Veilig in de moederschoot uitgroeiend tot een volmaakt klein mensenkind, dat moet toch kunnen? En dat deed je ook, tot een geleerde heer dokter het ineens beter wist.
Zo onomkeerbaar Zo onvoorstelbaar Zo wreed Zo........
Als ik aan mijn engeltje denk Voel ik stilte kou en leegte Een lege cocon vergeten en verlaten De mooie vlinder is uitgevlogen en zal nimmer meer terug keren.
Zo ver Zolang dicht onder mijn hart ineens mijlen ver weg Waar ben je heen gegaan? Mijn buik zo leeg Mijn armen leeg Ken je me nog? weet je nog dat ik eens je moeder zou worden?
De storm de bulderende storm die rammelde met de ramen rammelde met de deuren die storm hij kwam je halen en jij jij ging mee nu heb ik zo'n heimwee als ik hem hoor de storm de bulderende storm.
Vandaag ging ik weer de weg naar het ziekenhuis Vandaag voelde ik weer je laatste wanhopige trappelen Vandaag voelde ik weer de machtelose pijn Vandaag zag ik weer je stille koude gezichtje Vandaag je sterfdag Vandaag je geboortedag.