association des Clochers Tors d'Europe.

We wandelen voorbij de kerk en komen zo terug op ons vertrek een eindigen een mooie namiddag wandeling.

WOENSDAGTOCHTEN.

WSV NOAD.

SIMPELVELD.

Vandaag wandelen in Simpelveld en we nemen onze twee kapoenen mee. We willen een kleine tocht maken en daarna een ritje met de stoomtrein. Simpelveld, gelegen in het beekdal van de Eyserbeek. Een dal met steile hellingen en heuvelplateaus met weidse uitzichten. Een uniek stukje Nederland. We wandelen langs mooie huizen en vakwerkhuizen en een stukje langs de spoorweg, Jelle en Seppe genieten van de wandeling, vooral Seppe houd van het golvend landschap, hij heeft de hele weg gepraat en vragen gesteld. Zo komen we goed vooruit en zijn dan ook vlug terug in Simpelveld, als wij het station voorbij gaan vertrekt de eerste stoomtrein. Seppe is heel opgewonden en kijkt al uit om mee te gaan wij moeten nog eens tukje wandelen tot aan het vertrek. Dan rijden we naar het station. Zo’n 100 jaar geleden was grensstation Simpelveld het economisch centrum aan de spoorlijn van Aken naar Maastricht. Hier werden alle reizigers gevisiteerd (gecontroleerd) door douaniers. Reizigers die de controle wisten te ontwijken, verhandelden hun smokkelwaar in één van de acht(!) café’s tegenover het station. Vandaag de dag is het oude stationsgebouw uit 1908 nog steeds te bezichtigen en vormt zij het kloppend hart van de Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij. Op het emplacement vind je onder andere onze gezellige stationsrestauratie met terras, een filmzaaltje, ’t Winkeltje en een kleine museum. We kunnen nog met 3 treinen mee rijden de eerste is de dieseltrein naar Vetschau even over de grens met Nederland in Duitsland. De jongens zijn verwonderd en in Vetschau even wachten en dan terug naar Simpelveld. Hier hebben we enkele minuten de tijd om over te stappen op de stroomtrein. Deze brengt ons naar Kerkrade. Een mooie tocht door het heuvelland. De laatste rit is naar Schin op Geul en terug. We hebben in de 3 verschillende klassen gezeten en genoten van ons dagje Simpelveld met de kleinkinderen.

BAD WINDSHEIM. FRANKISCHE OPENLUCHTMUSEUM.

Een rondleiding door de Frankische Openluchtmuseum is als een reis door 700 jaar van de Frankische geschiedenis van het dagelijks leven: Ongeveer 100 gebouwen, boerderijen, huizen van ambachtslui, molens, schapen boerderijen, brouwerijen, kantoorgebouw, schoolgebouw en nobele kasteel, schuren, stallen, bakkerij en cottage nodigen u uit om de reis naar de verleden. Ze brengen hoe de plattelandsbevolking in Franken, woonde en werkte. Van dorp tot dorp wandelen we. De huizen zijn in zes gebieden die zijn gerangschikt per regio en thema. Zo krijg je het gevoel, van dorp naar dorp te dwalen als vroeger tijdens een rondleiding door het museum terrein. Bijzonder interessant: de groep Middeleeuwen en de groep stad in de oude binnenstad van Bad Windheim, het ziekenhuis kerk, de oude werf, de kruiden apotheek en het Museum in de Kerk van Franken. Behorend tot de huizen in het museum moestuinen, velden, heggen en weiden, hop en wijnbouwgebieden evenals talrijke waterlopen zijn gemodelleerd naar de oude Frankische cultuurlandschap. Gewassen zijn nu ook niet meer zo bekende regionale fruit, groenten en oude granen soorten. Oude huisdierrassen als Schwäbisch-Hall varkens en bekende vee de "Triesdorfer Tiger", ganzen van Frankische land en vele andere dieren op de boerderij. Oude werktuigen en oude tractoren en dorsmachines staan opgesteld prachtig om te zien en ook de tentoonstellingen die geregeld wisselen zijn de moeite vandaag een tentoonstelling over de pastorijen in Frankenland. Wij blijven een hele poos in het museum bezoeken het restaurant voor en heerlijke maaltijd met een museumbiertje. Na het museumbezoek gaan we ook nog even de stad binnen om het stadgedeelte van het museum te bezoeken en om nog even naar het kuuroord te wandelen. We hebben en fijne dag in Bad Windshied. Terug naar Unterbreitenau waar we onze laatse avondwandeling door het dorpje maken voordat we morgen vroeg terug naar huis keren. De negen dagen bij de familie Burger waren bijzonder een fijne familie waar je dadelijk thuis hoort en de streek met zijn vele mooi steden en dorpen. Prachtige landschapen en wondermooie wandelingen en top wandelingen. Een geslaagde vakantie aan de “Romantische Strasse”

ROTHENBURG o.d. TAUBER.

Rothenburg (officieel Rothenburg ob der Tauber) de kernstad zelf is echter een kleine, goed behouden, middeleeuwse vestingstad. Het wereldberoemde Rothenburg spreekt zeer tot de verbeelding. Rothenburg ligt in de regio Franken in het bondsland Beieren in Duitsland. De stad is een van de parels langs de Romantische Strasse, de oudste vakantiestraat van Duitsland. Rothenburg bezit vele oude monumenten en is omringd door een stadsmuur waarover men een rondgang om de stad maken kan. Het middeleeuwse karakter is overal herkenbaar. De wortels van Rothenburg liggen in het huidige dorp Detwang. Deze parochie werd in 970 gesticht door een adellijke heer. Uiteindelijk werd ook de burcht Rothenburg gebouwd. De burcht werd waarschijnlijk bij een aardbeving in 1356 verwoest of ten minste beschadigd. Behalve Rothenburg ob der Tauber stichtte de graven van Comburg-Rothenburg zes andere steden met de naam Rothenburg. De laatste graaf van Rothenburg liet de burcht na aan het klooster Comburg. De Joodse gemeente van Rothenburg was een van de oudste van Duitsland. Rothenburg heeft een uitermate romantisch karakter door zijn goed bewaard gebleven middeleeuwse binnenstad. Wij kunnen urenlang door de smalle straatjes en stegen dwalen en steeds weer nieuwe tot de verbeelding sprekende geveltjes en andere voorbeelden van stedelijk schoon tegenkomen. De stad heeft dan ook een groot aantal musea, Het misdaadmuseum is het belangrijkste Duitse museum over de rechtsgeschiedenis van de afgelopen duizend jaar, met onder andere folterwerktuigen en executiemiddelen, maar ook wetteksten met betrekking tot de heksenvervolgingen. In het Reichsstadtmuseum is de historie van de stad Rothenburg te bewonderen. In de Wolfgangskirche is het Schäfertanzmuseum gevestigd. Verder is in Rothenburg het Duitse Weihnachtsmuseum te vinden. Het Handwerkerhaus toont het alledaagse leven van de handwerkslieden van Rothenburg. Rothenburg heeft verschillende belangrijke kerken die bezocht kunnen worden. De binnenste stadsmuur uit 1172 en de buitenste stadsmuur van 1360-1388 zijn zeker ook een bezoek waard, evenals de verschillende stadspoorten. Feitelijk is ieder huis in de oude stad een monument en vele van de openbare gebouwen zijn te bezoeken. Het aanbod is zo groot, dat het onmogelijk is om alles in één dag te bezoeken.

RÖTTINGEN.

Röttingen is een kleine gemeente gelegen aan de Romantische Strasse, ligt in het bondsland Beieren direct aan de grens met het bondsland Baden-Württemberg. Het behoort tot de grensoverschrijdende Zuid-Duitse regio Franken. De economie van Röttingen drijft ook nu nog op de wijnbouw. In het Taberdal worden vele soorten druiven verbouwd. Een heel bijzondere is de zogenoemde Tauberschwarz, een eeuwenoud regionaal druivenras dat alleen hier verbouwd wordt. Tot de musea van Röttingen behoort – hoe kan het ook anders – een knus museum in de “Bacchuskelder” over de wijnbouw in Röttingen. Verder is er nog de museumswijngaard “Feuerstein” waar de wijnbouw zoals die tot de jaren vijftig van de twintigste eeuw werd uitgeoefend, wordt getoond. In het stadhuis is een erfgoedmuseum gevestigd, waar allerlei zaken met betrekking tot de volkskunde en stadsgeschiedenis wordt tentoongesteld. Röttingen is goed geconserveerd en daardoor zijn er in de kleine stad nog vele monumenten te bewonderen. Door de gehele stad, maar zeker rond de markt staan vele vakwerkhuizen. Het stadhuis is opgetrokken in barokstijl en stamt uit 1750. De burcht Brattenstein die in 1230 voor het eerst vermeld wordt, werd waarschijnlijk in de twaalfde en dertiende eeuw gebouwd. Maar hij werd in de zeventiende eeuw en later ook nog in de negentiende eeuw ingrijpend verbouwd. In de Paracelsustuin van de burcht bevinden zich ongeveer 70 geneeskrachtige en keukenkruiden. De Sint Kiliankerk uit de dertiende eeuw heeft een laat-Romaanse basis die in latere eeuwen in andere stijlen is uitgebouwd. De toren die heeft toebehoord aan de Duitse orde met een vakwerkopbouw stamt uit de vijftiende eeuw. Ook de Sint Joriskapel bij het katholieke kerkhof stamt uit de vijftiende eeuw. Het Julius-Echterstift is een Renaissancegebouw uit 1614. Ten slotte is de stadsmuur die vrijwel volledig bewaard is gebleven, een bezienswaardigheid. Van de oorspronkelijk zestien wachttorens zijn er nog zeven over. Langs de zonnewijzersrondweg van twee km lengte staan sinds 1984 33 zonnewijzers tentoongesteld. Een stadje met veel te zien en beleven.

BEZOEK BAD MERGENTHEIM.

De stad Bad Mergentheim ligt in een verbreding van het dal van de rivier de Tauber in de regio Franken in het bondsland Baden-Württemberg. Bad Mergentheim ligt aan de Romantische Strasse, de oudste vakantiestraat van Duitsland. In Bad Mergentheim stroomt de Wachbach in de Tauber. De gemeente Bad Mergentheim bestaat uit de stad zelf en dertien dorpen die verspreid liggen in het Tauber- en het Wachbachdal. Bad Mergentheim had een relatief grote Joodse gemeente al sinds de middeleeuwen. Ze kregen toestemming van de Duitse Orde zich in de stad te vestigen, mede omdat dat economisch voordelig was. Aan het begin van de twintigste eeuw was 5% van de bevolking Joods, wat ver boven het Duitse gemiddelde van 1% lag. Ook aan Bad Mergentheim ging de Kristallnacht van 9 op 10 november 1938 niet onopgemerkt voorbij. De ruiten van de synagoge en winkels van Joodse burgers werden vernield en Joodse mannen in “verzekerde bewaring” gesteld. In monument op het terrein van de protestantse kerk en een herdenkingsbord bij de Sint Bernhardschool herinneren aan deze zwarte bladzijde uit de geschiedenis van Bad Mergentheim. Na de Tweede Wereldoorlog behoorde Bad Mergentheim tot de Amerikaanse zone. In 1973 werden de dertien dorpen die tot dan toe zelfstandige gemeenten waren geweest, in een grootschalige gemeentelijke herindeling bij Bad Mergentheim gevoegd. Markelsheim is een gerenommeerd wijndorp in het Tauberdal, terwijl de wijnbouw in Bad Mergentheim zelf sinds de Tweede Wereldoorlog is verdwenen door slecht beheer als gevolg van de oorlog en de druifluis. Op 13 oktober 1826 ontdekte de herder Franz Gehring de huidige Wilhelmsbron en in de jaren daarop werden er meerdere bronnen ontsloten. Hierdoor beschikt Bad Mergentheim tegenwoordig over die minerale bronnen met drinkwater en één voor heilzame baden. Sinds de brand van 1556/1557 in het stadhuis zijn er in Bad Mergentheim geen oorlogsverwoestingen geweest, zelfs niet in de Tweede Wereldoorlog. Hierdoor heeft Bad Mergentheim zijn middeleeuwse en barokke stadsbeeld behouden. De volgende gebouwen in Bad Mergentheim zijn een bezoek meer dan waard: In de eerste plaats het slot van de Duitse Orde met een kerk in barokstijl. De munsterkerk Johannes de Doper. Het karakteristieke stadhuis.

HERRGOTTSKIRCHE CREGLINGEN

VINGERHOEDMUSEUM CREGLINGEN

PW CREGLINGEN.

“UM DAS SCHONE HERRGOTTSTAL MIT HERRGOTTSKIRCHE”

WANDEFREUNDE CREGLINGEN 1979 e.V.

DURCH CREGLINGEN IM TAUBERTAL AN DER “ROMANTISCHEN SRASSE”

Creglingen ligt in Baden-Württemberg aan de Romantische straat. Het dorpje heeft grote bekendheid in de streek omwille van de Herrgottskirche met zijn 4 altaren met daarbij het bekende Maria altaar van Tillmann Riemenschneider. Een prachtig altaar in hout uitgesneden. We wandelen vanuit het hotel Herrgottsstal naar het stadje al dadelijk krijgen de prachtige vakwerkhuizen te zien. Creglingen ligt aan de rivier de Tauber. De kernstad zelf ligt op de plek waar de Herrgottsbach in de Tauber stroomt. De geschiedenis van de stad Creglingen zelf gaat tot voor de Romeinse tijd terug. Bij Finsterlohr is een zogenoemd Keltisch oppidum gevonden, een stadachtige vesting uit de ijzertijd. Toch is Creglingen pas voor het eerst vermeld in een oorkonde uit het jaar 1045. In 1088 kwam Creglingen onder het bestuur van het klooster Comburg en in de dertiende eeuw onder de graven van Hohenlohe. In 1349 werden aan Creglingen stadsrechten verleend. Volgens een sage vond een boer bij het ploegen een ongerepte hostie op een helling van de Herrgottstalbach. Op die plek werd een kerk gesticht waarin de hostie werd vereerd. In dee kerk staat het beroemde Mariaaltaar van Tilman Riemenschneider uit 1505. Na het uitsterven van de familietak Hohenlohe-Brauneck in 1390, kreeg Creglingen een wisselvallige geschiedenis met steeds wisselende heren. In 1791 kwam Creglingen onder Pruisisch bestuur, vervolgens in 1806 onder Beiers bestuur en ten slotte in 1810 onder Württemberg. We wandelen verder en verlaten de stad om een aantal omliggende dorpjes aan te doen wat een prachtige natuur en wat een rustige dorpjes de tijd is hier blijven stilstaan zo rustig en overal prachtige oude huizen. We komen zo terug in Creglingen waar we de kerk met zijn prachtige houtsnijwerken bezoeken en tegenover het vingerhoedmuseum waar duizende vingerhoeden van over de hele wereld tentoongesteld worden, een bijzondere plek is de Molen waar een cafe in is we gaan hier even binnen om van een lekker stuk koek te genieten en van het mooie interieur. We wandelen dan verder terug de stad binnen langs de mooi oude huizen en langs de smalle straatjes. Fijn om hier rond te wandelen en te genieten van al het moois wat hier te zien is. Een geslaagde wandeling in en rond Creglingen.

BEZOEK BURG COLMBERG.

In Franken, de grote, bekende schoonheid. Groots uit de oudheid een kasteel Colmberg genoemd. Het is niet moeilijk te vinden, tussen Ansbach de weg halverwege naar Rothenburg, gelegen op de berg op 511 meter. Op deze regendag nemen we toch even de tijd om buiten te komen. We rijden enkele kilometers verdre om in Colmberg te komen om het prachtige burcht te bezoeken. Vandaag his deze toch wel burg met een rijke geschiedenis waar koningen en keizer woonden en vandaan kwamen omgevormd tot een hotel restaurant. Maar dit doet geen afbreuk aan de grootsheid van deze plek. Gelegen op een berg kijkt de burcht over het landschap en heerst over het landschap. Wij wandelen even rond de burcht en gaan dan binnen het restaurant binnen voor een lekkere stuk Bayerische koek en koffie en terwijl kunnen even rond kijken in de burcht de inkom is bijzonder met een oude Fort wagen en een leven grote opgemaakte beer. We genieten van ons vieruurtje op de burcht. Het blijf regenen en we besluiten dan maar terug naar Unterbreitenau te gaan. En we kunnen zo nog een fijne avond hebben en wat kun je doen als het blijft regenen samen een avondje kaarten. Lang geleden dat we dit nog gedaan hebben en werkelijk het was een aangename en fijne avond

ANSBACH

Van 1398 tot 1791 was Ansbach de hoofdstad van het vorstendom Ansbach. Ansbach, de voormalige residentie van de markiezen van Brandenburg-Ansbach, ligt prachtig aan de historische burchtenroute en heeft een enorm aantal historische bezienswaardigheden te bieden, iets wat je op het eerste gezicht niet achter het stadje zou zoeken. Monumenten als de Hofkanzlei, de kerken St. Johannis en St. Gumbertus, de residentie en de schitterende orangerie in de Hofgarten getuigen van een lange geschiedenis. de orangerie, die tussen 1726 en 1728 naar Franse voorbeelden is gebouwd, ook een eersteklas bezienswaardigheid als er toevallig geen festival is. En hetzelfde geldt voor de residentie – 27 barokke, luisterrijke pronkruimten, waaronder de twee etages tellende feestzaal, het spiegelkabinet en de tegelzaal, die voorzien is van circa 2.800 tegels uit de beroemde faience-manufactuur van Ansbach. Eveneens uit het midden van de 18e eeuw is de synagoge, die van de buitenkant enigszins onooglijk overkomt, maar wel een van de belangrijkste bewaard gebleven barokke synagogen in Zuid-Duitsland is. Tegenwoordig is er geen joodse gemeente meer en dient het gebouw als gedenkplaats en museum. Kaspar Hauser: bedelaar en edelman. De markiezen en bouwmeesters uit de barokperiode hebben in Ansbach sporen nagelaten, maar ook een van de meest raadselachtige figuren uit de recente geschiedenis: Kaspar Hauser. Als in lompen gehulde bedelaar was hij in 1828 in Neurenberg opgedoken, maar toen hij in 1833 in de Hofgarten in Ansbach werd doodgestoken, was hij veranderd in een jonge edelman, die gedistingeerd, leergierig en hoffelijk was. Tot op de dag van vandaag weet niemand precies wie hij was, hoewel er veel over gespeculeerd is. Ter ere van de grote onbekende is er een indrukwekkend monument geplaatst, en een gedenksteen op de plek waar hij vermoord is, verder is er een geheel nieuwe afdeling in het Markgrafenmuseum aan hem gewijd en is er nog zijn graf, met het opschrift "Raadsel van zijn tijd, van onbekende afkomst, overleden onder mysterieuze omstandigheden". We wandelen door de stad en langs het kasteel. Spijtig dat het regent en daarom is ons bezoek wat aan de korte kant.

LEUTERSHAUSEN

LOTOS GARDEN ROTHENBURG

PW. ALTSTADTBLICK.

TSV 2000 ROTHENBURG.

ROTHENBURG OB DER TAUBER.

In Duitsland zijn er honderden PW of permanente wandelingen. Deze worden op dezelfde manier georganiseerd als gewone wandelingen met één verschil je kunt ze het hele jaar rond bewandelen. Deze van Rothenburg gaan we vandaag eens uit proberen. Wij hebben geluk een parkeerplaats tegenover het hotel waar de wandeling vertrekt en je moogt er onbeperkt parkeren, zodat we ruim de tijd hebben om deze wandeling te doen. Onze startkaarten gehaald in het hotel en we zijn op weg, langs het kerkhof zo de stad uit. Wij klimmen omhoog om boven de stad te wandelen maar eerst een heeleind door het bos prachtige wandelwegen met mooie vergezichten over het dal. We volgen een eind de beek en komen aan onze eerste watermolen: Obere Walkmühle. Mooi gelegen in het dal. Dan weer verder langs een verlaten steengroeve verder door het bos. Wat verder komen we aan de tweede molen deze is veel groter en heeft veelbijgebouwen gelegen rond een grote koer: Haltenmühle uit 1689. Nu steken we de Tauber over en draaien de Natursteig op een lange weg door nhet bos met veel natuur en dit is genieten. Veel afwisseling klimmen, enge paden en hoge rotsen. Nu komen we aan de controle. Om te bewijzen dat je de wandeling gedaan heb zijn er onderweg “zelfcontroles” welke je moet vermelden op de startkaart, voor ons maakt het niet juit maar voor de IVV wandelaars is het belangrijk om de juiste stempels te hebben voor hun IVV stempel. Wij weer verder. Alles is wel heel goed aangegeven en wij weer verder. We komen aan onze derde molen, wat een gebouw, spijtig het waterrad ligt op het erf maar het gebouw deze molen uit de 16de eeuw was een bijzondere molen de naam zegt het al “Hammerschmiede” deze molen werd aangedreven door een waterrad dat op zijn beurt een andere rad aandreef die dan de hamer op en neer liet gaan. Nu weer verder met onze wandeling. We leren regelmatig nieuwe dingen bij zoals “der Furt” is een oversteekplaats in de rivier waar de boeren met paard en kar over konden steken. Weer wat verder. We komen in een klein gehucht met enkele huizen en een grote schuur, hier liggen nog wat tandwielen voor de deur en wat verder een houten overdekte brug. Nu klimmen we een heel eind. Tot onze verbazing komen we aan een kuuroord.wat een prachtige gebouwen we wandelen geheel rond het kasteel en kunnen het van alle kanten bekijken. En dan hoog boven het Taubertal waar de Romantische Straße en de Burgenstraße elkaar kruisen verheft zich het unieke silhouet van de voormalige Freie Reichsstadt Rothenburg. Hier gaan we de stad verkennen wat een prachtig stad sprookjes achtig vakwerkhuizen torens ommuurde stad veel kleur en een aangename sfeer. We genieten van onze wandeling door de stad. Er is zoveel te zien dat het moeilijk is om te beschrijven. Rothenburg heeft verschillende belangrijke kerken die bezocht kunnen worden. De binnenste stadsmuur uit 1172 en de buitenste stadsmuur van 1360-1388 zijn zeker ook een bezoek waard, evenals de verschillende stadspoorten. Feitelijk is ieder huis in de oude stad een monument en vele van de openbare gebouwen zijn te bezoeken. Het aanbod is zo groot, dat het onmogelijk is om alles in één dag te bezoeken. Rothenburg heeft een uitermate romantisch karakter door zijn goed bewaard gebleven middeleeuwse binnenstad. Al wandelend kan je urenlang door de smalle straatjes en stegen dwalen en steeds weer nieuwe tot de verbeelding sprekende geveltjes en andere voorbeelden van stedelijk schoon tegenkomen. We genieten van onze rondwandeling in de stad en kunnen er niet aan weerstaan om het vastgelegde parkoers te verlaten en in de straten te gaan kijken het heeft ook allemaal niet zoveel belang wij genieten van deze mooie stad en op een paar uur en kilometers steek het nu ook niet. We blijven voor een lange tijd in Rothenburg om zoveel mogelijk te bekijken. Maar uiteindelijk moeten we toch een einde maken aan deze wel heel bijzondere PW Rothenburg. Het was een aangename en vooal mooie wandeling uit twee delen de natuur rond Rothenburg met zijn watermolens en de oude stad. Één woord prachtig.

42e INTERNATIONALE VOLKSWANDERTAGE.

WANDERFREUNDE SACHSEN.

SACHSEN b ANSBACH.

De wandeling vandaag is een stuk korter bij. Vertrek in het clublokaal van de wandelclub. De wandeling brengt ons door de velden vandaag veel stiller geen boeren op de velden, het is zondag en betekend voor het katoholieke Bayern zondagsrust. Het is aangenaam te wandelen in de velden hier wel meer afwisseling dan gisteren. Meer bos en meer kleine velden. In de bossen vliegen honderden vlinders. Verschillende soorten gewoon prachtig om te zien kunnen hier ook verschillende foto’s maken van vlinders. Het is genieten. Een eind langs de spoorweg en dan komen we langs een oude boerderij die alleen in het bos staat. Gedeeltelijk uit hout opgetrokken wat hier wel meer voorkomt dat de schuren en stallingen uit hout opgetrokken zijn. We blijven een heel eind door het bos wandelen tot we aan de rand komen hier dan ook wat weilanden met paarden en een stuk land met een grenssteen, spijtig dat hij zo verweerd is dat je bijna niet meer kunt zien wat erop staat. Dan wandelen we langs de Waldweg een bosweg aangelegd 1979. Een prachtig weg door het bos. We komen zo weer een eind langs een bloemen weg met veel vlinders, en een bijzondere vlinder kunnen we op foto vastleggen “ de kolibrievlinder” ben blij dat de foto geluk is. Dan dalen we af naar Sacksen de kerk komt in zicht en we komen terug aan het clubhuis waar onze wandeling eindigt. Een mooie en aangename wandeling in Sacksen.

Afstand Unterbreitenau – Sacksen 31 kilometer.

Afstand wandeling 11 kilometer.

BEZOEK AAN LICHTENAU.

Lichtenau is een gemeente met de status van Markt. Een Marktgemeinde is een gemeente die beschikt over het marktrecht, waarbij de gemeente ook formeel de titel Markt kan gebruiken. In Duitsland wordt het begrip in Beieren nog gebruikt. Lichtenau ligt aan de Burgenstrasse. Het is een bijzonder stadje met een vestiging. Het fort Lichtenau gaat terug tot een middeleeuwse waterburcht. 1406 Nuremberg kocht de plaats en het kasteel Lichtenau van Frederik II. Of Heideck . Vanwege de ligging van Lichtenau als een tactische voorpost van de keizerlijke stad Neurenberg op het grondgebied van de markgraaf van Brandenburg-Ansbach waren vaak spanningen en vernietiging tijdens militaire conflicten in de geschiedenis. Het fort Lichtenau is een meesterwerk van architectuur uit de Renaissance, zelfs als ze militair op het moment van de voltooiing ervan in het dal niet goed tegen belegeringsartillerie was te verdedigen bijzondere plek. Wij kunnen er een bezoekje aan brengen, we wandelen de stadspoort binnen en we balanden terug in de tijd wat een prachtige huizen rond het marktplein de kleine straatjes verbergen prachtige bouwwerken, binnen de wallen de brouwerij Weissbraühaus en wat verder de brouwerij Hauff-Bräu sinds 500 jaar. We wandelen door het binnenstadje langs de kerk en bloemenplein en dan wandelen we de ingangspoort van de vestiging binnen. Deze is een schilderij op zijn eigen wat prachtige beelden en wat een uitstaling heeft dit allemaal het maakt indruk op je als je hier binnen wandeld zo indrukwekkende muren we wandelen de verdieping op waar je een kindruk krijgt van de grote van het bolwerk en hoe het over het stadje uitkijkt en het verdedigigt en hoe het stadje onder de hoede van de vestiging ligt. We wandelen rond dikke muren, vierlnkte hoektorens en in hhet midden twee ronde torens; we dalen af naar de beneden verdieping hier is de uitstaling nog indrukwekkender hoe moet je zoiets beschrijven het neemt je de adem weg als je en binnen wandelt en je heb ogen te kort om alles te bekijken. Wat een prachtig gebouwen. We wandelen rond en zo komen we aan de uitgang die ons terug binnen de muren van de stad brengt. Hier de toegangspoort naar het stadje een mooi gebouw. We wandelen nog wat rond de stad en ook nog even rond de stadsmuren. Een prachtig kleine stad in Franken. Na ons bezoek aan Lichtenau even naar Geslau rijden om hier even rond het stadje te wandelen opzoek naar een eetgelegenheid. Spijtig niks open in Geslau. Wij rijden door naar Buch am Wald in Gasthof SCHWAN een gezellig gasthof met vriendelijke mensen en vooral goed en niet duur. We genieten van het eten en blijven hier nog ven zitten. Na ons avondeten keren we terug naar Unterbreitenau. De avond valt over Franken en het is te mooi om binnen te zitten we gaan even een rondje wandelen door de omgeving. We kiezen voor Rondwandeling 6 Unterbreitenau – Oberndorf –Unterbreitenau. Je moet niet te veel voorstellen van deze kleine dorpje, veel huizen zijn er niet en ze liggen rond elkaar, ons dorpje telt maar een paar huizen een stuk of zeven allemaal boerderijen, wel prachtige oude boerderijen verschillende nog met vakwerk en dan de uitgestrekte landerijen de avondzon die over het landschap nederdaalt wat prachtig toch de herten die door het graan lopen we zien ze springen en achter ons huis de boer zijn geiten wat mooi. Een fijne afsluiting van een prachtige dag.

WANDELING GÄNHEIM.

DJK GÄNHEIM.

GÄNHEIM bei ARNSTEIN/FRANKEN.

Onze eerste wandeling in Bayern/Franken is in Gänheim. Een dorpje nabij Arnstein. Franken is een regio in Bayern die gekenmerkt word door zijn ligging en zijn eigenheid. Prachtige steden vind men in Franken zoals Arnstein. Franken is ingedeeld in 3 delen -Neder-Franken of Unterfranken, Middel-Franken of Mittelfranken en Opper-Franken of Oberfranken. Gänheim ligt in Mittelfranken. We vertrekken met de wandeling even buiten het dorpje en hebben dadelijk een idee welke wandeling wij vandaag gaan doen. Het prachtige landschap met velden, weilanden en bossen, heuvelend. Met een rijke dorpsgeschiedenis en tradities, de vele prachtige oude huizen en boerderijen zijn de moeite om ven bij stil te staan. We wandelen de velden in, de boeren zijn al volop bezig om het graan in te halen, wat een enorme stukken velden zijn dit hier zover het oog rijkt graanvelden aan één stuk. Wat ook opvalt zijn de stukken onbewerkt gronden waar de vogels, bijen en vlinders hun voedsel vinden. Het is hier een traditie om stukken landbouwgrond onbewerkt te laten of in te zaaien met wilde bloemen voor de bijen en vlinders. Ook langs de wegen staan overal bloeiende bloemen wat het zo mooi maakt. We wandelen door de velden en genieten van de mooie omgeving vol afwisseling. Tot we in hte volgende dorpje komen; enkele huizen telt het maar hier is onze rustpost. Na de rust nog 4 kilometer te gaan nog even omkijken naar de prachtig boerderij en dan weer verder. Velden en akkers, graanvelden zover het oog rijkt met hier en daar een bosjes. Langs de akkers verschillende distels nog nooit gezien zo vele verschillende soorten en allen worden bezocht door vlinders en bijen. Zo komzn we stilaan terug richting Gänheim. Als we afdalen ligt het dorpje voor ons in het dal. Op het plein staat een meiboom geplant en een prachtig monument, tegenover een vakwerkhoeve. Dan een eind door het dorp, mooie oude huizen met in de gevel een heiligen beeld, ook vele boerderijen dragen een wapenschild en zijn uit de 16de en 17de eeuw. Wel prachtig onderhouden. Een lust voor het oog hoe hier alles bewaard en gekoesterd word. Zo komen we terug aan ons vertrek. Een prachtige wandeling en aangename kennismaking met de streek en het dorp.

Gaslau tot Gänheim 88 kilometer.

Afstand wandeling 11 km.

BEZOEK AAN OCHSENFURT.

De naam Ochsenfurt komt van de os. Op de plek waar nu Ochsenfurt ligt, lag vroeger een voorde (Furt) in de rivier waar koeien (Ochsen) konden oversteken. Ochsenfurt - Die Stadt der Türme. De stad van de torens. Als grootste stad in Landkreis Würzburg en met de rivier langs zijn zijde. De historische Altstadt word bijna geheel omringt door een muur met talrijke stadstorens en torens omringt. De stad bezit prachtige bezinswaardigheden met vele prachtige vakwerkhuizen die bijdragen tot de charme van deze stad. We wandelen de stad binnen door een van de stadspoorten. We komen dadelijk aan een van de vele torens die de stad bezit, hier is er een smidse in tentoongesteld, deze toren is een van de oudste van de stad. Prachtige huizen en op elke oude gebouw een heiligenbeeld. Prachtig, aan de kerk bij de hoofdstraat rijen vakwerkhuizen wit gekalkte met rood hout wat een prachtig beeld geeft. In de zelfde straat aan de kerk zijn de oude bronnen opnieuw aangebarcht zodat het oude weer in zijn volle glorie verschijnt. In de hoofdstraat gezellig terrasjes. Al ben je hier in een vrij grote stad de zwaluwen wonen midden in de stad en niemand stoort er zich aan. Het sadhuis is ook bijzonder met zijn torentje met uurwerken en een hoofd. Voor het stadshuis een fontein met kruis. We wandelen verder door de stad. We slenteren door de stad geven onze ogen de kost zoveel mooi te zien. Aan de buitenzijde hebben we een mooi zicht op de Mains en de vele mensen die hier komen genieten van de stroom. We maken ook een wandeling buiten de stadmuren. Hier is het prachtig een groene laan die rond de stad loop met zichten op de mooiste gebouwen van de stad zoals het kasteel en vele oude kunstwerken. We wandelen verder tot aan het einde en gaan dan weer het stadje binnen. We nemen de tijd om op een buiten terras te genieten van een heerlijke Frankische maaltijd. Na de maaltijd nog even door de stad langs het voormalige klooster en over de brug terug naar onze auto, wat een prachtige stad is Ochsenfurt. Deze dag is zeker een geslaagde dag.

MIDWEEKWANDELTOCHT.

WSV. DE VELDLOPERS.

GULPEN.

Gulpen-Wittem is het kloppend hart van het Zuid-Limburgse heuvellandschap. De omgeving staat bekend om haar schitterende landschap. De heuvels maken het on-Nederlands mooi! Als je van wandelen houdt, in Gulpen-Wittem kunt u heerlijk in de frisse lucht de overweldigende natuur ontdekken. In het centrum van Gulpen ligt de Gulpener Bierbrouwerij. Net buiten Gulpen ligt kasteel Neuborg. Het kasteel werd gebouwd in de 14e eeuw, verbouwd en vergroot in de 18e eeuw en weer gerestaureerd rond 1950. Momenteel wordt weer een restauratie uitgevoerd. Het is een kasteel met vorstelijke allure. Het heeft statige oprijlanen, een prachtige toren en is omgeven door een gracht. Het kasteel is privébezit en niet te bezoeken. De Neuborgermolen, ook wel pannenkoekenmolen genoemd, dateert uit 1712 en heeft het grootste waterrad van Nederland. Aan de zuidoost zijde van Gulpen ligt de Gulperberg. Voor wandelaars en wielrenners is de Gulperberg, met haar hoogte van 157 meter, een bekende kuitenbijter. We wandelen door het dorp en langs de vele mooi plekjes en natuur die Gulpen ons bied zo komen we dan in Wahlwiller. Wahlwiller is ontstaan langs de oude Romeinse hoofdweg van Maastricht naar Aken. De naam van het dorp is tweeledig; ‘Wahl’ betekent ‘Waals’. In het begin van onze jaartelling werden de Kelten door de Germanen ‘Walen’ genoemd. Later werd hiermee de ‘Romaans-sprekenden’ aangeduid. ‘Willer’ heeft (evenals het dorp Nijswiller) te maken met Romeinse hoeven: ‘willer’ is afgeleid van het Latijnse ‘villare’, wat tot een villa behorend wil zeggen. Wahlwiller heeft sinds 2004 het predicaat Wijndorp gekregen vanwege de 3 (kleine) wijngaarden die op de hellingen aan de noordkant van het dorp liggen. De Wittemer wijngaard is de oudste van de drie en tévens een van de oudste wijngaarden van Nederland. De eerste wijnstokken werden al in 1971 geplant. In Wahlwiller ligt de Sint Cunibertuskerk. Deze kerk geniet grote bekendheid door de wandschilderingen en kruiswegstaties van Aad de Haas (1920-1972). Deze Rotterdamse schilder voltooide de schilderingen in 1949, op 29-jarige leeftijd. De kerk zelf dateert vermoedelijk uit de eerste helft van de twaalfde eeuw. Het is een van de oudste zaalkerkjes van Nederland. Van zeer oude oorsprong is de 'Hoeve Lanterne' aan de oostzijde van Wahlwiller. De oudste vermelding is van 1442. Het huidige woonhuis is gebouwd in 1813, zoals blijkt uit het jaartal in de steen boven de ingang. De rest van het complex dateert vooral uit de 18e eeuw. Langs velden en weilanden langs golvende wegen gaan we terug naar Gulpen. Een aangename wandeling in Gulpen.

45E MARCHE INTERNATIONALE.

MALMEDY-MARCHE.

MALMEDY.

Aan de samenvloeiing van de Warche en de Warchenne ligt de stad Malmedy, rustig in een uitzonderlijke groene vallei, door verschillende dorpen omringd en overgeheld. De belangrijkste charme van de gemeente is zijn natuurlijke groene en beboste omgeving. Aan de voet van de Hoge Venen, op een hoogte van 340 meter ligt Malmedy in de vallei van de Warche . Meerdere kleine waterlopen doorkruisen de regio, treuzelen in de weiden of laten zich vallen van de top. Het zijn de schilderachtige landschappen die ons even buiten de paden overvallen. Een uitzonderlijke fauna en flora begeesteren ons als vrienden van de natuur. De natuur is, zonder tegenspraak de grootste te ontdekken rijkdom, mooiste en meest genereuze. De bossen velden en rivieren zijn beschermd. De rust en de stilte overheersen, en geven aan de wandelaar de mogelijkheid de dagelijkse beslommeringen te vergeten. Wij wandelen door deze prachtige streek onze wandeling bied ons veel afwisseling nu weer een stuk natuur, riviertjes en bos, dan weer komen we in het volgende dorpje, G’Doumont. Een klein dorpje waar de tijd stilstaat enkele huizen en boerderijen maar de natuur op zijn best. We wandelen door dit prachtige landschap genieten van wat de natuur ons te bieden heeft. Nu en dan even stilstaan om de pracht op te nemen of even te praten met onze vrienden wandelaars. Op de controlepost even uitblazen en dan weer verder terug richting Malmedy. Even hebben we een prachtig zicht op de stad benden in het dal de typische kerk van Malmedy met zijn twee torens valt dadelijk op wij dalen verder langs velden en weilanden en komen zo terug in de stad Malmedy. Wij kuieren nog wat rond in de stad, en dan komen we terug aan ons vertrek waar deze toch wel mooie wandeling in de Oostkantons eindigt.