317 Ons meetje trouwt

Maria – Nathalia Lettens (dochter van Hendrik )
bij haar huwelijk met mijnheer Eugeen Danze den 7 mei 1930

XXX

Ons Meetje trouwt !

Woorden : Jef Lettens

Muziek : L.Joos

Toen d’ eerste maal der morgenzon.
Me uit den slaap kwam lokken
Was ’t of een reuzenfeest begon,
Waarin ik werd betrokken.
Het leven scheen me lichter dan
Op ander werkedagen,
En ik wou juist het fijn ervan
Gaan aan mijn vrouwtje vragen.
Toen floot een merel in het hout,
Zijn meetje trouwt – Zijn meetje trouwt.

De zonne lachte welgezind
Doorheen de groene blaren
En in het suizen van de wind
Kon men het lied ontwaren.
Tot zelfs het blaffen van den hond
Klonk toch zo machtig blije,
Dat ik zeer duidelijk verstond
Het liedje van den meie.
De merel floot, - in ’t groene hout
Zijn meetje trouwt – Zijn meetje trouwt.

De koetsen schoven heen en weer
Naar vrienden en verwanten.
En keerden och zo zere weer
Met nonkels en matanten.
De vreugde blonk op hun gelaat,
Of z’ uit den hemel vielen….
Ze waren al in feestgewaad,
’t Was hoogdag in hun zielen !
De merel floot – in ’t groene hout,
Zijn meetje trouwt – Zijn meetje trouwt

 Daar krabt de oude zich in ’t haar,
Zegt zacht tot moeder vrouwe
Die nichten en kozijntjes daar,
Ze drinken toch zo gauwe.
En straks vertrekt het jeugdig paar
Want varen gaan ze beide
En ginder ver klinkt hel en klaar
Verrukkelijk en blijde.
Het merelslied in ’t groene hout
Ons meetje trouwt – Ons meetje trouwt.