Het Graafschap Horn was een zelfstandig ministaatje vlakbij Roermond met als centrum het kasteel van Horn. Vandaag is het een rustig landelijk stadje met nog steeds het kasteel van Horn als middelpunt.
HOOP 1817
WINDMOLEN 1823
We vertrekken met de wandeling in het centrum en hier staan nog twee windmolens naast elkaar, de Hoop van 1817 en een tweede van 1823. ze zijn nog in perfecte staat en zijn monumenten om bewaard te worden. We wandelen door het centrum en komen aan een mooi plekje, hier heeft een treinfanaat een stationnetje gemaakt met een trein en wagon.
Heel mooi. We wandelen verder en komen in het Bergerheide natuurreservaat een prachtig landschap met veel afwisseling nu weer een bosje en dan weer heide en vijvers gewoon prachtig.
Nu komen we in Beegden-Heel. We wandelen door het dorpje en komen aan de derde windmolen van de dag de Sint-Lindertmolen. We keren terug in het natuurreservaat de Bergerheide, vijvers, heidevelden en bosjes prachtige natuur om in te wandelen. Nu komen we terug in Horn.
SINT LINDERTMOLEN
Het is een bijzondere ervaring om kasteel Horn te bezoeken. Als je van de markt van Horn afkomt en je wandelt langs de kerk, zie je daarachter het goed onderhouden kerkhof. Van daar treft je eerst blik de zuidwestelijke zijde van het kasteel. In deze wand zie je open bogen, die nauwelijks een blik op het binnenplein toestaan. Over deze bogen lopen aan de binnenzijde van het kasteelplein de dubbele weergangen. Toen de muren van het kasteel geen verdedigende functie meer hadden, zijn een aantal van de bogen in deze muren aan de zuidwestkant en de noordwestkant doorbroken. Daardoor kon men vanaf de binnenplaats van het kasteel een blik op de buitenwereld krijgen en voelden de bewoners zich daardoor minder opgesloten. De muren aan deze kant van het slot ogen door het openmaken van de muren duidelijk minder weerbarstig. Dat weerbarstige karakter van de muren vinden we bij kasteel Horn overigens wel degelijk nog terug.
KASTEELHOEVE
KASTEEL VAN HORN
Tussen het kerkhof achter de kerk van Horn en het kasteel ligt een diepe, nu droge gracht, die zich rond vrijwel het gehele kasteel voortzet. Voor de beteugeling van de Maas, waar het kasteel niet ver vandaan ligt, zal deze gracht ongetwijfeld veelal vol water hebben gestaan, maar nu kun je rond kasteel Horn wandelen. Op de westelijke en de noordelijke hoeken wordt het kasteel gedomineerd door enkele grote ronde torens, die uit het muurwerk naar voren springen en ver boven de muren oprijzen. In de middeleeuwen kon het kasteel vanaf deze torens uiteraard goed worden verdedigd, want het zicht op de muren was uitstekend. Vrijwel grenzend aan de noordelijke toren vinden we de wat grimmige toegangspoort, die nog steeds geen uitnodigend karakter heeft. Door middel van een dam in de gracht is de poort met de weg voor het kasteel verbonden. De gebouwen op de noordoosthoek werden in het verleden sterk uitgebreid en verbouwd, waardoor de oorspronkelijke toegang moest worden verplaatst naar de huidige plaats.
Links van de tegenwoordige poort is de oude poort nog goed herkenbaar. Men heeft er een soort loggia van gemaakt. In het verleden was de oude poort van kasteel Horn ongetwijfeld alleen bereikbaar via een ophaalbrug over de diepe gracht. Op twee plaatsen op de noordoostzijde van het kasteelterrein kan het park worden betreden. Via beide toegangen kom je dan in de vroegere gracht van het kasteel. Op dit punt torent de noordoosthoek en de vooral de oostwand van het kasteel heel hoog boven je uit. Van hier af kun je rond het hele kasteel wandelen. Het is een hele beleving om rond het kasteel te wandelen en te genieten van de natuur in de oude grachten, narissen die staan te bloeien en grote bomen sieren het park, een eekhoorntje dat een lekker noot zit te eten is een bonus op de wandeling.
Na onze wandeling rond het kasteel keren we terug naar het vertrek. Een prachtige wandeling in Nederlands Limburg, dat nog wat met Borgloon verbonden geweest is. De eerste bekende heer, die met het kasteel Horn in verband kan worden gebracht was, in de veertiende eeuw, Willem, Heer van Horne. Hij had de burcht in leen gekregen van de Graven van Loon.
WINTERWANDELING VALLEE DE LA HOEGNE / HOCKAI - FRANCORCHAMPS 23/03/2007
WINTERWANDELING VALLEE DE LA HOEGNE.
HOCKAI-FRANCORCHAMPS.
Maanden uitgekeken om een wandeling in de sneeuw te maken, nu 23 maart sneeuwt het in de Ardennen en er ligt een kleine 10 centimeter sneeuw, we rijden naar Hockai om een paar uur in de sneeuw te wandelen. Ons vertrek is aan restaurant Beau Site hier kunnen we onze auto goed kwijt.
We nemen het parkoers van de Vallee de la Hoëgne we wandelen langs de rivier, een prachtig parkoers maar wel goed uitkijken het is op plaatsen goed glad.
Over brugjes en plankenwegeltjes, over rotsblokken en het is een hele opgave om deze mooie wandeling te doen, het zijn zichten van prentkaarten, gewoon prachtig.
We splitsen onze wandeling in twee delen zodat we halverwege terug aan het restaurant komen waar we genieten van een lekkere wildschotel, restaurant Beau Site is gekend voor zijn wildschotels en de gezelligheid die er heerst. We vatten onze tweede gedeelte van de wandeling aan, we nemen nu de oude spoorweg ravel linge44a Hockai naar Francorchamps(5km) en Stavelot(10km).
Hier is het prachtig wandelen de spoorwegbeding ligt diep tussen de hellingen en Jefke kan hier vrij rondlopen, hij geniet volop van de sneeuw. Het is een aangename wandeling met af en toe wat sneeuwbuien. Ondanks alles hebben we ook dit jaar onze sneeuwwandeling in de Hoge Vennen, We hadden het eigenlijk niet meer verwacht.
MARCHE DE JOUR / LES COMPAGNONS DE ST- HUBERT / AUBEL 17/03/2007.
MARCHE DE JOUR
LES COMPAGNONS DE ST-HUBERT.
AUBEL.
Aubel, dat in het hart Land van Herve ligt, is sinds 1630, toen voor het eerst de wekelijkse markt werd georganiseerd, het handels- en ontmoetingscentrum voor de dorpen in de omgeving. Rond de place Nicolaï getuigen rijke burgerhuizen nog steeds van de voorspoed van de stad. In het centrum herinnert het kapelletje van Saint-Hubert(1760) eraan hoezeer de heilige verbonden blijft met de geschiedenis en de folklore van dit stadje. Uit vroegere tijden hebben de inwoners talrijke gebouwen bewaard. Op het Marktplein staat de herberg Vieil Aubel (1500) die door de inwoners wordt gekoesterd. We bevinden ons hier op de grens met Vlaanderen, Voeren is hier vlak bij.
We wandelen door de prachtige streek met hier en daar boomgaarden en met de meest pittoreske hoevetjes. Gewoon spijtig dat het weer zo bewolkt en mistig is de zichten worden niet zo mooi. We wandelen richting Remersdaal Voeren. Een bijzonder mooie tocht door de velden en weilanden met een stevige afdaling naar Remerdaal.
In de verte staat een prachtige vakwerkhoeve gehuld in de nevel gewoon prachtig. Beneden in het dorp staat nog een prachtige pas gerestaureerde vakwerkhoeve, waar de leem vervangen is door brikken. Gewoon prachtig. we klimmen uit het dal terug richting Aubel.
We komen langs de oude groet boerderij midden in het veld, de voormalige kasteelhoeve. In de veldwegen op de grachten staan de wilde aardbeien volop in bloei. Nog een stevige klim en we komen terug in Aubel. Een prachtige wandeling die voor het grootste gedeelte door Voeren loopt. Een aangename wandeling spijtig dat het weer wat tegenvalt.
Wat een verschil met enkele dagen geleden toen volop lente nu terug winter en koud.
De distelvlinder is oranje met zwarte en witte vlekken. Het is een trekvlinder: elk voorjaar vliegt de vlinder van Zuid-Europa of zelfs Noord-Afrika naar Nederland.
Wanneer vliegt hij?
De hele zomer is de distelvlinder in het land en in de herfst trekken de vlinders weer terug naar het zuiden. De distelvlinder kan dus heel goed vliegen.
Waar leven de rupsen?
De rupsen eten graag van planten zoals de akkerdistel en de grote brandnetel.
PERMANENTER IVV WANDERWEG IM NATURPARK NORDEIFEL / VENWEGEN - STOLBERG
PERMANENTER IVV WANDERWEG IM NATURPARK NORDEIFEL.
AUF HISTORISCHEN WEGEN DURCH DIE EHEMALIGE REICHSABTEI KORNELIMUNSTER.
VENWEGEN STOLBERG.
Het vertrek is in Venwegen, gelegen op een kleine 13 kilometer van Aachen in het Deutsch Belgischen Naturpark Hohes Venn-Nordeifel-Ardennen met een prachtig verzicht tot aan het Drielandenpunt Nederland, Belgie en Duitsland.
KORNELIMUNSTER
We vertrekken in het Waldrestaurant Birkenhof, gelegen aan de rand van het dorp met een directe toegang tot het bos. We moeten wel wat zoeken om het vertrek te vinden, maar eenmaal vertrokken valt het allemaal wel mee. Wat ook meevalt is het prachtige weer, lekker warm.
We wandelen een heel eind door het bos en komen dan in het dorp zelf waar we het fietspad naar Kornelimünster nemen, eerst wandelen we door het landelijke landschap met prachtige vergezichten. We wandelen en klimmen, de Schnepfenberg is onze eerste klim, dan komt Kornelimünster in het zicht. We wandelen onder de grote spoorbrug en beklimmen de Kapellenberg. Een stevige klim en we komen aan de Kirche auf dem Berge de Bergkerk, deze kerk uit de 15de eeuw met een prachtig zicht op het oude stadsgedeelte, dan dalen we af naar het stadje.
De "Parel aan de Inde", zo wordt Kornelimünster genoemd vanwege de nog intacte middeleeuwse vesting. De historische dorpskern bezit nog prachtige 17de en 18de eeuwse huizen, die gespaard zijn gebleven gedurende de Wereldoorlog II. In het midden staat het prachtige kerk, en de voormalige abdijkerk. Langs de kerk ligt het paleis van de abten, in de andere gebouwen van de abdij is het Rijksarchief onder gebracht. We komen op de markt, met prachtige huizen en de controlepost Zur Krone we genieten van een lekkere pruimenkoek met koffie.
We verlaten de markt en wandelen het stadje uit, de spoorwegzate op, nog een mooi zicht op de stad en de bergkerk. We volgen de spoorweg en wandelen naar Hahn. Met zijn oude huizen en het riviertje dat door het dorpje vloeit.
We komen in Bechheim waar we het natuurpark binnen wandelen. Met prachtige rotsformaties en de natuur op zijn best. We komen terug in Venwegen. Hier eindigt een prachtige wandeling.
De kleine vos kun je herkennen aan zijn prachtige kleuren. Het is een bruinrode vlinder en als je goed kijkt, zie je aan de rand van zijn vleugels allemaal blauwe vlekjes.
Wanneer vliegt hij?
De kleine vos kun je zien vliegen van april tot oktober. In de winter verstopt de vlinder zich onder planten, onder bladeren, in holle bomen of tussen takkenbossen. Soms zitten ze ook in schuurtjes of op een zolder. Daar blijven ze de hele winter zitten. Zodra het in het voorjaar warm genoeg is, komt de kleine vos weer te voorschijn. Het is altijd één van de eerste vlinders die je ziet vliegen in het voorjaar. Ze gaan dan op een zonnig plekje zitten om op te warmen. Zodra het weer kouder wordt, verdwijnen ze weer. Vooral in augustus zitten er soms veel vlinders van de kleine vos tegelijk op distels.
Waar kun je hem vinden?
De kleine vos komt veel voor in heel hetland. Ook in de stad of in de tuin heb je een goede kans om de kleine vos te zien! Waar leven de rupsen?
Het vrouwtje legt haar eitjes in grote pakketten en altijd op de grote brandnetel. Dat is namelijk de plant waar de rupsen graag van eten. Ze staan vaak op zonnige plekjes bijvoorbeeld in bermen van wegen.
Deze avond een orgelconcert in Hoepertingen op het Clerinx-orgel. Het is een hele belevenis om eens een echte orgelist te horen spelen op dit prachtige instrument. Een beetje geschiedenis van hoe de orgel in Hoepertingen gekomen is en iets over zijn bouwer. We bevinden ons in de jaren rond 1850, de derde zoon van baron Etienne Francois de Stenbier de Wideux en van Barones Marie Thérèse Eugénie de Sluse, was evenals zijn oudere broer officier geweest bij de Franse Huzaren. Populair werd hij in de volksmond "Monsieur Louis" genoemd. Tijdens de godsdienstige plechtigheden zong hij met prachtige stem mee op het oksaal. Op een feestdag, tijdens de hoogmis, was de oude koster Lambert Vrijdaghs ziek zodat deze niet kon meezingen. De andere konden tijdens het zingen van een lied de juiste toon niet meer houden en vielen erdoor. "Dat zal niet meer gebeuren" riep Monsieur Louis, "hier zal een orgel komen" Zo gezegd, Zo gedaan. Hij bekostigde zelf het orgel en het werd geplaats in de kerk tijdens het pastoraat van Vandeborn. De orgel werd in 1851 door Arnold Clerinx gebouwd. Deze orgelbouwer leefde van 1816 tot 1898 en had zijn werkhuis in de wijk Spaanse brug te Sint Truiden.Van zijn hand kennen we meer dan honderd orgels waarvan de meeste zich in Limburg en in het Luikse bevinden. Het orgel van Hoepertingen werd gebouwd naar zijn eigen systeem van Clerinx gebrevetteerd in 1847. De orgels van Clerinx zijn stezvig gebouwd en hebben een mooie en aangename klank. Het orgel van Hoepertingen telt 865 pijpen die opgesteld zijn in een mooie eikenhouten kast. Een eerste restauratie in 1902 en een tweede in 1977 maar toch is het orgel nog geheel origineel. Ons eerste orgelconcert op een Clerinx orgel is een meevaller, de pracht van de klanken is een streling voor het oor.
CLERINX-ORGELS IN LIMBURG
ST ALDEGONDISKERK ALKEN
VIRGA-JESSEBASILIEK HASSELT
CLERINX ORGEL IN THEUX
Bedank aan Luc Wijnants voor de foto van Hoepertingen
Een lentedag volop zon en heerlijk om te wandelen, in het dorp waar mijn vader geboren is, waar het huis van mijn grootouders nog staat. We komen langs het kasteel en wandelen zo de velden in aangenaam is het wel, we kunnen genieten van jonge schaapjes die rondspringen in de weide.
We wandelen naar het gehucht Horne waar het witte kasteel eindelijk gerenoveerd wordt, ze staat in de steigers. Het kasteel van Horne was vroeger in het bezit van de Tongerse Familie Bosch, wiens wapenschild nog steeds boven de ingangspoort van de kasteelhoeve prijkt. De bijhorende hoeve dateert van 1743 en werd gebouwd door de familie Bosch.
De kapel zou gebouwd zijn waar eertijds een Romeinse villa stond. Hiervan kan men nog overblijfsels terugvinden vermits er in de muren Romeinse pannen verwerkt zijn. De kapel is toegewijd aan de H. Petrus en werd reeds voor 1296 opgericht door de bewoners van deze kleine heerlijkheid om alzo in de mogelijkheid te zijn ter plaatse mis te horen op zon- en feestdagen. De kapel werd gebouwd met vierkante silexstenen in regelmatige lijnen en is voorzien van een rechte koornis uit de 13e eeuw. Er zijn aanduidingen dat er vroeger grote vensters in de muren gestaan hebben die echter nadien weer toegemetseld werden en vervangen door de huidige kleinere rechthoekige vensters. De kapel werd in 1554-1556 gerestaureerd, zoals blijkt uit het jaartal 1554 dat boven de ingangsdeur met ingedrukte boog is aangebracht. De aandacht wordt vooral getrokken door het gedeeltelijk Romaans - Gotisch koor en de buitenmuren, waaraan men duidelijk kan zien dat de huidige kapel herhaaldelijk werd gerestaureerd. In het koor zijn nog sporen van vroegere rozetten merkbaar. De kapel was reeds van oudsher een zeer druk bezocht bedevaartsoord, waar men de H. Catherina aanriep tegen de pest en huidziekten. Vooral wordt deze heilige nog aangeroepen voor genezing van een naar haar genoemde uitslag, het rad van Sint-Katrien, een huidaandoening in de vorm van een niet gesloten rad
We draaien richting Kapel van Horne, maar zien de mooie gerestaureerde oude hoeve nu taverne. Dan komen we langs onze vrienden die op vele wandelingen appelen verkopen, om iets terug te doen voor de wandelaars trakteren ze ons op een lekker vruchtensapje of voor de liefhebbers een appeljenever, een gebaar dat zeker gewaardeerd word door de wandelaars. We wandelen verder en komen aan de kapel en de grote hoeve.
Wat verder hebben we een prachtig zicht over het prachtige Haspengouw, velden en akkers zo ver het oog reikt. Nu wandelen we richting Heks, door de velden met een mooi zicht op Heks en de kerk via het plankenpad komen we in Heks.
Het prachtige rococokasteel werd rond 1770 gebouwd in opdracht van de Luikse Prins-bisschop de Velbruck. Het bezit een uitzonderlijke verzameling oude rozen, een uitgebreid bos en een Franse tuin. Een paar keer per jaar worden de tuinen opgesteld voor het publiek. In de onmiddellijke omgeving van het kasteel liggen verschillende grote boerderijen.
Ook wat verder is er een mooie boerderij met hardstenen deur en vensteromlijstingen, een heel mooi geheel. We wandelen langs het nieuwe kerkhof en zo verder terug naar Vechmaal waar we langs de heerlijkheid Satenbergh" komen. De oude vierkantshoeve uit 1648 en het aangrenzende kasteeltje uit 1892, zo komen aan de taverne de Horne, nu wat verder en we beëindigen een prachtige wandeling.
MARCHE DES BOURGEONS / LES ROUTHEUX IZEL / IZEL SUR SEMOIS 11/03/2007
MARCHE DES BOURGEONS
LES ROUTHEUX IZEL.
IZEL S/SEMOIS CHINY
De Semois, die ontspringt te Arlon, stroomt nonchalant doorheen de Gaume. Van Jamoigne tot Muno, doorheen het grote woud van Chiny, waar men een afvaart kan doen met kleine bootjes tot Lacuisine. Izel een mooi en karakteristiek dorpje in Lotharingse stijl.
Dit is het decor waarin we wandelen, de natuur in de vallei van de Semois met haar gloeiende hellingen, in de vallei zijn heel wat weilanden maar op de hellingen treft men bospartijen aan. We vertrekken in het dorpje met zijn typische huizen en waar de boerderijen wit gekalkt zijn, indrukwekkende gebouwen, vele zijn meer dan 150 jaar oud. De grote boerderij bij het verlaten van het dorpje draag het jaartal 1836.
Als we door de straat naar het dorpje kijken zie je hoe prachtig dit dorpje is. Met zijn eenvoudige huizen. En op de hellingen staan de bossen. We komen aan het oude station dan verlaten we Izel en wandelen het bos binnen. Gewoon prachtig, rustig en aangenaam om te wandelen. Na een tijdje kopen we uit het bos en ligt het open landschap voor ons, wat een afwisselend parkoers.
Zo komen we terug in Izel, we plannen nog een kort bezoek aan Neufchateau.
Van oudsher een belangrijke stad met een hele historie, nu ingedommeld met prachtige huizen en gebouwen, nauwe steegjes en boven op de berg de resten van het eens zo machtige chateau. Nu nog enkele muurresten en een maquette.
Één toren is bewaard gebleven van de ommuring de Griffontoren op het kasteelplein staat nu een kerk. Het is wel een aangenaam stadje om door te wandelen maar het is alsof het verlaten is. Geen mensen op de straten.
Op een nader plein staat het Palais de Justice een prachtig gebouw in gele steen. Tegenover ligt het vroegere Maison dArret opgetrokken in blauwe steen. Ook het gemeentehuis is opgetrokken in dezelfde gele steen.
Een prachtig gebouw. We dwalen wat rond in de straten en kijken naar de mooie gebouwen, hier sluiten we een fijne dag af.
MARCHE DES PREMIERES SENTEURS / LES RASE MOTTES AISEAU-PRESLES / AISEAU-PRESLES 10/03/2007
MARCHE DES PREMIERES SENTEURS
LES RASE MOTTES AISEAU-PRESLES.
AISEAU-PRESLES.
Aiseau in het Pays de Charleroi zijn nog vele bosgebieden bewaard, zoals het Bois de Broue en het Bois de Stembier. Op onze weg naar Aiseau komen we langs het gehuchtje Bellemontte waar het grootste militair kerkhof van Henegouwen ligt, hier liggen 4.OOO Franse soldaten die tijdens de slag van de Samber in augustus 1914 gesneuveld zijn.
Als we Aiseau binnenrijden komen we in een landelijke omgeving die getekend word door getuigen van de steenkoolmijnen, het landschap is bezaaid met terriels. Het is een prachtige omgeving met veel groen, weilanden en akkers. Ook staan er prachtige grote huizen, kleine kasteeltjes die de rijkdom uit het verleden laten zien.
We wandelen naar het centrum van Aiseau om zo aan de Abbaye dOignies te komen een indrukwekkend gebouw temidden het centrum, met de kerk in het midden en de abdij gebouwen, de bijgebouwen zijn nog altijd in gebruik als woningen maar de prachtige priorij is volledig aan vervallen, de abdij uit de 17de eeuw is een indrukwekkende gebouw. De ingang naar de priorij is afgesloten en we kunnen even binnenkijken, spijtig het verval van deze prachtige gebouwen.
De tuinen waren vroeger elke zondag open voor de omwonende, maar nu is alles afgesloten, spijtig dit 3ha grote park met bijzondere gebouwen. We komen nu in het oude centrum, met mooie oude huizen tussen 1705-1725 een mooi aangelegd plein omringt door deze huizen, een bijzonder gebouw is de kasteelhoeve uit 1722 met een wapenschild met Leeuwen op. Op het plein staat een monument voor de 35de verjaardag van de Marche St Martin deze jaarlijkse optochten in volle militaire uitrusting.
We wandelen door de straten terug naar de aankomst, wat een prachtige wandeling, erfgoed en natuur volop. We krijgen de tip om na de wandeling een bezoekje te brengen aan het kasteel van Presles het naburige dorpje. We willen graag eens gaan kijken. Verwonderd zijn we als we even buiten het centrum van Aiseau al het ommuurde bos van het kasteel zien, aan de 4 ingangen staat een boswachterhuis en een monumentale poort.
We komen in Presles, dankzij zijn kasteel, zijn park en enkele oude, in blauwe steen opgetrokken gebouwen, een bijzonder charmant dorp. Het 18de eeuwse kasteel en de prachtige Ferme de la Gaorterie zijn nog steeds eigendom van de familie dOultremont normaal is het park niet toegankelijk voor het publiek. Maar ieder jaar in de lente zet de adellijke familie het familiedomein open voor de omwonende.
Het bos staat vol met narcissen, miljoenen stuks zo ver het oog reikt, we komen aan de ingang en er hangt een uitnodiging om het park te bezoeken en de narcissen te gaan bewonderen,
We mogen zelf een boeketje plukken en vele mensen komen uit het park gewandeld met een dikke bos bloemen, als we naar het bos wandelen komen we langs het kasteel, wat verder al klimmend zien we de prachtige Ferme de la Gaorterie die beneden in het dal ligt.
Vanop de heuvel hebben we een prachtig zicht op het kasteel en hoeve. We komen aan de oude toren en bogen van de burcht. We genieten van al het moois dat ons geboden word. Een prachtige dag in het Land van Charleroi.
KROKUSTOCHT / DE SCHOVERIK / DIEPENBEEK 05/03/2007.
KROKUSTOCHT
DE SCHOVERIK.
DIEPENBEEK.
Het Middenlimburgse Diepenbeek ligt aan de Demer en het Albertkanaal. Men vind er prachtige natuurgebieden, zoals De Maten, De Daute Weyers, de Dorpsbemden en Den Bodem
We kunnen genieten van het landelijke omgeving met tal van oude hoeven, vakwerkhoeven hier kunnen we het oude Diepenbeek nog opsnuiven. Oude hoeven die eeuwen terug in de tijd gebouwd zijn. Mooie vakwerkmolen aan de Stiemer, de Rooiermolen gewoon prachtig, telkens we komen wandelen in Diepenbeek komen we mooie plaatsje tegen.
Al doorkruizen we Diepenbeek al meer dan 20 jaar iedere maand toch blijft het een aangename plek om te wandelen. Natuur om van te genieten, fijne wandelvrienden waar je altijd welkom bent en waar een babbeltje en een grapje kan. Een fijne en aangename wandeling.
De atalanta is gemakkelijk te herkennen: een zwarte vlinder met twee rode banen op zijn vleugels en bovenaan wat witte vlekken. Wanneer vliegt hij? Je kunt hem in heel het land tegenkomen. De hele zomer zijn de vlinders hier en in de herfst trekt een deel van de vlinders weer naar het zuiden.
En weet je hoe je atalantas in je tuin kan lokken?
Door in de herfst wat rottend fruit neerzetten. Dat vinden ze heerlijk!
Waar kun je hem vinden?
Het bijzondere aan de atalanta is dat het een trekvlinder is. Ieder voorjaar vliegt de atalanta van Zuid-Europa naar het noorden. Het is dus een echte goede vlieger!
Waar leven de rupsen?
De rupsen van de atalanta leven vooral op de grote brandnetel. Ga ze maar eens zoeken. Je hebt het meeste kans bij planten die in de bosrand staan.
LANDSCHAPWANDELING RULLINGEN / KASTELEN EN NATUUR 08/03/2007.
LANDSCHAPSWANDELING RULLINGEN.
KASTELEN EN NATUUR.
RULLINGEN.
Een prachtige warme lentedag, samen met Jefke een toerke maken rond Rullingen. Het Maaslands Kasteel van Rullingen (1640) met zijn 12ha indrukwekkend kasteelpark, is ons vertrekpunt.
We wandelen naar Berlingen, deelgemeente van Wellen, met een paar honderd inwoners is het een rustige dorpje waar onlangs opnieuw een café geopend is, een prachtige rustplaats op onze wandeling. Bezit ook nog de Oude Molen op de Herk. We wandelen door het rustige dorpje langs de grote hoeve met vakwerkstallen, en gaan zo naar de oude spoorwegzate, waar het nu prachtig is om te wandelen, de vroeg bloesem geurt goed.
De dieren zijn ook volop in lente stemming, en de eenden beginnen koppels te vormen, toch mooi om naar te kijken. We nemen de tijd om naar al dat moois te kijken, een fazant die in de zon zit te genieten, de vele voorjaarsbloeier die prachtig staan te bloeien, de natuur op zijn best. We komen ook langs een gerestaureerde vakwerkhoeve gewoon prachtig, we wandelen verder en komen aan de nieuwe molen, spijtig dat deze in een staat van verval verkeert.
We klimmen verder en komen op het punt waar we de twee kastelen zien liggen, kasteel van Rullingen en Kasteel Hulsberg als we verder wandelen zien we ook nog het kasteel van de Klee met zijn grote kasteelboerderij. De vruchtbare gronden zorgden de voorbije eeuwen voor rijkdom in deze streek.
Zo is Haspengouw bezaaid met meer dan 70 kastelen, vaak omringt door impressionante tuinen en parken. De regio bezit hierdoor een schat aan tuinen en parken in Engelse, Franse en zelfs Italiaanse stijl. We komen terug aan het kasteel van Rullingen waar we nog even naar de nieuw aangelegde wijngaard kijken. De wijncultuur is in volle uitbreiding in Haspengouw en hierdoor word een oude cultuur terug in ere hersteld. We genieten nog wat van de heerlijke warmte van de zon en van het park van Rullingen.
Wat een verademing is het toch om eens een zonnige dag te hebben en lekker te kunnen genieten van de natuur.
Porte des Ardennes de poort tot de Ardennen, prachtig wandelgebied. De stad is dikwijls getroffen door het noodlot en grotendeels vernietigd. Een eerste keer in 1778 door een grote brand en een tweede maal in december 1944 tijdens de slag der Ardennen. Telkens werd het stadje heropgebouwd, maar hierdoor zijn de meeste historische gebouwen verdwenen. Toch blijft het een charmant stadje dat de moeite waard is voor een bezoek.
Getuigen van de laatste oorlog zijn er nog aanwezig en vooral zijn bevrijder staat centraal in het stadje. Ettelbruck werd door Generaal George S. Patton opperbevelhebber van het 3de Amerikaanse leger bevrijde Ettelbruck. Aan de brug over de Sûre ten noorden van de stad staat het Patton monument, zijn standbeeld en een Amerikaanse tank, er is ook een Patton museum.
We wandelen over de brug van de Sûre en wandelen naar Erpeldange. We wandelen terug naar Ettelbruck en klimmen zo om uiteindelijk boven op de helling te komen met een prachtig zicht over Ettelbruck en omgeving. Gewoon prachtig, de zon schijnt eindelijk heerlijk en we genieten volop. We komen aan het natuurreservaat Drechewissen um Lopert deze kalkhoudend rotsen hebben een speciale fauna en flora en daarom beschermt, een ruïne is de vertrekplaats van een wandeling door het kalkhoudende weilanden. Hier komen zeldzame orchideeën voor.
Wij wandelen verder en kunnen genieten van de prachtige omgeving, vandaag kunnen we genieten van de prachtige vlinders, verschillende soorten kunnen we hier zien.
Ook de buizerd trekken onze aandacht als ze met verschillende tezamen hoogte winnen door de warme opstijgende lucht, een waar spektakel. Wij zetten ons even in het gras om van het spektakel te genieten,
We wandelen terug naar Ettelbruck, we komen in het centrum, toch staan hier prachtige gebouwen, een kasteeltje uit 1792, verschillende prachtige gebouwen.
We komen aan de synagoge eigenlijk is het een verlaten gebouw, maar nog altijd een religieus gebouw, we wandelen door de straten van het stadje en komen aan het bronzen beeldengroep Botterfra die aan de rijke zuivelproductie herinnert.
Wat verder komen we aan de Distillerie Nationale Pitz-Schweitzer we wandelen terug over de Sûre en komen aan de aankomst. Een prachtige en aangename wandeling in Luxemburg.
De "gehakkelde aurelia" is een vlinder die normaal pas half april voorkomt. Vandaag op de wandeling hebben verschillende exemplaren gezien. Dit is 6 weken eerder dan normaal.
Hoe ziet hij eruit?
De gehakkelde aurelia is makkelijk te herkennen aan zijn gekartelde vleugels en de witte letter C op de onderkant van zijn achtervleugel.
Wanneer vliegt hij?
De soort is twee keer per jaar te zien; van begin april tot half mei en van half juni tot eind oktober. In de winter verstopt de gehakkelde aurelia zich tussen bladeren op de grond.
Waar kun je hem vinden?
De gehakkelde aurelia is overal in het land te zien. De vlinder is vaak te vinden langs bosranden, langs brede bospaden en op open stukken in het bos. Het liefst zit de gehakkelde aurelia in inhammen in een bosrand. Daar is meer beschutting zodat de temperatuur hoger is en hij lekker kan zonnen. Soms kun je de vlinder ook zien in tuinen en parken op beschutte plekjes.
Waar leven de rupsen?
Het vrouwtje legt haar eieren elk apart op het blad van de brandnetel of de hop. Uit de eieren komen hele mooie rupsen: zwart met oranje stekels en een witte vlek. Misschien kun je de rups van de gehakkelde aurelia zelf ook vinden. Kijk in juni maar eens goed naar de brandnetels in de buurt! .
Een website over vlinders en hoe ze te herkennen. http://www.vlinderskijken.nl/default.asp
MARCHE DU RY TERNEL / LA BRUEGELIENNE / ITTRE 25/02/2007.
MARCHE DU RY TERNEL
LA BRUEGELIENNE.
ITTRE.
De wandeling vertrekt in het dorpje Oisquercq nabij Ittre, het le Roman Pïasis de streek van de rivier de Senette en de bijrivier Ry Ternel. Een streek met een rijk industrieel verleden, maar ook een beschermde en veelzijdige natuur.
We wandelen door het mooie landschap, met grote boerderijen. We komen langs een boerderij met niet alledaagse bewoners. Kamelen staan in de wei. Wat verder komen we in Braine-Le-Chateau. We wandelen het dorp binnen en komen langs de Ferme Rose de kasteelhoeve van de familie de graven van Hoorn deze 18de eeuwse hoeve is bijzonder mooi en is nu landbouwbedrijf en restaurant.
FERME ROSE
VOORMALIGE LIKEURFABRIEK.
We wandelen de hoofdstraat van Braine-Le-Chateau en komen aan de voormalige likeurstokerij. Wat verder en we komen aan het plein van Braine. Een prachtig geheel met het huis van de baljuw 16de eeuw. Op het plein staat het best bewaarde getuige uit de feodale rechtspraak de Schandpaal 1521. hier werden de veroordeelden onderaan gebonden en liefst op een marktdag en zo tot spot van de gehele gemeenschap.
BALJUWHUIS 16de eeuw.
SCHANDPAAL 1521
Tegenover de St. Remy kerk 19de eeuw. Bijzonder is het park met het kasteel van Braine. Dit kasteel met grachten omgeven die gevoed word door de Hain en met torens heeft een militair uitzicht. Het heeft een rijke geschiedenis en de wapenschilden van de Graven van Hoorn staan nog boven de ingang, deze familie bezat het kasteel van 1434, tot een 1670 toen namen de Graven Turn & Tassis het over en verbleven er tot 1835 toen de familie Graven van Robiano het over en deze verblijven er nu nog op.
BRAINE-LE-CHATEAU
Een eindje verder komen we aan de banmolen waar de bewoners van Braine en Ittre hun granen moesten komen laten malen. Aan de overzijde stond de Banbrouwerij die tot in 19de eeuw nog bier brouwde.
Nu wandelen we langs de Hain en gaan achter het kasteel om en steken de Hain over en zien de molen.
Dan wandelen we de bossen in waar het aangenaam is om te wandelen zo komen we terug in Oisquercq.
We willen toch ook nog even het kasteel van Ittre zien, gelegen in een prachtig park boven op een heuvel. Gewoon prachtig. Een fijne en aangename wandeling.
