De dokter zei vergeet het je bent nog jong je kunt nog zoveel andere kinderen krijgen. Ik zie hem nog staan terwijl mijn jeugd was verdwenen en mijn wereld vergaan.
Hebben ze je warm aangekleed voor je laatste tocht toen ik het niet mocht Hebben ze je zacht in je kistje gelegd toen ik het niet mocht Hebben ze een beetje van je gehouden toen ik het niet mocht.
Nooit meer compleet omdat jij moest gaan nooit je hoofdje tegen mijn schouder aan nooit je warme geurende lijfje in mijn armen mij reste alleen een ontzette blik op je ontzielde koude lichaampje dat ik niet meer kon warmen.
De dag dat ik je voor het eerst en voor het laatst zag bevroor mijn lach mijn hart werd kil de vogels stil verdriet schroeit m'n huid ik schreeuw zonder geluid.
Hou me vast want het is zo donker om me heen verdriet maakt je eenzaam en alleen het leven is zo zwaar nee laat die woorden maar woorden kunnen kwetsend zijn en verzachten niet deze pijn.
